۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ه«' به 'ه «') |
جز (جایگزینی متن - 'ر(' به 'ر (') |
||
خط ۱۰۳: | خط ۱۰۳: | ||
رباى عطيه چيزى است كه دليلى بر حرمتش نداريم و آيه 39 سوره روم كه مىفرمايد: '''«و ما آتيتم من ربا...»'''، كه قبلا گذشت بر آن دلالت دارد. | رباى عطيه چيزى است كه دليلى بر حرمتش نداريم و آيه 39 سوره روم كه مىفرمايد: '''«و ما آتيتم من ربا...»'''، كه قبلا گذشت بر آن دلالت دارد. | ||
اما ربا در سنت به نظر اهل سنت و با توجه به روايات آنها كه داراى تعارض، ترجيح و تأويلاتى هستند موضوع بخش بعدى است. از آن روايات، يك نمونه روايتى است كه از ابى سعيد خدرى در [[صحيح مسلم]] نقل شده كه پيامبر(ص) فرمود: «الذهب بالذهب و الفضة بالفضة و البر بالبر و الشعير بالشعير و التمر بالتمر و الملح بالملح مثلا بمثل يدا بيد فمن زاد أو استزاد فقد أربى، الآخذ و المعطي فيه سواء». در نقل ديگر آمده «لا تبيعوا الذهب بالذهب إلا مثل بمثل و لا تشفوا بعضها على بعض و لا تبيعوا منها غائبا بناجز». مؤلف در برداشتهاى گوناگون از اين روايت و چند روايت ديگر مطالب مفصلى بيان كرده كه در كتاب موجود است. | اما ربا در سنت به نظر اهل سنت و با توجه به روايات آنها كه داراى تعارض، ترجيح و تأويلاتى هستند موضوع بخش بعدى است. از آن روايات، يك نمونه روايتى است كه از ابى سعيد خدرى در [[صحيح مسلم]] نقل شده كه پيامبر (ص) فرمود: «الذهب بالذهب و الفضة بالفضة و البر بالبر و الشعير بالشعير و التمر بالتمر و الملح بالملح مثلا بمثل يدا بيد فمن زاد أو استزاد فقد أربى، الآخذ و المعطي فيه سواء». در نقل ديگر آمده «لا تبيعوا الذهب بالذهب إلا مثل بمثل و لا تشفوا بعضها على بعض و لا تبيعوا منها غائبا بناجز». مؤلف در برداشتهاى گوناگون از اين روايت و چند روايت ديگر مطالب مفصلى بيان كرده كه در كتاب موجود است. | ||
رباى بيع و قرض هم عنوان سومين فصل اين باب است كه هر كدام جداگانه مورد بحث واقع گرديدهاند. رباى بيع چيزى است كه روايات مذكور در كتب اهل سنت، آن را به اضافهاى كه هنگام داد و ستد يك كالاى مشخص اخذ مىشود، اطلاق كردهاند و آن را حرام دانستهاند. | رباى بيع و قرض هم عنوان سومين فصل اين باب است كه هر كدام جداگانه مورد بحث واقع گرديدهاند. رباى بيع چيزى است كه روايات مذكور در كتب اهل سنت، آن را به اضافهاى كه هنگام داد و ستد يك كالاى مشخص اخذ مىشود، اطلاق كردهاند و آن را حرام دانستهاند. | ||
خط ۱۱۵: | خط ۱۱۵: | ||
2- حديث سوار كه مىفرمايد: «كل قرض جر نفعا فهو ربا أو فهو باب من أبواب الربا». | 2- حديث سوار كه مىفرمايد: «كل قرض جر نفعا فهو ربا أو فهو باب من أبواب الربا». | ||
3- كلام پيامبر(ص) كه فرمودند: القرض صدقة. | 3- كلام پيامبر (ص) كه فرمودند: القرض صدقة. | ||
مقصود از رباى در قرض اين است كه در قرض شرط كند كه نفعى از قرض گيرنده به قرض دهنده تعلق بگيرد. | مقصود از رباى در قرض اين است كه در قرض شرط كند كه نفعى از قرض گيرنده به قرض دهنده تعلق بگيرد. |
ویرایش