۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'تاليف' به 'تألیف') |
جز (جایگزینی متن - 'آیتالله خويى' به 'آیتالله خويى ') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
در انگيزه تألیف و به عنوان مقدمه مىآيد: شيعه معتقد است كه فهم كلام وحى و و قوف بر دقائق آيات قرآن كريم جز با تمسّك به حاملان و ورثهى حقيقى قرآن يعنى اهل بيت پيامبر(ع) و سنّت آنان كه مكمّل سنت نبوى است ميسّر نمىگردد، تفسير منسوب به امام عسگرى(ع) يكى از تفاسير مأثور برجاى مانده از قرن سوم هجرى است كه شامل تفسير سوره حمد و سوره بقره تا آيه 282 مىباشد. مأثور از پيامبر(ع) و اهل بيت عليهم السلام است و يكى از منابع مهم شيعه محسوب مىشود. | در انگيزه تألیف و به عنوان مقدمه مىآيد: شيعه معتقد است كه فهم كلام وحى و و قوف بر دقائق آيات قرآن كريم جز با تمسّك به حاملان و ورثهى حقيقى قرآن يعنى اهل بيت پيامبر(ع) و سنّت آنان كه مكمّل سنت نبوى است ميسّر نمىگردد، تفسير منسوب به امام عسگرى(ع) يكى از تفاسير مأثور برجاى مانده از قرن سوم هجرى است كه شامل تفسير سوره حمد و سوره بقره تا آيه 282 مىباشد. مأثور از پيامبر(ع) و اهل بيت عليهم السلام است و يكى از منابع مهم شيعه محسوب مىشود. | ||
عمدهترين منابعى كه به نقد و بررسى سندى يا محتوايى اين تفسير پرداختهاند سيزده مورد مىباشد كه از جمله آنها، محدث نورى در خاتمهى [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]]، ابوالحسن اشعرى در حاشيه تفسير مجمع البيان، آیتالله خويى در معجم رجال الحديث و.... | عمدهترين منابعى كه به نقد و بررسى سندى يا محتوايى اين تفسير پرداختهاند سيزده مورد مىباشد كه از جمله آنها، محدث نورى در خاتمهى [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]]، ابوالحسن اشعرى در حاشيه تفسير مجمع البيان، [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله خويى]] در معجم رجال الحديث و.... | ||
آنچه مهم است اين مسئله است كه بايد انتساب و صحت و اعتبار اين تفسير معلوم گردد تا مورد عمل و احتجاج قرار گيرد. | آنچه مهم است اين مسئله است كه بايد انتساب و صحت و اعتبار اين تفسير معلوم گردد تا مورد عمل و احتجاج قرار گيرد. |
ویرایش