۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ى«' به 'ی «') |
جز (جایگزینی متن - 'ر(' به 'ر (') |
||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
در ابتداى کتاب، فهرست مطالب کتاب و سپس مقدمهاى از ويراستار و در ادامه متن کتاب و در پايان، تعليقات و نمايگاننامه کتاب، ذكر شده است. | در ابتداى کتاب، فهرست مطالب کتاب و سپس مقدمهاى از ويراستار و در ادامه متن کتاب و در پايان، تعليقات و نمايگاننامه کتاب، ذكر شده است. | ||
بيرونى، خود، کتاب را در بيست و يك گفتار(القول) تنظيم كرده است، بدون آنكه اصلا در ترتيب آنها رقمهاى وصفى معمول را ذكر كند(بر خلاف روشى كه در القانون و الهند به كار بسته است) و ازاينرو زاخائو هم در طبع خود ابواب کتاب را حسب سر فصلها، اما بدون «فصل»، يكسره و پيوسته با يكديگر آورده است، ولى در ترجمه انگليسى کتاب، بر طبق معمول و اصول تبويب، گفتارها را مرتّب و مصدّر به ارقام وصفى فصلبندى نموده است. نخست ويراستار کتاب، به جاى كلمه «فصل» واژه اوستايی «فرگرد» را به كار برده است، سپس هر يك از 22 فرگرد کتاب را چنانكه هماينك ملاحظه مىشود«فقرهبندى» كرده است. | بيرونى، خود، کتاب را در بيست و يك گفتار (القول) تنظيم كرده است، بدون آنكه اصلا در ترتيب آنها رقمهاى وصفى معمول را ذكر كند(بر خلاف روشى كه در القانون و الهند به كار بسته است) و ازاينرو زاخائو هم در طبع خود ابواب کتاب را حسب سر فصلها، اما بدون «فصل»، يكسره و پيوسته با يكديگر آورده است، ولى در ترجمه انگليسى کتاب، بر طبق معمول و اصول تبويب، گفتارها را مرتّب و مصدّر به ارقام وصفى فصلبندى نموده است. نخست ويراستار کتاب، به جاى كلمه «فصل» واژه اوستايی «فرگرد» را به كار برده است، سپس هر يك از 22 فرگرد کتاب را چنانكه هماينك ملاحظه مىشود«فقرهبندى» كرده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
اولين بار توسط خواجه رشيد الدين، فضل اللّه همدانى وزير(645 - 718ق)، در تاريخ«جامع» خود نسخهاى خوشخط و زيبا، متضمن بيست و پنج مجلس از آن فراهم آورد. تا نيمه دوم سده سيزدهم هجرى قمرى كه علىقلى ميرزا اعتضاد السلطنة(1234 - 1298ق)، وزير مشهور علوم ناصرى به ترجمه و شرح بهرى از آن پرداخت. در اروپا، نخستين بار، سرهنرىراولينسن انگليسى كه نسخهاى از کتاب«الآثار» را از ايران خريده بود، گفتارى با استفاده از آن در باره آسياى ميانه نگاشت كه به يكباره مورد توجه شرقشناسان قرار گرفت. سپس بنياد ترجمه آثار شرقى لندن، در سال 1869م، عزم بر طبع و ترجمه کتاب كرد و اين امر به دانشمند زبانشناس آلمانى(استاد رشته ادب عربى)، زاخائو محول شد. | اولين بار توسط خواجه رشيد الدين، فضل اللّه همدانى وزير (645 - 718ق)، در تاريخ«جامع» خود نسخهاى خوشخط و زيبا، متضمن بيست و پنج مجلس از آن فراهم آورد. تا نيمه دوم سده سيزدهم هجرى قمرى كه علىقلى ميرزا اعتضاد السلطنة(1234 - 1298ق)، وزير مشهور علوم ناصرى به ترجمه و شرح بهرى از آن پرداخت. در اروپا، نخستين بار، سرهنرىراولينسن انگليسى كه نسخهاى از کتاب«الآثار» را از ايران خريده بود، گفتارى با استفاده از آن در باره آسياى ميانه نگاشت كه به يكباره مورد توجه شرقشناسان قرار گرفت. سپس بنياد ترجمه آثار شرقى لندن، در سال 1869م، عزم بر طبع و ترجمه کتاب كرد و اين امر به دانشمند زبانشناس آلمانى(استاد رشته ادب عربى)، زاخائو محول شد. | ||
وى، هم متن عربى را ويراست و با عنوان آلمانی «تاريخشناسى ملتهاى مشرق زمين» چاپ كرد و هم يك سال بعد، ترجمه انگليسى کتاب را با همان عنوان طبع و نشر نمود. | وى، هم متن عربى را ويراست و با عنوان آلمانی «تاريخشناسى ملتهاى مشرق زمين» چاپ كرد و هم يك سال بعد، ترجمه انگليسى کتاب را با همان عنوان طبع و نشر نمود. |
ویرایش