پرش به محتوا

المقنع في الإمامة: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۹ مارس ۲۰۱۷
جز
جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف'
جز (جایگزینی متن - 'ابی ' به 'ابی')
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف')
خط ۴۸: خط ۴۸:




كتاب حاضر مشتمل بر مقدمه‌اى، به قلم [[حسینی جلالی، محمدرضا|سيد محمدرضا حسينى جلالى]]، مقدمه‌اى به قلم محقق اثر؛ آقاى شاكر شبع، مقدمه مولف و نه فصل مى‌باشد.
كتاب حاضر مشتمل بر مقدمه‌اى، به قلم [[حسینی جلالی، محمدرضا|سيد محمدرضا حسينى جلالى]]، مقدمه‌اى به قلم محقق اثر؛ آقاى شاكر شبع، مقدمه مؤلف و نه فصل مى‌باشد.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
خط ۵۵: خط ۵۵:
اين كتاب تنها اثر به جاى مانده از سدآبادى است كه به دست ما رسيده است.
اين كتاب تنها اثر به جاى مانده از سدآبادى است كه به دست ما رسيده است.


مهم‌ترين مباحثى كه در اين كتاب مطرح گرديده، عبارتند از: ماهيت امامت، منفعت وجود امام، ويژگى‌هاى كه وجود آن‌ها در امام ضرورى است؛ نظير افضليت و عصمت و...-مولف اين صفات را با استفاده از قرآن كريم و سنت نبوى و روايات صحابه به دست آورده است، برخى وقايعى كه در سقيفه روى داد، اعتقاد اماميه درباره ائمه دوازده گانه و....
مهم‌ترين مباحثى كه در اين كتاب مطرح گرديده، عبارتند از: ماهيت امامت، منفعت وجود امام، ويژگى‌هاى كه وجود آن‌ها در امام ضرورى است؛ نظير افضليت و عصمت و...-مؤلف اين صفات را با استفاده از قرآن كريم و سنت نبوى و روايات صحابه به دست آورده است، برخى وقايعى كه در سقيفه روى داد، اعتقاد اماميه درباره ائمه دوازده گانه و....


==ويژگى‌ها==
==ويژگى‌ها==




غالب كتاب‌هاى كلامى از پيچيدگى تعبير برخوردارند كه البته اين پيچيدگى با توجه به نوع مباحث كلامى امرى طبيعى به‌نظر مى‌رسد؛ اما در كتاب حاضر مولف از ساده‌ترين و روان‌ترين عبارات در بيان مقاصد خويش بهره برده است.
غالب كتاب‌هاى كلامى از پيچيدگى تعبير برخوردارند كه البته اين پيچيدگى با توجه به نوع مباحث كلامى امرى طبيعى به‌نظر مى‌رسد؛ اما در كتاب حاضر مؤلف از ساده‌ترين و روان‌ترين عبارات در بيان مقاصد خويش بهره برده است.


مولف تلاش نموده كه در احتجاجات خود به بديهيات و مشهورات استناد جويد. از اين رو مى‌توان محتواى كتاب را در سه بخش اصلى تقسيم‌بندى نمود:
مؤلف تلاش نموده كه در احتجاجات خود به بديهيات و مشهورات استناد جويد. از اين رو مى‌توان محتواى كتاب را در سه بخش اصلى تقسيم‌بندى نمود:


1-مولف در اين اثر كوشيده كه امر امامت را با استناد به عقل به اثبات رساند. وى ضرورت اتصاف امام به صفات كماليه را از راه عقلى به اثبات رسانده و سپس يادآور شده كه راهى جز مراجعه، به نص شرعى براى شناخت اين صفات در بين نيست، چرا كه اين صفات بر ديگران پوشيده است و خود پيامبر اكرم(ص) در قول و عمل خويش به بيان اين صفات پرداخته، از اين رو امام بعد از خويش را با بيان صفات و ويژگى‌هاى كمالى، مشخص و معين ساخته است.
1-مؤلف در اين اثر كوشيده كه امر امامت را با استناد به عقل به اثبات رساند. وى ضرورت اتصاف امام به صفات كماليه را از راه عقلى به اثبات رسانده و سپس يادآور شده كه راهى جز مراجعه، به نص شرعى براى شناخت اين صفات در بين نيست، چرا كه اين صفات بر ديگران پوشيده است و خود پيامبر اكرم(ص) در قول و عمل خويش به بيان اين صفات پرداخته، از اين رو امام بعد از خويش را با بيان صفات و ويژگى‌هاى كمالى، مشخص و معين ساخته است.


2-وى همچنين تلاش كرده كه با مراجعه به قرآن كريم آياتى كه از آن‌ها مى‌توان به تعيين امام راه يافت را بيان نمايد.
2-وى همچنين تلاش كرده كه با مراجعه به قرآن كريم آياتى كه از آن‌ها مى‌توان به تعيين امام راه يافت را بيان نمايد.
خط ۷۰: خط ۷۰:
3- و در نهايت مجموعه‌اى از اخبار مشهور كه بر مدعاى وى دلالت دارد، را بيان نموده است.
3- و در نهايت مجموعه‌اى از اخبار مشهور كه بر مدعاى وى دلالت دارد، را بيان نموده است.


ويژگى ديگر اين اثر اين است كه مولف در بسيارى موارد به تكرار مباحث با عبارتى جديد مى‌پردازد تا به فهم مطلب و درك آن از سوى خواننده مدد رساند.
ويژگى ديگر اين اثر اين است كه مؤلف در بسيارى موارد به تكرار مباحث با عبارتى جديد مى‌پردازد تا به فهم مطلب و درك آن از سوى خواننده مدد رساند.


وى همچنين از برخى اشعار طبقه اول از صحابه كه در جريان حوادث مربوط به امر جانشينى پيامبر اكرم(ص) بوده و يا شاعرانى كه بعد از آن زمان مى‌زيسته‌اند و ليكن شعر ايشان از قوت و شهرت برخوردار بوده است، در انتهاى فصول كتاب براى اثبات مدعاى خويش بهره برده است. به عنوان نمونه در اين مورد به اشعارى كه مولف از عباس بن عبدالمطلب، خزيمة بن ثابت انصارى، حسّان بن ثابت، قيس بن سعد بن عباده و... نقل كرده اشاره نمود.
وى همچنين از برخى اشعار طبقه اول از صحابه كه در جريان حوادث مربوط به امر جانشينى پيامبر اكرم(ص) بوده و يا شاعرانى كه بعد از آن زمان مى‌زيسته‌اند و ليكن شعر ايشان از قوت و شهرت برخوردار بوده است، در انتهاى فصول كتاب براى اثبات مدعاى خويش بهره برده است. به عنوان نمونه در اين مورد به اشعارى كه مؤلف از عباس بن عبدالمطلب، خزيمة بن ثابت انصارى، حسّان بن ثابت، قيس بن سعد بن عباده و... نقل كرده اشاره نمود.


==وضعيت كتاب==
==وضعيت كتاب==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش