۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نجفی کلباسی، محمدحسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'شيخ ضياء الدين عراقى' به 'شيخ ضياء الدين عراقى '
جز (جایگزینی متن - 'آيت‌الله،' به 'آيت‌الله') |
جز (جایگزینی متن - 'شيخ ضياء الدين عراقى' به 'شيخ ضياء الدين عراقى ') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
بيتى كه ايشان در آن ديده گشود، از بيوتات رفيعه علم و تقوى و اصيل و ريشه‌دار اصفهان مى‌باشد و بالغ بر صد سال، در اصفهان و تهران و مشهد و اعتاب عاليات، مصدر امور شرعى و روحى بوده است. ايشان در چنين خاندان اهل علم و فضيلتى، نشو و نما يافت. مقدمات و ادبيات را نزد علماى اصفهان آموخت، آن‌گاه در سال 1340ق، در سن 17 سالگى به نجف اشرف مهاجرت كرد. | بيتى كه ايشان در آن ديده گشود، از بيوتات رفيعه علم و تقوى و اصيل و ريشه‌دار اصفهان مى‌باشد و بالغ بر صد سال، در اصفهان و تهران و مشهد و اعتاب عاليات، مصدر امور شرعى و روحى بوده است. ايشان در چنين خاندان اهل علم و فضيلتى، نشو و نما يافت. مقدمات و ادبيات را نزد علماى اصفهان آموخت، آن‌گاه در سال 1340ق، در سن 17 سالگى به نجف اشرف مهاجرت كرد. | ||
در نجف اشرف، فقه و اصول را در خدمت حضرات آيات عظام، حاج شيخ عبدالحسين دشتى، شيخ ضياء الدين | در نجف اشرف، فقه و اصول را در خدمت حضرات آيات عظام، حاج شيخ عبدالحسين دشتى، [[عراقی، ضیاءالدین|شيخ ضياء الدين عراقى]] ، اصفهانى، اصطهباناتى و حاج شيخ كاظم شيرازى تلمذ نمود. آيت‌الله كلباسى، پس از ساليانى، به اصفهان بازگشت و از محضر مرحوم آيت‌الله حاج سيد محمدصادق خاتون‌آبادى استفاده كرد. پس از مدتى، بار ديگر ساكن نجف شد و در محضر آيات عظام سيد عبدالهادى شيرازى، شيخ حسين حلى و سيد جمال الدين گلپايگانى شاگردى نمود. | ||
آيت‌الله شيخ محمدحسين كلباسى اصفهانى، در سال 1360ق، مشرف به زيارت بيت‌الله الحرام شد و مدت 7 ماه در مكه و 7 ماه در مدينه اقامت نمود. در سال 1377ق، براى معالجه به تهران آمد و پس از بهبودى و عافيت نسبى، اطباء از مراجعت به عراق، او را منع كردند و ايشان، ناگزير به اقامت در ايران شد و شهرستان دينى و علمى قم را اختيار كرد و رحل سكونت در اين بلده طيبه كه حرم آل محمد(ص) است، انداخت و در حوزه علميه قم به تدريس فقه و اصول پرداخت. | آيت‌الله شيخ محمدحسين كلباسى اصفهانى، در سال 1360ق، مشرف به زيارت بيت‌الله الحرام شد و مدت 7 ماه در مكه و 7 ماه در مدينه اقامت نمود. در سال 1377ق، براى معالجه به تهران آمد و پس از بهبودى و عافيت نسبى، اطباء از مراجعت به عراق، او را منع كردند و ايشان، ناگزير به اقامت در ايران شد و شهرستان دينى و علمى قم را اختيار كرد و رحل سكونت در اين بلده طيبه كه حرم آل محمد(ص) است، انداخت و در حوزه علميه قم به تدريس فقه و اصول پرداخت. | ||