۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الدر الكمين بذيل العقد الثمين في تاريخ البلد الأمين: تفاوت میان نسخه‌ها
الدر الكمين بذيل العقد الثمين في تاريخ البلد الأمين (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۸ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۲۳:۲۹
، ۸ مارس ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف'
جز (جایگزینی متن - 'تاليف' به 'تألیف') |
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
«الدر الكمين»، در سه جلد تنظيم شده و داراى مقدمه‌اى به قلم محقق كتاب، كه خود مشتمل بر چهار فصل است، مى‌باشد. متن كتاب نيز به دو بخش اصلى قابل قسمت است: در بخش اول، | «الدر الكمين»، در سه جلد تنظيم شده و داراى مقدمه‌اى به قلم محقق كتاب، كه خود مشتمل بر چهار فصل است، مى‌باشد. متن كتاب نيز به دو بخش اصلى قابل قسمت است: در بخش اول، مؤلف به تراجم مردان بر اساس ترتيب حروف الفبا پرداخته و در بخش دوم به تراجم زنان بر اساس ترتيب مذكور مى‌پردازد. بخش اول، خود مشتمل بر يك باب است كه در اين باب چهار فصل وجود دارد و به كنيه افراد مذكور اختصاص داده شده است. بخش دوم نيز مشتمل بر يك فصل است كه به كنيه زنان مورد نظر اختصاص يافته است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
مؤلف اين كتاب را بر اساس مشاهدات و شنيده‌هاى خود در خلال مدتى كه د ر مكه مكرمه مى‌زيسته فراهم آورده و در آن به بيان شرح حال واليان، قضات، عالمان، اديبان، ظريفان، عبّاد و...مكه مكرمه؛ اعم از زن و مرد، و نيز كسانى كه بدين شهر وارد شده و مدت زمانى را در آن زيسته‌اند و همچنين كسانى كه به عمارت و آبادانى اين شهر مقدس و كعبه معظمه، طى تاريخ، عنايت و توجه داشته‌اند مى‌پردازد. | |||
نجم‌الدين در اين كتاب به شيوه و روش فاسى در العقد الثمين عمل كرده؛ يعنى شرح حال افراد را بر اساس حروف الفبا منظم نموده است، با اين تفاوت كه بر خلاف فاسى، شرح حال كسانى را كه نام آنها «محمد» و «احمد» بوده به جهت شرافت اين نام، بر سايرين مقدم داشته است. حجم شرح حال‌هاى اين اثر، بر حسب جايگاه افراد، با يكديگر متفاوت است. از اين رو شاهديم كه برخى شرح حال‌ها از يك سطر فراتر نمى‌رود؛ در حالى كه برخى تراجم يك صفحه كامل را به خود اختصاص داده است. | نجم‌الدين در اين كتاب به شيوه و روش فاسى در العقد الثمين عمل كرده؛ يعنى شرح حال افراد را بر اساس حروف الفبا منظم نموده است، با اين تفاوت كه بر خلاف فاسى، شرح حال كسانى را كه نام آنها «محمد» و «احمد» بوده به جهت شرافت اين نام، بر سايرين مقدم داشته است. حجم شرح حال‌هاى اين اثر، بر حسب جايگاه افراد، با يكديگر متفاوت است. از اين رو شاهديم كه برخى شرح حال‌ها از يك سطر فراتر نمى‌رود؛ در حالى كه برخى تراجم يك صفحه كامل را به خود اختصاص داده است. | ||
مؤلف در ترجمه هر يك از افراد ابتدا از نام وى و سپس نسب وى ياد مى‌كند. پس از آن از تاريخ ولادت و مكان ولادت و رشد و نمو شخص مورد نظر ياد كرده و در برخى موارد به معرفى نام مادر وى نيز مى‌پردازد. در ادامه به يادكرد مسموعات فرد مورد نظر پرداخته و گاهى اين مسموعات را بر اساس ساليان عمر وى مرتب مى‌سازد. سپس به يادكرد كسانى كه از وى علومى را فراگرفته‌اند پرداخته و از برخى آثار شخص مورد نظر، در صورتى كه اثرى از خود بر جاى گذارده باشد، نيز نام مى‌برد. وى سر انجام به نقل حديثى كه خود از طريق فرد مورد نظر روايت كرده مى‌پردازد. | |||
يكى از ايراداتى كه بر نويسنده وارد مى‌شود، اين است كه وى به افرادى كه شرح حال ايشان را در كتاب خويش گرد آورده، كمال حسن ظن را دارد از اين رو به لغزش‌ها و اشتباهات آنها را در نظر نگرفته و فقط از محاسن آنان ياد مى‌كند. | يكى از ايراداتى كه بر نويسنده وارد مى‌شود، اين است كه وى به افرادى كه شرح حال ايشان را در كتاب خويش گرد آورده، كمال حسن ظن را دارد از اين رو به لغزش‌ها و اشتباهات آنها را در نظر نگرفته و فقط از محاسن آنان ياد مى‌كند. | ||