ناسخ القرآن و منسوخه محكمه و متشابهه: تفاوت میان نسخه‌ها

«ناسخ القرآن و منسوخه و محكمه و متشابهه»، اثر ابوالقاسم سعد بن عبدالله اشعرى قمى (متوفى 301ق)، با تحقيق عامر الشوهانى الزبيدى، دربردارنده رواياتى است كه [[امام جعفر صادق(ع)]]، از جد بزرگوار خويش، اميرالمؤمنين(ع) در شناساندن و معرفى انواع علوم قرآن، از جمله ناسخ و منسوخ، محكم و متشابه، عام و خاص، اسباب نزول، تنزيل و تأويل نقل كرده است. همچنين مشتمل است بر بيان بعضى از عقايد از جمله امامت، نصب امام از جانب خداوند، وجوب عصمت امام و... و استدلال بر آن‌ها به‌وسيله آيات قرآنى و ادله عقليه <ref>مقدمه محقق، ص 13</ref>.

1. شيخ‌الطايفه ابوالقاسم سعد بن عبدالله بن ابى‌خلف اشعرى قمى (متوفى 299 يا 300 يا 301ق)؛

 

2. شيخ ثقه جليل على بن ابراهيم بن هاشم قمى صاحب تفسير مشهور (متوفى حدود 307ق)؛

 

3. شيخ حافظ علامه ابوالعباس احمد بن محمد بن سعيد كوفى سبيعى، مشعور به ابن عقده (متوفى 333ق)؛

 

4. شيخ ثقه اجل ابوعبدالله محمد بن ابراهيم نعمانى، معروف به ابن زينب يا كاتب نعمانى (متوفى حدود 360ق)؛

 

5. [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] علم‌الهدى على بن حسين موسوى بغدادى (متوفى 436ق) <ref>رساله سيد حسن موسوى بروجردى، ص 19</ref>.

 

1. حديث «نزول قرآن بر هفت حرف» كه نويسنده آن را در ابتداى كتاب ذكر كرده است. اين موضوع و ارتباط آن با مسئله اختلاف قرائات، از جمله مسائل مورد توجه و از مواضعى است كه كلام، بحث و تحقيقات فراوانى از قرون اوليه اسلام تاكنون را به خود اختصاص داده است.

 

2. موضوع «تحريف قرآن» كه باب كاملى را به خود اختصاص داده است كه هر دو موضوع، نيازمند بحث فراوان، استقصاء موسع و تتبع دقيق بوده و بدين منظور، توضيحاتى پيرامون هر دو داده شده است <ref>همان، ص71</ref>.

1. آياتى كه لفظشان عام و معنايشان خاص است؛

 

2. آياتى كه لفظشان عام و معنايشان نيز عام است؛

 

3. آياتى كه لفظشان خاص و معنايشان عام است <ref>همان، ص 231</ref>.