۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
سفرنامه میرزا محمدحسین فراهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف '
جز (جایگزینی متن - '== معرفى اجمالى == «(.*)»' به '== معرفى اجمالى == '''$1'''') |
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف ') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
'''سفرنامه ميرزا محمدحسين فراهانى'''، كتابى است به زبان فارسى در انجام مناسك حج و وضع جغرافيايى كشورهايى كه ميرزا محمد حسين حسينى فراهانى از آنها هنگام سفر حج عبور كرده است. | '''سفرنامه ميرزا محمدحسين فراهانى'''، كتابى است به زبان فارسى در انجام مناسك حج و وضع جغرافيايى كشورهايى كه ميرزا محمد حسين حسينى فراهانى از آنها هنگام سفر حج عبور كرده است. | ||
انگيزه | انگيزه مؤلف از نگارش اين كتاب، امتثال فرمان سلطانى بوده است كه وى را مامور شرح وقايع و مشاهدات و شنيده‌ها طى سفرنامه‌اى نموده است. اين سفرنامه طى سال‌هاى 1302 تا 1303ه.ق. نگارش يافته است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
مؤلف در اين كتاب به شرح سفر خود به مكه مكرمه كه در سال1302ق. آغاز شده مى‌پردازد و طى آن به تشريح اوضاع جغرافيايى كشورهايى كه طى سفر از آنها عبور كرده و توصيف بناها و آثار تاريخى و اوضاع اجتماعى آن كشورها مى‌پردازد. | |||
سفر مذكور از تهران آغاز شده و نگارنده از شهرهاى قزوين و رشت و بندرانزلى گذشته است و به بادكوبه رفته و سپس سوار قطار شده، پس از گذشتن از تفليس در بندر باتوم به كشتى سوار شده و راهى استانبول گرديده است. چند روزى در استانبول به سر برده، آنگاه با كشتى راهى جدّه گرديده و پس از انجام مراسم حج از طريق آبراه سوئز به استانبول مراجعت كرده است. از آن جا از راه درياى سياه به باتوم و از باتوم به باكو و انزلى و رشت بازگشته و چند روزى را هم در لاهيجان جهت استراحت به سر برده است. آنگاه از طريق قزوين در روز پانزدهم ربيع‌الآخر سال 1303ق. به تهران وارد شده است. وى در اين سفرنامه ديدنى‌ها و شنيدنى‌هاى خود را با زبانى ساده و روان و تقريبا بى غلط ثبت و ضبط كرده است. | سفر مذكور از تهران آغاز شده و نگارنده از شهرهاى قزوين و رشت و بندرانزلى گذشته است و به بادكوبه رفته و سپس سوار قطار شده، پس از گذشتن از تفليس در بندر باتوم به كشتى سوار شده و راهى استانبول گرديده است. چند روزى در استانبول به سر برده، آنگاه با كشتى راهى جدّه گرديده و پس از انجام مراسم حج از طريق آبراه سوئز به استانبول مراجعت كرده است. از آن جا از راه درياى سياه به باتوم و از باتوم به باكو و انزلى و رشت بازگشته و چند روزى را هم در لاهيجان جهت استراحت به سر برده است. آنگاه از طريق قزوين در روز پانزدهم ربيع‌الآخر سال 1303ق. به تهران وارد شده است. وى در اين سفرنامه ديدنى‌ها و شنيدنى‌هاى خود را با زبانى ساده و روان و تقريبا بى غلط ثبت و ضبط كرده است. | ||
خواننده در اين سفرنامه با اوضاع جغرافيايى، فرهنگى، سياسى، بناها و آثار تاريخى كشورهاى مسير آشنا مى‌شود و به اطلاعات ذى‌قيمتى درباره مباحث مذهبى، اوزان و مقادير در بخشى از ايران و سرزمين‌هايى كه نگارنده از آنها ديدن كرده است، دست مى‌يابد. لازم به ذكر است كه برخى از قسمت‌هاى كتاب را، | خواننده در اين سفرنامه با اوضاع جغرافيايى، فرهنگى، سياسى، بناها و آثار تاريخى كشورهاى مسير آشنا مى‌شود و به اطلاعات ذى‌قيمتى درباره مباحث مذهبى، اوزان و مقادير در بخشى از ايران و سرزمين‌هايى كه نگارنده از آنها ديدن كرده است، دست مى‌يابد. لازم به ذكر است كه برخى از قسمت‌هاى كتاب را، مؤلف پس از بازگشت به تهران از سفر حج با استفاده از ساير منابع كتبى تكميل كرده است. از لابلاى كتاب پيداست كه مؤلف طبع شعر هم داشته و «گلبن» تخلص مى‌كرده است. | ||
در بخش اضافات و تصحيحات، كه توسط مصصح به كتاب افزوده شده، بسيارى از اعلام موجود در كتاب اعم از اعلام اشخاص و اعلام اماكن و غيره توضيح داده شده است. | در بخش اضافات و تصحيحات، كه توسط مصصح به كتاب افزوده شده، بسيارى از اعلام موجود در كتاب اعم از اعلام اشخاص و اعلام اماكن و غيره توضيح داده شده است. | ||