پرش به محتوا

تسلية المجالس و زينة المجالس الموسوم بمقتل الحسين عليه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن ('
جز (جایگزینی متن - 'کتابیاست' به 'کتابی است')
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (')
خط ۴۵: خط ۴۵:


==معرفی اجمالی==
==معرفی اجمالی==
'''تسلية المجالس و زينة المجالس الموسوم بمقتل الحسين(ع)»'''، تألیف [[مجدی، محمد بن ابیطالب|محمد بن ابوطالب حسینی موسوی حائری کرکی]]، از اعلام قرن دهم، با تحقیق فارس حسون کریم، کتابی است که در آن نویسنده کوشیده است تا زندگانى ائمه(ع) را از طریق روایات صحیح و مورد اعتماد بزرگان شیعه، تدوین نماید <ref>ر.ک: صدرایی‌نیا، علی، 1375، شماره 1، ص182</ref>.
'''تسلية المجالس و زينة المجالس الموسوم بمقتل الحسين (ع)»'''، تألیف [[مجدی، محمد بن ابیطالب|محمد بن ابوطالب حسینی موسوی حائری کرکی]]، از اعلام قرن دهم، با تحقیق فارس حسون کریم، کتابی است که در آن نویسنده کوشیده است تا زندگانى ائمه(ع) را از طریق روایات صحیح و مورد اعتماد بزرگان شیعه، تدوین نماید <ref>ر.ک: صدرایی‌نیا، علی، 1375، شماره 1، ص182</ref>.


با توجه به اینکه در این کتاب، به زندگانى‌ سيدالشهداء(ع)‌ توجه‌ خاصى شده، به «مقتل الحسين(ع)» نیز مشهور گردیده است <ref>ر.ک: همان، ص183</ref>.
با توجه به اینکه در این کتاب، به زندگانى‌ سيدالشهداء(ع)‌ توجه‌ خاصى شده، به «مقتل الحسين (ع)» نیز مشهور گردیده است <ref>ر.ک: همان، ص183</ref>.


===زمان تألیف===
===زمان تألیف===
خط ۷۷: خط ۷۷:
# عقد الفريد، ابن عبدربه اندلسی؛
# عقد الفريد، ابن عبدربه اندلسی؛
# العيون: احتمالا‌ منظور‌ از این عنوان، کتاب «عيون الأخبار و فنون الآثار في ذكر النبي المصطفی المختار و وصيه علي بن أبي‌طالب قاتل الكفار و آله الأئمة الأطهار»، تألیف عمادالدین ادریس بن حسن بن‌ عبدالله ابوعلی بن حاتم الانف (متوفای 872ق) می‌باشد؛
# العيون: احتمالا‌ منظور‌ از این عنوان، کتاب «عيون الأخبار و فنون الآثار في ذكر النبي المصطفی المختار و وصيه علي بن أبي‌طالب قاتل الكفار و آله الأئمة الأطهار»، تألیف عمادالدین ادریس بن حسن بن‌ عبدالله ابوعلی بن حاتم الانف (متوفای 872ق) می‌باشد؛
# الفائق: منظور از این عنوان، کتاب «الفائق علی الأربعين في مناقب أميرالمؤمنين(ع)»، تألیف ابوالسعادات اسعد بن عبدالقاهر بن سفرویه‌ اصفهانی‌ است که به کتاب «فضائل أبوالسعادات» نیز مشهور است؛
# الفائق: منظور از این عنوان، کتاب «الفائق علی الأربعين في مناقب أميرالمؤمنين (ع)»، تألیف ابوالسعادات اسعد بن عبدالقاهر بن سفرویه‌ اصفهانی‌ است که به کتاب «فضائل أبوالسعادات» نیز مشهور است؛
# الفضائل، احمد بن محمد بن حنبل بغدادی، معروف به احمد بن‌ حنبل‌ (متوفای 241ق)؛
# الفضائل، احمد بن محمد بن حنبل بغدادی، معروف به احمد بن‌ حنبل‌ (متوفای 241ق)؛
# الفضائل، عکبری: چند عالم با لقب «عکبری» مشهورند و روشن نیست که این کتاب، منسوب به کدام‌یک از آنان است؛
# الفضائل، عکبری: چند عالم با لقب «عکبری» مشهورند و روشن نیست که این کتاب، منسوب به کدام‌یک از آنان است؛
# فضائل‌ أميرالمؤمنين(ع)، ابوالقاسم عتبی؛
# فضائل‌ أميرالمؤمنين (ع)، ابوالقاسم عتبی؛
# کتاب ابن مردویه، احمد بن موسی بن مردویه اصفهانی؛
# کتاب ابن مردویه، احمد بن موسی بن مردویه اصفهانی؛
# کتاب ابوبکر شیرازی، در کتاب‌های شرح حال، چندین نفر به ابوبکر شیرازی مشهورند و روشن نیست که کتاب‌ مذکور‌ تأليف‌ کدام‌یک است و چه نام دارد؛
# کتاب ابوبکر شیرازی، در کتاب‌های شرح حال، چندین نفر به ابوبکر شیرازی مشهورند و روشن نیست که کتاب‌ مذکور‌ تأليف‌ کدام‌یک است و چه نام دارد؛
خط ۸۶: خط ۸۶:
# كتاب النبوة، شیخ صدوق: از نقل مؤلف معلوم‌ می‌گردد‌ که این کتاب تا قرن دهم هجری موجود بوده است؛
# كتاب النبوة، شیخ صدوق: از نقل مؤلف معلوم‌ می‌گردد‌ که این کتاب تا قرن دهم هجری موجود بوده است؛
# اللهوف‌ علی‌ قتلی‌ الطفوف، رضی‌الدین علی بن طاووس حلی (متوفای 664ق)؛
# اللهوف‌ علی‌ قتلی‌ الطفوف، رضی‌الدین علی بن طاووس حلی (متوفای 664ق)؛
# ما‌ نزل‌ من القرآن في أميرالمؤمنين(ع)، ابونعیم احمد بن عبدالله بن اسحاق بن موسی بن مهران‌ حافظ‌ اصفهانی‌ (متوفای 430ق): از نقل مؤلف، ظاهر می‌شود که این کتاب تا قرن دهم‌ موجود‌ بوده است؛
# ما‌ نزل‌ من القرآن في أميرالمؤمنين (ع)، ابونعیم احمد بن عبدالله بن اسحاق بن موسی بن مهران‌ حافظ‌ اصفهانی‌ (متوفای 430ق): از نقل مؤلف، ظاهر می‌شود که این کتاب تا قرن دهم‌ موجود‌ بوده است؛
# مجمع البيان لعلوم القرآن، ابوعلی فضل بن‌ حسن‌ طبرسی‌ (متوفای 548ق)؛
# مجمع البيان لعلوم القرآن، ابوعلی فضل بن‌ حسن‌ طبرسی‌ (متوفای 548ق)؛
# نهج البلاغة، سید شریف رضی <ref>ر.ک: همان، 248-252</ref>.
# نهج البلاغة، سید شریف رضی <ref>ر.ک: همان، 248-252</ref>.
خط ۱۰۱: خط ۱۰۱:
نویسنده در آغاز هر مجلس، خطبه ادبی فصیحی‌ ایراد می‌کند و بعد از آن، موضوعات مربوط به هر مجلس را‌ به‌نحو مبسوط با‌ توجه‌ به کتب اخبار و احادیث، بحث می‌کند. در پایان هر مجلس نیز مناجاتی به سبک مقامه ادبی انشا می‌کند و پس از آن، با اشعاری از سروده‌های خود‌ در موضوع مجلس، آن را به پایان می‌برد <ref>همان، ص243</ref>.
نویسنده در آغاز هر مجلس، خطبه ادبی فصیحی‌ ایراد می‌کند و بعد از آن، موضوعات مربوط به هر مجلس را‌ به‌نحو مبسوط با‌ توجه‌ به کتب اخبار و احادیث، بحث می‌کند. در پایان هر مجلس نیز مناجاتی به سبک مقامه ادبی انشا می‌کند و پس از آن، با اشعاری از سروده‌های خود‌ در موضوع مجلس، آن را به پایان می‌برد <ref>همان، ص243</ref>.


