۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
میرزای شیرازی، سید محمدحسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ميرزاى شيرازى' به 'ميرزاى شيرازى '
جز (جایگزینی متن - 'ميرزا حبيب الله رشتى' به 'ميرزا حبيب الله رشتى ') |
جز (جایگزینی متن - 'ميرزاى شيرازى' به 'ميرزاى شيرازى ') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
جناب حاج ميرزا محمد حسن حسينى، فرزند سيد محمود، معروف به ميرزاى شيرازى و امام مجدد شيرازى، در روز پانزدهم 1230 هجرى در شيراز متولد گشت. | جناب حاج ميرزا محمد حسن حسينى، فرزند سيد محمود، معروف به [[شیرازی، محمد تقی بن محبعلی|ميرزاى شيرازى]] و امام مجدد شيرازى، در روز پانزدهم 1230 هجرى در شيراز متولد گشت. | ||
==آغاز تحصيلات== | ==آغاز تحصيلات== | ||
| خط ۹۸: | خط ۹۸: | ||
بعد از رحلت جناب [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] در سال 1281 هجرى، مردم براى تعيين تكليف در امر تقليد، پيوسته به شاگردان شيخ مراجعه مى‌كردند. همين امر موجب گشت تا شاگردان برجستۀ شيخ همچون [[رشتی، حبیب الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]] ، ميرزا حسن آشتيانى، آقا حسن نجم‌آبادى تهرانى و ميرزا عبدالرحيم نهاوندى، در خانۀ جناب ميرزا حبيب الله گرد هم آمده و به چاره جويى بنشينند. | بعد از رحلت جناب [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] در سال 1281 هجرى، مردم براى تعيين تكليف در امر تقليد، پيوسته به شاگردان شيخ مراجعه مى‌كردند. همين امر موجب گشت تا شاگردان برجستۀ شيخ همچون [[رشتی، حبیب الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]] ، ميرزا حسن آشتيانى، آقا حسن نجم‌آبادى تهرانى و ميرزا عبدالرحيم نهاوندى، در خانۀ جناب ميرزا حبيب الله گرد هم آمده و به چاره جويى بنشينند. | ||
پس از مقدارى مشاوره، به گفتۀ ميرزاى آشتيانى، همگى بر مقدم بودن ميرزاى شيرازى اتفاق كردند و با دعوت ميرزاى شيرازى به جلسه، گفتگوهاى بسيارى ميان آنان انجام شد و بالاخره ميرزا در پايان گفتارها، در حالى كه سخت مى‌گريست اين مهم را پذيرفت. | پس از مقدارى مشاوره، به گفتۀ ميرزاى آشتيانى، همگى بر مقدم بودن [[شیرازی، محمد تقی بن محبعلی|ميرزاى شيرازى]] اتفاق كردند و با دعوت [[شیرازی، محمد تقی بن محبعلی|ميرزاى شيرازى]] به جلسه، گفتگوهاى بسيارى ميان آنان انجام شد و بالاخره ميرزا در پايان گفتارها، در حالى كه سخت مى‌گريست اين مهم را پذيرفت. | ||
ميرزا در سال 1287، در زمان خلافت شريف عبدالله حسنى به حج مشرف شد و به نقل از دامادشان در اين سفر قصد اقامت در مدينۀ منوره را داشت كه ميسّر نگشت. | ميرزا در سال 1287، در زمان خلافت شريف عبدالله حسنى به حج مشرف شد و به نقل از دامادشان در اين سفر قصد اقامت در مدينۀ منوره را داشت كه ميسّر نگشت. | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
