۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن عساکر، علی بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ابو ' به 'ابو'
جز (جایگزینی متن - 'ابی ' به 'ابی') |
جز (جایگزینی متن - 'ابو ' به 'ابو') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
«ابوالقاسم، على بن حسن بن هبة الله شافعى»، معروف به ابن عساكر، مورخ، محدث و سياح دمشقى، در سال 499ق، متولد شد. او، از بزرگان فقهاى شافعى است و صاحب اشعارى نيز هست، اما در اين زمينه چندان قوى نيست. ابن عساكر، به سبب حفظ و روايت احاديث بسيار، كثرت سفرهاى علمى و استفاده از مشايخ بزرگ در شهرهاى اسلامى و نيز تأليف اثر چشم‌گير خود([[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ دمشق]])، در شمار يكى از بزرگ‌ترين حافظان حديث و نويسندگان تاريخ در روزگار خويش به شمار مى‌آيد. با توجه به سلسله نسب پدرش، احتمالا عنوان ابن عساكر مربوط به خانواده مادرى او بوده است. | |||
دوران زندگى او با انقراض سلاجقه شام و دوران حكمرانى نور الدين زنگى(569ق) و صلاح الدين ايوبى(589 ق) بر مناطق شام هم‌زمان بود. سياست اين پادشاهان، مبارزه با تبليغات فاطميون شيعى‌مذهب و حمايت از مذاهب اهل سنت بود، لذا گردآورى احاديث در اين زمان سخت بالا گرفت و ابن عساكر نيز در اين زمينه چهره‌اى درخشان شد. | دوران زندگى او با انقراض سلاجقه شام و دوران حكمرانى نور الدين زنگى(569ق) و صلاح الدين ايوبى(589 ق) بر مناطق شام هم‌زمان بود. سياست اين پادشاهان، مبارزه با تبليغات فاطميون شيعى‌مذهب و حمايت از مذاهب اهل سنت بود، لذا گردآورى احاديث در اين زمان سخت بالا گرفت و ابن عساكر نيز در اين زمينه چهره‌اى درخشان شد. | ||