۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
آیین حکمرانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف'
جز (جایگزینی متن - 'تاليف' به 'تألیف') |
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
1-ماوردى در کتاب خويش روش فقه مقايسه‌اى را در پيش گرفته و همراه با ذكر ديدگاه‌هاى مذاهب مختلف در مسائلى كه به آنها مى‌پردازد نظريه فقه شافعى را نيز مطرح مى‌كند و غالباً همان نظر را برمى‌گزيند و به دفاع و استدلال به سود آن دست مى‌يازد. اين در حالى است كه ابويعلى فراء در کتاب خود تنها مذهب ابن حنبل را مطرح مى‌كند. | 1-ماوردى در کتاب خويش روش فقه مقايسه‌اى را در پيش گرفته و همراه با ذكر ديدگاه‌هاى مذاهب مختلف در مسائلى كه به آنها مى‌پردازد نظريه فقه شافعى را نيز مطرح مى‌كند و غالباً همان نظر را برمى‌گزيند و به دفاع و استدلال به سود آن دست مى‌يازد. اين در حالى است كه ابويعلى فراء در کتاب خود تنها مذهب ابن حنبل را مطرح مى‌كند. | ||
2-ويژگى ديگر کتاب ماوردى استناد فراوان | 2-ويژگى ديگر کتاب ماوردى استناد فراوان مؤلف به آيات، احاديث نبوى و اخبار روايت شده از صحابه و تابعان و حتى گفتار برخى خلفا و فرمانروايان در اثبات مدعاى خويش است در حاليكه ابويعلى فراء در کتاب خود كمتر به آيات و روايات و اقوال و آثار پرداخته است. | ||
== ساختار== | == ساختار== | ||
کتاب مشتمل بر يادداشتى به قلم مترجم، مقدمه‌اى به قلم | کتاب مشتمل بر يادداشتى به قلم مترجم، مقدمه‌اى به قلم مؤلف و بيست باب مشتمل بر فصل هايى است. ماوردى در مقدمه به طبقه‌بندى بيست‌گانه از مباحث حكومتى فقه تصريح كرده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
| خط ۱۲۸: | خط ۱۲۸: | ||
10-: مسئوليت حج: | 10-: مسئوليت حج: | ||
سرپرستى حج دو نوع است: راه‌اندازى حاجيان و اقامه حج. راه‌اندازى، سياست‌گذارى بر امور حاجيان و مسائل مربوط به حج است. و اقامه آن مانند اقامه نماز است. | سرپرستى حج دو نوع است: راه‌اندازى حاجيان و اقامه حج. راه‌اندازى، سياست‌گذارى بر امور حاجيان و مسائل مربوط به حج است. و اقامه آن مانند اقامه نماز است. مؤلف شرايط هر دو نوع از سرپرستى را به تفصيل بيان كرده و وظايف آنان را، يك‌به‌يك با توضيحات وافى آورده است. | ||
11- ولايت بر زكات: | 11- ولايت بر زكات: | ||
| خط ۱۵۴: | خط ۱۵۴: | ||
16- قرقها و بهره‌بردارى‌هاى عمومى: | 16- قرقها و بهره‌بردارى‌هاى عمومى: | ||
قرق كردن زمين موات بدان معناست كه از احياى آن به عنوان تملك جلوگيرى شود تا همچنان بر وضعيت اباحه عمومى بماند و در آن علف برويد و گله‌ها در آن بچرند. | قرق كردن زمين موات بدان معناست كه از احياى آن به عنوان تملك جلوگيرى شود تا همچنان بر وضعيت اباحه عمومى بماند و در آن علف برويد و گله‌ها در آن بچرند. مؤلف در اين باب به ايجاد قرق توسط پيامبر اشاره مى‌كند و پس از آن درباره اعلام قرق از سوى ديگر پيشوايان پس از پيامبر خدا و نيز جواز يا عدم جواز آن مطالبى را بيان مى‌كند. | ||
17- درباره احكام اِقطاع: | 17- درباره احكام اِقطاع: | ||