پندنامه حضرت محمد غزالی به یکی از ملوک: تفاوت میان نسخه‌ها

توصیه‌های مؤلف به پادشاه بر دو قسم تقسیم می‌شود: برخی به عمل و فعلی در خارج مربوط می شود و برخی دیگر مستقیما به فعل خارجی مربوط نمی شود، بلکه یک رفتار قلبی است.

ای پادشاه هر روز گوشه ای خلوت اختیار کن و در کار خود و آخرتت تفکر کن و به نفس اماره خویش رو کن و او را پند ده و توبیخ کن<ref>ر.ک: همان، ص20</ref> و اگر نفس به تو گفت که خداوند رحیم و کریم است و رحیم با کرمش تو را می‌بخشد، به او بگو: مگر خداوند، کریم نیست؟ پس چرا صدها هزار نفر به رنج و بیماری و گرسنگی و فقر و... دچارند. مگر خداوند کریم نیست؟ پس چرا به خداوند کریم اعتماد نمی کنی و نمی گویی که بدون کسب مرا رزق می‌دهد...<ref>ر.ک: همان، ص23 و 24</ref>.

آخرین تذکری که مؤلف به پادشاه می‌دهد و سرفصل همه نصایح است، این است که درصورتی که مرگ فرا رسد، یک لحظه تو را امان نمی دهد و الآن که زنده ای چنان تصور کن که تو مهلت یک ساعته خواسته ای و تو را هزار ساعت مهلت داده‌اند، پس گذشته خود را تلافی کن<ref>ر.ک: همان، ص36 و 37</ref>.