۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى (') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
مطالب او در بخشهاى مختلف کتاب «الجواهر» حاكى از ايمان قوى و عقيده راسخ اوست. از اسامى بعضى از کتابهايى كه شاگردانش بر او قرائت كردهاند نيز بهدست مىآيد كه او از درجه علمى ممتازى برخوردار بوده است. منذرى درباره او گفته است: «يكى از ائمه ادب عرب و مبرزين در آن بوده است». [[سلمی، محمد بن حسین |سلمى]] نيز مىگويد: «او بسيار فاضل و ظاهر الصلاح بود و در جامع مصر، حلقهاى براى درس نحو داشت. در مدت اقامتم در فسطاس فراوان نزد من حضور داشت». | مطالب او در بخشهاى مختلف کتاب «الجواهر» حاكى از ايمان قوى و عقيده راسخ اوست. از اسامى بعضى از کتابهايى كه شاگردانش بر او قرائت كردهاند نيز بهدست مىآيد كه او از درجه علمى ممتازى برخوردار بوده است. منذرى درباره او گفته است: «يكى از ائمه ادب عرب و مبرزين در آن بوده است». [[سلمی، محمد بن حسین |سلمى]] نيز مىگويد: «او بسيار فاضل و ظاهر الصلاح بود و در جامع مصر، حلقهاى براى درس نحو داشت. در مدت اقامتم در فسطاس فراوان نزد من حضور داشت». | ||
ابنآبار در ذكر اساتيد او چنين آورده است: «ادب عرب را نزد ابن ابى العافيه، ابوالحسن بذيل و ابن اخضر فراگرفت و در حديث از ابوالقاسم نفطى روايت مىكرد». او شاگردان بسيارى را نيز تربيت نمود كه از آن جمله است: ابن عبدالجبار مقدسى(متوفى 582ق) نحوى و لغوى مشهور، ابن برّى و ابن عطار. | ابنآبار در ذكر اساتيد او چنين آورده است: «ادب عرب را نزد ابن ابى العافيه، ابوالحسن بذيل و ابن اخضر فراگرفت و در حديث از ابوالقاسم نفطى روايت مىكرد». او شاگردان بسيارى را نيز تربيت نمود كه از آن جمله است: ابن عبدالجبار مقدسى (متوفى 582ق) نحوى و لغوى مشهور، ابن برّى و ابن عطار. | ||
وى در سال 536ق در حالىكه قصد داشت به اندلس بازگردد، در مصر وفات نمود. | وى در سال 536ق در حالىكه قصد داشت به اندلس بازگردد، در مصر وفات نمود. |
ویرایش