۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
سیمای فرزانگان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'اميرالمؤمنين(ع) ' به 'اميرالمؤمنين(ع) '
جز (جایگزینی متن - 'تاليف' به 'تألیف') |
جز (جایگزینی متن - 'اميرالمؤمنين(ع) ' به 'اميرالمؤمنين(ع) ') |
||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
نويسنده معتقد است كه پيامبران، رسولان الهى و امامان معصوم(ع) و پس از آنان، دانشمندان راستين، با تقوا، متعهد و دلسوز، نمونه‌ها و الگويى‌هاى هستند كه هر كس در ترسيم خط خوشبختى خويش به آنان و دستورات و روش زندگى‌شان، نيازمند است؛ ولى وى به دلايلى كه در ذيل، اشاره‌وار مى‌آيد، به سراغ الگوهاى در رتبه دوم؛ يعنى عالمان و فرزانگان رفته و سيماى پرفروغ آنان را به نمايش گذاشته است: | نويسنده معتقد است كه پيامبران، رسولان الهى و امامان معصوم(ع) و پس از آنان، دانشمندان راستين، با تقوا، متعهد و دلسوز، نمونه‌ها و الگويى‌هاى هستند كه هر كس در ترسيم خط خوشبختى خويش به آنان و دستورات و روش زندگى‌شان، نيازمند است؛ ولى وى به دلايلى كه در ذيل، اشاره‌وار مى‌آيد، به سراغ الگوهاى در رتبه دوم؛ يعنى عالمان و فرزانگان رفته و سيماى پرفروغ آنان را به نمايش گذاشته است: | ||
1- اگر به عنوان مثال، تنها گفته شود كه حضرت على(ع) اين گونه زندگى مى‌كرد و... ممكن است برخى بگويند، آن بزرگوار كجا و ما كجا؟ و با اين پندار، خود را به كلى از حركت در مسير آن حضرت بازدارند؛ البته درست است كه هيچ كس اميرالمؤمنين(ع) نمى‌شود، لكن لازم است انسان، در همان راهى حركت كند كه آن حضرت پيمود، گرچه فرسنگ‌ها عقب‌تر باشد. | 1- اگر به عنوان مثال، تنها گفته شود كه حضرت على(ع) اين گونه زندگى مى‌كرد و... ممكن است برخى بگويند، آن بزرگوار كجا و ما كجا؟ و با اين پندار، خود را به كلى از حركت در مسير آن حضرت بازدارند؛ البته درست است كه هيچ كس [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] نمى‌شود، لكن لازم است انسان، در همان راهى حركت كند كه آن حضرت پيمود، گرچه فرسنگ‌ها عقب‌تر باشد. | ||
2- مردم آگاه شوند كه سيره و روش زندگى علماى دين، چگونه بوده و هست و دانشمندان واقعى محبوب خدا و رسول(ص) را، از زراندوزان دسيسه‌باز و دنيا طلب و نامجو، بازشناسند و متوجه شوند كه هر كه غير اين روش را دارد، از روحانيون نيست؛ گرچه لباس آنان را بر تن كرده باشد. | 2- مردم آگاه شوند كه سيره و روش زندگى علماى دين، چگونه بوده و هست و دانشمندان واقعى محبوب خدا و رسول(ص) را، از زراندوزان دسيسه‌باز و دنيا طلب و نامجو، بازشناسند و متوجه شوند كه هر كه غير اين روش را دارد، از روحانيون نيست؛ گرچه لباس آنان را بر تن كرده باشد. | ||