۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ابو ' به 'ابو') |
||
خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
ابا يزيد بسطامى: آن جناب كه با عنوان بايزيد بسطامى از وى ياد مىشود، از معارف عارفين و نام شريفش، طيفور بن عيسى است. مريد و سقاى سراى حضرت جعفر صادق(ع) بود و صد و دوازده پير را نيز خدمت نموده. مشايخ طريقت، وى را به بزرگوارى ستودهاند و در حق او سخنان بسيار فرمودهاند. جنيد بغدادى، در بارهى شيخ مىفرمايد: «كان ابويزيد فينا كالبدر بين النجوم و كالجبرئيل بين الملائكة» و همچنين مىگويد: «انتهاى سير ما، ابتداى سير اين خراسانى است». | ابا يزيد بسطامى: آن جناب كه با عنوان بايزيد بسطامى از وى ياد مىشود، از معارف عارفين و نام شريفش، طيفور بن عيسى است. مريد و سقاى سراى حضرت جعفر صادق(ع) بود و صد و دوازده پير را نيز خدمت نموده. مشايخ طريقت، وى را به بزرگوارى ستودهاند و در حق او سخنان بسيار فرمودهاند. جنيد بغدادى، در بارهى شيخ مىفرمايد: «كان ابويزيد فينا كالبدر بين النجوم و كالجبرئيل بين الملائكة» و همچنين مىگويد: «انتهاى سير ما، ابتداى سير اين خراسانى است». | ||
ابوسعيد ابوالخير: اسم آن جناب، فضل الله است. از صغر سن، رياضات شاقه مىكشيد و شراب ذوق و حال مىچشيد. در معرفت، سخنان نيكو دارد. او گفته است كه مرد كامل آن است كه در ميان خلق نشيند و زن گيرد و داد و ستد كند و با همه آميزد و يك دم از خدا غافل نباشد. مدت عمر آن جناب، هزار ماه بوده است. | |||
جلال الدين بلخى، معروف به مولوى معنوى: كمالات آن جناب، محتاج به تحرير و تقدير نيست. مثنوى او معروف است. ديوانى مبسوط نيز به نام شيخ شمس الدين تبريزى تمام فرمودهاند. وفاتش، در سنه672 بوده است. | جلال الدين بلخى، معروف به مولوى معنوى: كمالات آن جناب، محتاج به تحرير و تقدير نيست. مثنوى او معروف است. ديوانى مبسوط نيز به نام شيخ شمس الدين تبريزى تمام فرمودهاند. وفاتش، در سنه672 بوده است. |
ویرایش