۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (') |
جز (جایگزینی متن - 'ر(' به 'ر (') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
ابونصر سراج از صوفيان شريعتمدار بود؛ بهطورى كه صوفى واقعى را تابع شرع و حلال و حرام الهى مىدانست و لذا او در«اللمع» چنين تصريح كرده: «كسى كه ادعاى تصوف كند و برخى از آداب صوفيان را بهجا آورد، ولى اساس تصوف را بر سه پايه محكم نساخته باشد، فريب خورده است؛ هرچند، بتواند در هوا راه رود يا سخنى حكيمانه گويد يا در نزد مردم مقبوليتى بيابد. | ابونصر سراج از صوفيان شريعتمدار بود؛ بهطورى كه صوفى واقعى را تابع شرع و حلال و حرام الهى مىدانست و لذا او در«اللمع» چنين تصريح كرده: «كسى كه ادعاى تصوف كند و برخى از آداب صوفيان را بهجا آورد، ولى اساس تصوف را بر سه پايه محكم نساخته باشد، فريب خورده است؛ هرچند، بتواند در هوا راه رود يا سخنى حكيمانه گويد يا در نزد مردم مقبوليتى بيابد. | ||
آن سه اصل، اين است: اول، اجتناب از همه محرمات بزرگ يا كوچك؛ دوم، انجام همه واجبات سخت يا آسان و سوم، واگذاشتن دنيا براى اهل آن؛ كم يا زيادش، مگر آنچه براى مؤمن ضرورى است و آن ضرورى، چهار مورد است كه پيامبر(ص) فرمود: چهار چيز در دنياست، ولى از دنيا نيست: طعام، براى رفع گرسنگى؛ لباس، براى پوشش؛ منزلى براى سكونت و همسرى براى آرامش».[10] | آن سه اصل، اين است: اول، اجتناب از همه محرمات بزرگ يا كوچك؛ دوم، انجام همه واجبات سخت يا آسان و سوم، واگذاشتن دنيا براى اهل آن؛ كم يا زيادش، مگر آنچه براى مؤمن ضرورى است و آن ضرورى، چهار مورد است كه پيامبر (ص) فرمود: چهار چيز در دنياست، ولى از دنيا نيست: طعام، براى رفع گرسنگى؛ لباس، براى پوشش؛ منزلى براى سكونت و همسرى براى آرامش».[10] | ||
سراج، «اللمع» را در دوران ترس و ناأمنى و براى دفاع از عقايد و اعمال صوفيان نگاشت و «التعرف لمذهب التصوف» كلاباذى نيز در همين فضا و براى چنين هدفى پديد آمد.[11] | سراج، «اللمع» را در دوران ترس و ناأمنى و براى دفاع از عقايد و اعمال صوفيان نگاشت و «التعرف لمذهب التصوف» كلاباذى نيز در همين فضا و براى چنين هدفى پديد آمد.[11] | ||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
1. جمعى از مؤلفان (1388ش)، تاريخ و جغرافياى تصوف، تهران، نشر کتاب مرجع. | 1. جمعى از مؤلفان (1388ش)، تاريخ و جغرافياى تصوف، تهران، نشر کتاب مرجع. | ||
2. دهباشى، مهدى و ميرباقرىفرد، سيد على اصغر(1386ش)، تاريخ تصوف(1)، تهران، دوم، سمت. | 2. دهباشى، مهدى و ميرباقرىفرد، سيد على اصغر (1386ش)، تاريخ تصوف(1)، تهران، دوم، سمت. | ||
3. زرينكوب، عبدالحسين (2536ش)، ارزش ميراث صوفيه، تهران، اميركبير. | 3. زرينكوب، عبدالحسين (2536ش)، ارزش ميراث صوفيه، تهران، اميركبير. | ||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
10. مطهرى، مرتضى(1389ش)، كليات علوم اسلامى(2)، «كلام، عرفان، حكمت عملى»، تهران، سى و پنجم، انتشارات صدرا. | 10. مطهرى، مرتضى(1389ش)، كليات علوم اسلامى(2)، «كلام، عرفان، حكمت عملى»، تهران، سى و پنجم، انتشارات صدرا. | ||
11. ميهنى محمد بن منور(1386ش)، اسرار التوحيد فى مقامات الشيخ أبى سعيد، به اهتمام دكتر محمد رضا شفيعى كدكنى، تهران، هفتم، انتشارات آگاه. | 11. ميهنى محمد بن منور (1386ش)، اسرار التوحيد فى مقامات الشيخ أبى سعيد، به اهتمام دكتر محمد رضا شفيعى كدكنى، تهران، هفتم، انتشارات آگاه. | ||
. | . |
ویرایش