تنبیهات حول المبدأ و المعاد: تفاوت میان نسخه‌ها

در اين اثر ارزش‌مند معارف اهل بيت(ع) در دين شناسى، مورد بازخوانى قرار گرفته و به رويكرد متكلمان و فقيهان شيعى در روش فهم معارف دينى، سامانى دوباره داده شده و با استفاده از معارف وحيانى قرآن و سنت معصومين (ع) صورت متكامل و جديدى از معارف دينى عرضه شده است.

ضرورت برهان، برهان در قرآن كريم، حجيت ذاتى علم و عقل، انكار يا تشكيك بعضى اخباريون در حجيت عقل، عقل و نفس از ديدگاه فلاسفه و از ديدگاه قرآن و حديث، حقيقت علم، شواهد تغاير نفس با عقل و علم، نگاهى به اقسام و تعريف علم، علم در احاديث، دو تذكر پيرامون حقيقت عقل و رابطه آن با علم، يادآورى‌هايى در باره عقل، حقيقت حكم عقل، نشانه‌هاى عقل، تجرد نور علم و عدم تجرد نفس انسانى، خود شناسى و خدا شناسى، هشدارى در گزينش راهنما، بهره عقل از معرفة الله نفى عدم و نفى تشبيه، آفريده آفريدگار مى‌خواهد، ارشاد به هستى‌آفرين، هدايت عام و خاص، قواعدى كه در آفرينش خداوند جريان ندارد، جدايى وجودى خالق و مخلوقات در آيات و روايات، دلايل نقلى وحدت وجود، سخنى در تجلى و مكاشفه، مكاشفه، سخن [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]]در بيان مقصود عارفان والا مقام، شناخت فطرى، جلوه خداوند در دل موسى(ع)، ارزيابى جلوه حق، يادآورى اثر پيمان منشأ معرفت فطرى، پيمان عالم ذر و اظله، حكمت پيمان عالم ذر، دلايل نقلى تقدم ارواح بر اجساد، طاعت و عصيان انسان پيش از دنيا، شناخت فطرى به شناخت آياتى برنمى‌گردد، بروز شناخت فطرى هنگام نااميدى، اشكالات عالم ذر و پاسخ آن، كاشفيت نور علم نيازى به وجود معلوم ندارد، دلايل قائلين به جبر و پاسخ آن، دلايل جبريون، دلايل نقلى نفى جبر، معانى قضا و قدر، يادآورى تعاريف مختلف، مشيت و اراده، تعلق خواست خداوند به عمل بنده، تفويض، اثبات حالت بين جبر و تفويض، مشيت اراده قضا و قدر در افعال اختيارى، تفويض خلقت و رزق به ائمه(ع)، واگذارى سرنوشت دين به معصومين (ع)، مسئله بداء، نكاتى در توضيح حقيقت بداء.