با بررسی موضوعات فهرست مطالب مجالس، معلوم می‌شود که از مجالس‌ ده‌گانه،‌ چهار مجلس اول در مورد تاریخ و حالات حضرت پیامبر(ص)، امیرالمؤمنین(ع)، فاطمه زهرا(س) و امام حسن(ع) و شش مجلس باقی مربوط به حضرت سیدالشهداء اباعبدالله الحسین(ع)‌ است <ref>همان</ref>.
با بررسی موضوعات فهرست مطالب مجالس، معلوم می‌شود که از مجالس‌ ده‌گانه،‌ چهار مجلس اول در مورد تاریخ و حالات حضرت پیامبر(ص)، امیرالمؤمنین (ع)، فاطمه زهرا(س) و امام حسن (ع) و شش مجلس باقی مربوط به حضرت سیدالشهداء اباعبدالله الحسین (ع)‌ است <ref>همان</ref>.


مؤلف، عاشق پاک‌باز اهل‌بیت(ع) است؛ به همین جهت، در طی کتاب، ضمن حفظ ارزش تاریخی و روایی کتاب، با سوز و گداز، مصائب اهل‌بیت(ع) را با نظم‌ و نثر بیان می‌کند که دل هر خواننده‌ای از خواندنش بی‌تاب می‌گردد. از عنوان کتاب‌هایی که از آثارش ارائه داده نیز به‌خوبی روشن است که‌ او‌ در‌ زندگی، غیر از ذکر مدایح‌ و مراثی‌ اهل‌بیت(ع)، به کار دیگری نپرداخته است. همچنین موضوع تمامی اشعارش نیز مدح و مراثی اهل‌بیت(ع) است <ref>همان، ص243-244</ref>.
مؤلف، عاشق پاک‌باز اهل‌بیت(ع) است؛ به همین جهت، در طی کتاب، ضمن حفظ ارزش تاریخی و روایی کتاب، با سوز و گداز، مصائب اهل‌بیت(ع) را با نظم‌ و نثر بیان می‌کند که دل هر خواننده‌ای از خواندنش بی‌تاب می‌گردد. از عنوان کتاب‌هایی که از آثارش ارائه داده نیز به‌خوبی روشن است که‌ او‌ در‌ زندگی، غیر از ذکر مدایح‌ و مراثی‌ اهل‌بیت(ع)، به کار دیگری نپرداخته است. همچنین موضوع تمامی اشعارش نیز مدح و مراثی اهل‌بیت(ع) است <ref>همان، ص243-244</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش