۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[ ' به '[[') |
جز (جایگزینی متن - 'ن«' به 'ن «') |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
در جلد اول، زير | در جلد اول، زير عنوان «تمهيد»، تعريف، موضوع و تقسيم علم اصول مفصلا بررسى شده است. مرحوم [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]]، خود، علم اصول را چنين تعريف كرده است: «علم الاصول هو العلم بالعناصر المشتركة فى الاستدلال الفقهى خاصة التى يستعملها الفقيه كدليل على الجعل الشرعى الكلى». وى، موضوع علم اصول را ادله مشترك در استدلال فقهى مىداند. | ||
در زير | در زير عنوان «مباحث الدليل اللفظى»، مطالب متنوعى، همچون دلالت لفظى و تفسير آن، استعمال، علائم معناى موضوعله، بحثهاى لفظى در مورد حروف و هيئات، بحثهاى لفظى لغوى و... مطرح شده است. | ||
در جلد دوم، در زير | در جلد دوم، در زير عنوان «مباحث الدليل اللفظى»، بحثهاى مربوط به اوامر طرح شده است. | ||
در جلد سوم، در زير | در جلد سوم، در زير عنوان «مباحث الدليل اللفظى»، بحث نواهى، مفاهيم، عام و خاص، مطلق و مقيد و مجمل و مبين ذكر شده است. | ||
در جلد چهارم، در زير | در جلد چهارم، در زير عنوان «مباحث الحجج و الاصول العملية»، از تقسيم مباحث حجج و اصول عمليه و مباحث مربوط به قطع و مباحث مربوط به ظن، سخن به ميان آمده است. | ||
در جلد پنجم، در زير | در جلد پنجم، در زير عنوان «مباحث الحجج و الاصول العملية»، از اصل برائت، تخيير، احتياط و اقل و اكثر بحث شده است. | ||
در جلد ششم، در زير | در جلد ششم، در زير عنوان «مباحث الحجج و الاصول العملية»، مباحث استصحاب مطرح شده است. | ||
در جلد هفتم، در زير | در جلد هفتم، در زير عنوان «مباحث الحجج و الاصول العملية»، از تعارض ادله شرعيه سخن گفته شده است. | ||
از ويژگىهاى مهم اين كتاب گستردگى مباحث آن است. يكى از نكات بسيار مهم در اعتبار و ارزش علمى نظريات، طرح احتمالات گوناگون هر مسئله مىباشد و شهيد [[صدر، محمدباقر|سيد محمد باقر صدر]] در حدّ بالايى از اين ويژگى برخوردار بود. وى، متعرض هيچ مسئله اصولى نشده، مگر آنكه به بررسى تمام صور و احتمالات آن پرداخته است؛ بهطورى كه عقل از قدرت و توانايى ايشان در اين باره مبهوت مىماند. | از ويژگىهاى مهم اين كتاب گستردگى مباحث آن است. يكى از نكات بسيار مهم در اعتبار و ارزش علمى نظريات، طرح احتمالات گوناگون هر مسئله مىباشد و شهيد [[صدر، محمدباقر|سيد محمد باقر صدر]] در حدّ بالايى از اين ويژگى برخوردار بود. وى، متعرض هيچ مسئله اصولى نشده، مگر آنكه به بررسى تمام صور و احتمالات آن پرداخته است؛ بهطورى كه عقل از قدرت و توانايى ايشان در اين باره مبهوت مىماند. |
ویرایش