ميرزاى | [[شیرازی، محمد تقی بن محبعلی|ميرزاى شيرازى]] ، آن مرجع بزرگ عالم تشيع اصلاحات و تلاش‌هاى فراوان اجتماعى، فرهنگى براى آسايش مردم انجام داده كه برخى از آنها عبارتند از: | ||
الف) آبادى سامراء: | الف) آبادى سامراء: | ||
| خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
ب) خاموش ساختن فتنۀ سامراء: | ب) خاموش ساختن فتنۀ سامراء: | ||
ميرزاى شيرازى فتنه‌اى را كه ميان اهالى سامراء و مجاورين، به تحريك عده‌اى جاسوس و دسيسه چين كه خواهان جنگ ميان مسلمين و ايجاد آشوب و تفرقه بين برادران شيعه و سنّى بودند، ايجاد شده بود با كفايت و تدبيرى خاص فرو نشاند. اين عمل ميرزا همه را به تحسين و تعظيم بيشتر او واداشت، تا آنجا كه علامۀ خبير سماوى در شائح السراء با بيانى شيوا اشعارى را بر اين حادثه و اصلاح بزرگ ميرزا سروده است. | [[شیرازی، محمد تقی بن محبعلی|ميرزاى شيرازى]] فتنه‌اى را كه ميان اهالى سامراء و مجاورين، به تحريك عده‌اى جاسوس و دسيسه چين كه خواهان جنگ ميان مسلمين و ايجاد آشوب و تفرقه بين برادران شيعه و سنّى بودند، ايجاد شده بود با كفايت و تدبيرى خاص فرو نشاند. اين عمل ميرزا همه را به تحسين و تعظيم بيشتر او واداشت، تا آنجا كه علامۀ خبير سماوى در شائح السراء با بيانى شيوا اشعارى را بر اين حادثه و اصلاح بزرگ ميرزا سروده است. | ||
ج) تحريم تنباكو: | ج) تحريم تنباكو: | ||
| خط ۱۳۷: | خط ۱۳۷: | ||
همزمان با آغاز كار كمپانى، نخستين نغمه‌هاى مخالفت شروع شد. ميرزاى آشتيانى در تهران و علماى تبريز متفقاً ضمن تلگرافى اشتباهات دولت را در امر انحصار تنباكو متذكر شدند. | همزمان با آغاز كار كمپانى، نخستين نغمه‌هاى مخالفت شروع شد. ميرزاى آشتيانى در تهران و علماى تبريز متفقاً ضمن تلگرافى اشتباهات دولت را در امر انحصار تنباكو متذكر شدند. | ||
ميرزاى شيرازى ضمن تلگرافى به شاه، كجروى دولت را بيگانه پرستى دانسته و چنين نوشت: «اجازۀ مداخلۀ اتباع خارجه در امور داخلۀ مملكت و مخالطه و تردد آنها با مسلمين و اجراى عمل تنباكو و بانك و راه آهن و غيرها، از جهاتى منافى صريح قرآن مجيد و نواميس الهيه و موهن استقلال دولت و مخلّ نظام مملكت و موجب پريشانى رعيت است.» | [[شیرازی، محمد تقی بن محبعلی|ميرزاى شيرازى]] ضمن تلگرافى به شاه، كجروى دولت را بيگانه پرستى دانسته و چنين نوشت: «اجازۀ مداخلۀ اتباع خارجه در امور داخلۀ مملكت و مخالطه و تردد آنها با مسلمين و اجراى عمل تنباكو و بانك و راه آهن و غيرها، از جهاتى منافى صريح قرآن مجيد و نواميس الهيه و موهن استقلال دولت و مخلّ نظام مملكت و موجب پريشانى رعيت است.» | ||
