۶۱٬۱۸۹
ویرایش
التشوف إلی رجال التصوف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' نمی ' به ' نمی'
جز (جایگزینی متن - ' نمی ' به ' نمی') |
|||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
نویسنده در این کتاب، احوال صالحینی را آورده است که مقیم مراکش بوده، یا به گونه ای با آن پیوند داشته‌اند. ابن زیات در مقدمه کتاب می‌نویسد که از اخبار و آثار اولیاءالله در مغرب کسی چیزی | نویسنده در این کتاب، احوال صالحینی را آورده است که مقیم مراکش بوده، یا به گونه ای با آن پیوند داشته‌اند. ابن زیات در مقدمه کتاب می‌نویسد که از اخبار و آثار اولیاءالله در مغرب کسی چیزی نمی‌داند؛ چنان که شخص بی اطلاع گمان می‌برد که در مغرب ولی و وتدی نیست. وی می‌نویسد که آنچه در این کتاب یاد کرده است، یا شنیده‌های اوست و یا مطالبی است که اسنادی در مورد آنها داشته است و درهرحال بر صحیح ترین آنها اعتماد کرده است. از کتاب چنین برمی آید که او خود در زمره صوفیان بوده و گاه مطالبی را از زبان مریدان نقل کرده است<ref>ر.ک: آصف فکرت، محمد، ص639</ref>. | ||
التشوف، مأخذ مصنفین پس از ابن زیات قرار گرفته است؛ از آن جمله ابن ابی زرع، ابن مریم، ناصری، عبدالحق بادسی مؤلف المقصد، احمد تادلی مؤلف المغری، ابن عسکر مؤلف دوحة الناشر، محمد کتانی مؤلف سلوة الأنفاس و ابن موقت مؤلف السعادة الأبدیة از این کتاب نقل کرده‌اند<ref>همان</ref>. | التشوف، مأخذ مصنفین پس از ابن زیات قرار گرفته است؛ از آن جمله ابن ابی زرع، ابن مریم، ناصری، عبدالحق بادسی مؤلف المقصد، احمد تادلی مؤلف المغری، ابن عسکر مؤلف دوحة الناشر، محمد کتانی مؤلف سلوة الأنفاس و ابن موقت مؤلف السعادة الأبدیة از این کتاب نقل کرده‌اند<ref>همان</ref>. | ||