۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ر(' به 'ر (') |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
در مقدمه كوتاه محقق، ابتدا زندگىنامه مختصرى از نويسنده ارائه گرديده و سپس، به موضوع ابواب كتاب، اشاره شده است <ref>مقدمه محقق، ص3-6</ref>. | در مقدمه كوتاه محقق، ابتدا زندگىنامه مختصرى از نويسنده ارائه گرديده و سپس، به موضوع ابواب كتاب، اشاره شده است <ref>مقدمه محقق، ص3-6</ref>. | ||
نويسنده در باب اول، به بيان وجوب طلب علم حديث و چگونگى ضبط و حفظ آن پرداخته <ref>متن كتاب، ص7-10</ref> و در باب دوم شرف علم حديث و اهل آن را بيان نموده است. در اين باب، پيرامون بيان اهميت علم حديث و جايگاه آن، رواياتى از پيامبر(ص) نقل شده است. در يكى از اين روايات، كه از طريق [[امام على(ع)]] از پيامبر(ص) روايت شده، پيامبر(ص) چنين دعا نموده است كه: «خدايا به جانشينان من، رحم فرما». وقتى از آن حضرت پيرامون جانشينان ايشان سؤال مىشود كه چه كسانى هستند، آن حضرت مىفرمايند: كسانى كه پس از من، احاديث مرا روايت كرده و آن را به مردم تعليم مىدهند <ref>همان، ص11</ref>. | نويسنده در باب اول، به بيان وجوب طلب علم حديث و چگونگى ضبط و حفظ آن پرداخته <ref>متن كتاب، ص7-10</ref> و در باب دوم شرف علم حديث و اهل آن را بيان نموده است. در اين باب، پيرامون بيان اهميت علم حديث و جايگاه آن، رواياتى از پيامبر (ص) نقل شده است. در يكى از اين روايات، كه از طريق [[امام على(ع)]] از پيامبر (ص) روايت شده، پيامبر (ص) چنين دعا نموده است كه: «خدايا به جانشينان من، رحم فرما». وقتى از آن حضرت پيرامون جانشينان ايشان سؤال مىشود كه چه كسانى هستند، آن حضرت مىفرمايند: كسانى كه پس از من، احاديث مرا روايت كرده و آن را به مردم تعليم مىدهند <ref>همان، ص11</ref>. | ||
در باب سوم، به بيان آدابى پرداخته شده كه طالب سماع حديث، بايد متخلق به آن باشد. از جمله اين آداب عبارتند از: داشتن سكينه و وقار، اخلاص در نيت، تواضع دربرابر كسى كه از او حديث اخذ مىكند، داشتن صبر و...<ref>همان، ص19</ref>. | در باب سوم، به بيان آدابى پرداخته شده كه طالب سماع حديث، بايد متخلق به آن باشد. از جمله اين آداب عبارتند از: داشتن سكينه و وقار، اخلاص در نيت، تواضع دربرابر كسى كه از او حديث اخذ مىكند، داشتن صبر و...<ref>همان، ص19</ref>. | ||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
اين كتاب، داراى چهار باب مىباشد. در باب اول، در سه فصل، به بررسى اقسام و انواع حديث پرداخته شده و حديث صحيح، حسن و ضعيف، توضيح داده شده است <ref>همان، ص130-141</ref>. | اين كتاب، داراى چهار باب مىباشد. در باب اول، در سه فصل، به بررسى اقسام و انواع حديث پرداخته شده و حديث صحيح، حسن و ضعيف، توضيح داده شده است <ref>همان، ص130-141</ref>. | ||
در باب دوم، به بررسى صفات راويانى كه احاديثشان قبول شده و نيز صفاتى كه باعث عدم قبول راوى متصف به آن صفات مىشود، پرداخته شده <ref>همان، ص165</ref> و در باب سوم، طرق تحمل حديث، به بحث گذاشته شده است <ref>همان، ص170</ref>. در آخرين باب نيز به بررسى اسامى رجال و راويان از پيامبر(ص)، پرداخته شده است <ref>همان، ص177</ref>. | در باب دوم، به بررسى صفات راويانى كه احاديثشان قبول شده و نيز صفاتى كه باعث عدم قبول راوى متصف به آن صفات مىشود، پرداخته شده <ref>همان، ص165</ref> و در باب سوم، طرق تحمل حديث، به بحث گذاشته شده است <ref>همان، ص170</ref>. در آخرين باب نيز به بررسى اسامى رجال و راويان از پيامبر (ص)، پرداخته شده است <ref>همان، ص177</ref>. | ||
«مسئلة العلو و النزول و فضل أصحاب الحديث» اثر [[ابن قیسرانی، محمد بن طاهر|محمد بن طاهر مقدسى]] نيز رساله مختصرى است (در حد چند صفحه) پيرامون علم حديث. نويسنده در اين رساله، ابتدا به فضيلت علم حديث و اهميت يادگيرى آن اشاره نموده و سپس مسئله علو و نزول در حديث را مورد بحث قرار داده است <ref>همان، ص185-196</ref>. | «مسئلة العلو و النزول و فضل أصحاب الحديث» اثر [[ابن قیسرانی، محمد بن طاهر|محمد بن طاهر مقدسى]] نيز رساله مختصرى است (در حد چند صفحه) پيرامون علم حديث. نويسنده در اين رساله، ابتدا به فضيلت علم حديث و اهميت يادگيرى آن اشاره نموده و سپس مسئله علو و نزول در حديث را مورد بحث قرار داده است <ref>همان، ص185-196</ref>. |
ویرایش