در مخالفت با اين قرارداد ننگين حركت‌هاى گسترده‌اى توسط علما در ساير شهرهاى ايران هم انجام شد، ولى شاه با خيره‌سرى تمام به اين درخواست‌ها و اعتراضات وقعى ننهاد. از اين رو، علماى عظام تنها راه را استمداد از ميرزاى | در مخالفت با اين قرارداد ننگين حركت‌هاى گسترده‌اى توسط علما در ساير شهرهاى ايران هم انجام شد، ولى شاه با خيره‌سرى تمام به اين درخواست‌ها و اعتراضات وقعى ننهاد. از اين رو، علماى عظام تنها راه را استمداد از [[شیرازی، محمد تقی بن محبعلی|ميرزاى شيرازى]] ، مرجع بزرگ جهان شيعه، يافتند. | ||
گرچه ميرزاى شيرازى بارها به وسيلۀ تلگراف به شاه و دادن تذكرات تند و صريح به ميرزا محمود خان مشير الوزاره كه كارپرداز دولت ايران در بغداد بود، نسبت به اصلاح مسأله تذكر داده بود، اما كوتاهى شاه در اصلاح امور و اخبارى كه از شهرهاى مختلف به جناب ميرزاى شيرازى مى‌رسيد، سبب گشت حكم تحريم تنباكو در عبارتى كوتاه و به شيوه‌اى مؤثر و محرك و حساب شده به شرح زير صادر گردد: | گرچه [[شیرازی، محمد تقی بن محبعلی|ميرزاى شيرازى]] بارها به وسيلۀ تلگراف به شاه و دادن تذكرات تند و صريح به ميرزا محمود خان مشير الوزاره كه كارپرداز دولت ايران در بغداد بود، نسبت به اصلاح مسأله تذكر داده بود، اما كوتاهى شاه در اصلاح امور و اخبارى كه از شهرهاى مختلف به جناب [[شیرازی، محمد تقی بن محبعلی|ميرزاى شيرازى]] مى‌رسيد، سبب گشت حكم تحريم تنباكو در عبارتى كوتاه و به شيوه‌اى مؤثر و محرك و حساب شده به شرح زير صادر گردد: | ||
«بسم الله الرحمن الرحيم | «بسم الله الرحمن الرحيم | ||
| خط ۱۷۱: | خط ۱۷۱: | ||
مرحوم [[آقا بزرگ تهرانى]] در شرح حالى كه بر ميرزاى شيرازى دارد 372 نفر از بزرگان علما را جزو شاگردان جناب ميرزاى شيرازى نام برده كه هر يك مجتهدى مسلم و داراى تأليفات ارزنده هستند و خدمات شايانى به اسلام و مسلمين نموده‌اند. از آن جمله مى‌توان افراد زير را نام برد: | مرحوم [[آقا بزرگ تهرانى]] در شرح حالى كه بر [[شیرازی، محمد تقی بن محبعلی|ميرزاى شيرازى]] دارد 372 نفر از بزرگان علما را جزو شاگردان جناب [[شیرازی، محمد تقی بن محبعلی|ميرزاى شيرازى]] نام برده كه هر يك مجتهدى مسلم و داراى تأليفات ارزنده هستند و خدمات شايانى به اسلام و مسلمين نموده‌اند. از آن جمله مى‌توان افراد زير را نام برد: | ||
# حاج شيخ [[رشتی، حبیب الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]] تهرانى | # حاج شيخ [[رشتی، حبیب الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]] تهرانى | ||
| خط ۱۹۷: | خط ۱۹۷: | ||
ميرزاى | [[شیرازی، محمد تقی بن محبعلی|ميرزاى شيرازى]] ، آن بزرگ مرد صحنۀ اجتهاد و جهاد، در حالى كه حدود 80 سال پر بركت را گذرانده بود، در شب چهارشنبه 24 شعبان سال 1312 هجرى قمرى در شهر سامراء رحلت نمود. | ||
بدن مطهر آن عالم ربانى بر روى دستهاى عزادار مردم شهر به شهر تشييع شد و در كنار بارگاه ملكوتى جد بزرگوارش امير المؤمنين عليه السلام به خاك سپرده شد. | بدن مطهر آن عالم ربانى بر روى دستهاى عزادار مردم شهر به شهر تشييع شد و در كنار بارگاه ملكوتى جد بزرگوارش امير المؤمنين عليه السلام به خاك سپرده شد. | ||