۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ى«' به 'ی «') |
جز (جایگزینی متن - 'و«' به 'و «') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
[[وحید بهبهانی، محمدباقر|محمد باقر بن محمد اكمل وحيد بهبهانى]] معروف به وحيد بهبهانى، در سال 1117ق، در اصفهان به دنيا آمد و در خانوادهاى مشهور به دانش، پرورش يافت. پدرش كه عالم و در زهد، ورع و تقوا بىنظير بود، از نوادگان [[شيخ مفيد]] و مادرش، نوه دخترى [[علامه مجلسى]] اول بود. | [[وحید بهبهانی، محمدباقر|محمد باقر بن محمد اكمل وحيد بهبهانى]] معروف به وحيد بهبهانى، در سال 1117ق، در اصفهان به دنيا آمد و در خانوادهاى مشهور به دانش، پرورش يافت. پدرش كه عالم و در زهد، ورع و تقوا بىنظير بود، از نوادگان [[شيخ مفيد]] و مادرش، نوه دخترى [[علامه مجلسى]] اول بود. | ||
ايشان، از سوى آقا سيد محمد طباطبايى اصفهانى، «وحيد عصر» لقب گرفت و به دليل اقامتى طولانى در شهر بهبهان، او راوحيد بهبهانى خواندهاند و به لقبهاى ديگرى، همچون «استاد اكبر»، «استاد كل»، «علامه ثانى» | ايشان، از سوى آقا سيد محمد طباطبايى اصفهانى، «وحيد عصر» لقب گرفت و به دليل اقامتى طولانى در شهر بهبهان، او راوحيد بهبهانى خواندهاند و به لقبهاى ديگرى، همچون «استاد اكبر»، «استاد كل»، «علامه ثانى» و «محقق ثالث» مشهور است. | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
وى، با دقت، نظم و پشتكار فراوان، از فرصتهاى به دست آمده در طول عمر با بركت خود، به بهترين شيوه استفاده مىكرد. در كنار تربيت شاگردان، قلم به دست گرفته، فرهنگ، انديشه و تعاليم زرين دين را به نگارشى ديگر آراست. وى، بيش از 73 جلد كتاب در فقه، اصول، رجال و حديث نوشت كه همگى از بهترين كتابهاى علمى شيعه هستند. وى، بهعنوان قوىترين سنگردار انقلاب فرهنگى در قرن خود، در جهان اسلام درخشيد. | وى، با دقت، نظم و پشتكار فراوان، از فرصتهاى به دست آمده در طول عمر با بركت خود، به بهترين شيوه استفاده مىكرد. در كنار تربيت شاگردان، قلم به دست گرفته، فرهنگ، انديشه و تعاليم زرين دين را به نگارشى ديگر آراست. وى، بيش از 73 جلد كتاب در فقه، اصول، رجال و حديث نوشت كه همگى از بهترين كتابهاى علمى شيعه هستند. وى، بهعنوان قوىترين سنگردار انقلاب فرهنگى در قرن خود، در جهان اسلام درخشيد. | ||
در كتابهای «قصص العلماء» | در كتابهای «قصص العلماء» و «ريحانة الادب»، در باره مقام بلند ايشان، نكات قابل تأملى ذكر شده است. | ||
علما، هر يك، بهگونهاى از آفتاب وجودش نور برگرفتند و همه از پرتو انوار او يا شاگردان او يا شاگردان شاگردانش بهرهمند شدند و او حق وافر و كامل بر همه علما دارد. | علما، هر يك، بهگونهاى از آفتاب وجودش نور برگرفتند و همه از پرتو انوار او يا شاگردان او يا شاگردان شاگردانش بهرهمند شدند و او حق وافر و كامل بر همه علما دارد. |
ویرایش