۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مجموعهها' به 'مجموعهها') |
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (') |
||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
#در هيچ يك از منابع كهن كه فهرست كاملى از آثار جاحظ به دست دادهاند، كتابى به اين نام يا مشابه آن، ثبت نشده است. | #در هيچ يك از منابع كهن كه فهرست كاملى از آثار جاحظ به دست دادهاند، كتابى به اين نام يا مشابه آن، ثبت نشده است. | ||
#مؤلف كتاب چند جا از عبدالله بن معتز نام برده و از وى نقل قول كرده است؛ در حالى كه ابن معتز در 247ق به دنيا آمده و در زمان مرگ جاحظ، يعنى 255ق، تنها كودكى 8 ساله بوده است. | #مؤلف كتاب چند جا از عبدالله بن معتز نام برده و از وى نقل قول كرده است؛ در حالى كه ابن معتز در 247ق به دنيا آمده و در زمان مرگ جاحظ، يعنى 255ق، تنها كودكى 8 ساله بوده است. | ||
#مؤلف در باب «محاسن المفاخرة»، روايتى بسيار مفصل در تأييد گرايشهاى شيعه از شخصى به نام سنان بن حسن تسترى نقل كرده كه در آن، از بنىهاشم و شيعيان، بهويژه على بن ابى طالب(ع) و حضرت فاطمه(س) بسيار تجليل و ستايش شده و ضمن نقل برخى خطبههاى امام حسن(ع) و امام حسين(ع) و عبارات ستايشآميز درباره آنان، بارها از ايشان به عنوان «سيدا شباب أهل الجنة» ياد شده است كه مسلماً اينگونه روايات با گرايشهاى مذهبى و كلامى جاحظ در تضاد است. | #مؤلف در باب «محاسن المفاخرة»، روايتى بسيار مفصل در تأييد گرايشهاى شيعه از شخصى به نام سنان بن حسن تسترى نقل كرده كه در آن، از بنىهاشم و شيعيان، بهويژه على بن ابى طالب(ع) و حضرت فاطمه(س) بسيار تجليل و ستايش شده و ضمن نقل برخى خطبههاى امام حسن (ع) و امام حسين (ع) و عبارات ستايشآميز درباره آنان، بارها از ايشان به عنوان «سيدا شباب أهل الجنة» ياد شده است كه مسلماً اينگونه روايات با گرايشهاى مذهبى و كلامى جاحظ در تضاد است. | ||
#مؤلف كتاب، از كسانى با عبارت «حدثنا» و «أخبرنا» روايت كرده كه در زمره استادان و حتى معاصران جاحظ نبودهاند. | #مؤلف كتاب، از كسانى با عبارت «حدثنا» و «أخبرنا» روايت كرده كه در زمره استادان و حتى معاصران جاحظ نبودهاند. | ||
#در كتاب گاه به اشعار شاعرانى استشهاد شده است كه سالها پس از جاحظ مىزيستهاند، مانند: ابن معتز و منصور بن اسماعيل فقيه. گاه نيز در لابلاى كتاب، به ابياتى بدون ذكر نام سراينده آنها برمىخوريم كه پس از جستوجو در منابع و يافتن نام سرايندگان آنها مشخص مىشود كه بسيارى از اين ابيات، به شاعرانى تعلق دارد كه سالها پس از جاحظ مىزيستهاند و گاه نزديك به دو قرن با وى فاصله زمانى دارند. | #در كتاب گاه به اشعار شاعرانى استشهاد شده است كه سالها پس از جاحظ مىزيستهاند، مانند: ابن معتز و منصور بن اسماعيل فقيه. گاه نيز در لابلاى كتاب، به ابياتى بدون ذكر نام سراينده آنها برمىخوريم كه پس از جستوجو در منابع و يافتن نام سرايندگان آنها مشخص مىشود كه بسيارى از اين ابيات، به شاعرانى تعلق دارد كه سالها پس از جاحظ مىزيستهاند و گاه نزديك به دو قرن با وى فاصله زمانى دارند. |
ویرایش