۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ای ' به 'ای ') |
جز (جایگزینی متن - 'حضرت آیتالله العظمى' به 'آیتالله ') |
||
خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
==گفتار بزرگان == | ==گفتار بزرگان == | ||
آیتالله آقاى حاج [[موسوی گلپایگانی، جمالالدین احمد|سید جمالالدین هاشمى گلپایگانى]] که از مراجع بزرگ عصر خود در نجف اشرف بودند، در تاریخ سوم جمادىالاولى 1375ق؛ یعنى چهل سال قبل براى معظمله اجازه اجتهاد صادر نموده و مرقوم نمودهاند که ایشان به بالاترین درجه اجتهاد و استنباط در احکام شرعیه نایل گردیدهاند. وی در آن اجازه بسیار عالى که اکنون موجود است، ایشان را با القاب: «العالم، العلم، {{عبارت عربی|العيلم}}، العلّام، الفاضل، {{عبارت عربی|الكامل}}، الهمام، علم الأعلام، حجة الإسلام» یاد فرموده و ستودهاند. | |||
آیتالله آقاى شیخ [[کاظمی خراسانی، محمدعلی|محمدعلى کاظمى خراسانى]](رضواناللهعلیه)، مقرّر مرحوم محقّق [[نایینی، محمدحسین|نائینى]](قدسسره) استاد آیتالله العظمى صافى در نجف، در نامه خود که در تاریخ یازدهم شوّال فرستادهاند، وى را با عنوان والاى «علم العلم و مناره» یاد کرده و ایشان را که نجف را ترک کرده بودند به نجف فراخوانده و مرقوم فرمودهاند: | |||
«مفارقت امثال سرکار از نجف اشرف و خلوّ جامعه علمیه از آن، موجب تأثر [است]. چون امروز جامعه علمیه حاجت به امثال سرکار دارد که استعداد ذاتى را با حفظ ظاهر و التزام به نوامیس شرع مطهر دارا و واجد هستید، علىهذا حتىالمقدور اسباب حرکت را فراهم فرمائید. | «مفارقت امثال سرکار از نجف اشرف و خلوّ جامعه علمیه از آن، موجب تأثر [است]. چون امروز جامعه علمیه حاجت به امثال سرکار دارد که استعداد ذاتى را با حفظ ظاهر و التزام به نوامیس شرع مطهر دارا و واجد هستید، علىهذا حتىالمقدور اسباب حرکت را فراهم فرمائید. |
ویرایش