۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ':==' به '==') |
جز (جایگزینی متن - 'و«' به 'و «') |
||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
مقدمه مؤلف، به ذكر انگيزه تأليف و اشاره به موضوع فصول، اختصاص يافته است. | مقدمه مؤلف، به ذكر انگيزه تأليف و اشاره به موضوع فصول، اختصاص يافته است. | ||
فصل اول، در رابطه با وصف، احكام، احوال و اقسام شعر مىباشد. نويسنده، در ابتدا، پيرامون اشتقاق لفظ شعر و علت تسميه آن به «القريض» بحث نموده و شعر را به «الفاظ منظومى كه دلالت بر معانى مفهومى دارند» | فصل اول، در رابطه با وصف، احكام، احوال و اقسام شعر مىباشد. نويسنده، در ابتدا، پيرامون اشتقاق لفظ شعر و علت تسميه آن به «القريض» بحث نموده و شعر را به «الفاظ منظومى كه دلالت بر معانى مفهومى دارند» و «الفاظ منضودى كه دلالت بر معانى مقصود مىنمايند»، تعريف كرده است. | ||
در ادامه، پيرامون تفسير آيه شريفه: '''«و الشعراء يتبعهم الغاوون»''' و نيز احاديثى از پيامبر(ص) كه در رابطه با شعر مىباشند، بحث شده است. | در ادامه، پيرامون تفسير آيه شريفه: '''«و الشعراء يتبعهم الغاوون»''' و نيز احاديثى از پيامبر(ص) كه در رابطه با شعر مىباشند، بحث شده است. | ||
خط ۱۱۲: | خط ۱۱۲: | ||
نويسنده، از شواهد شعرى فراوانى كه از شعراى بزرگى همچون امرؤ القيس، المتنبى، طرفه، ابوتمام، زهير، فرزدق، اعشى، نابغه، جرير، حسان، عنتره، ابونواس و... مىباشند، استفاده شايانى نموده است. | نويسنده، از شواهد شعرى فراوانى كه از شعراى بزرگى همچون امرؤ القيس، المتنبى، طرفه، ابوتمام، زهير، فرزدق، اعشى، نابغه، جرير، حسان، عنتره، ابونواس و... مىباشند، استفاده شايانى نموده است. | ||
از جمله مصادر و منابع مهمى كه نويسنده، در تدوين اثر خويش از آنها بهره برده است(بعد از كتاب«العمدة» ابن رشيق)، مىتوان از كتاب«نقد الشعر» قدامه، «حلية المحاضرة» حاتمى | از جمله مصادر و منابع مهمى كه نويسنده، در تدوين اثر خويش از آنها بهره برده است(بعد از كتاب«العمدة» ابن رشيق)، مىتوان از كتاب«نقد الشعر» قدامه، «حلية المحاضرة» حاتمى و «عيار الشعر» ابن طباطبا نام برد. | ||
وى، همچنين در نقل قصص و حكايات قديمى، همچون حكايت ام جندب، الحطيئة، الزبرقان، بنى انف الناقة و بنى العجلان و... از كتاب«تاريخ الادب» استفاده نموده است. | وى، همچنين در نقل قصص و حكايات قديمى، همچون حكايت ام جندب، الحطيئة، الزبرقان، بنى انف الناقة و بنى العجلان و... از كتاب«تاريخ الادب» استفاده نموده است. |
ویرایش