۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بحوث في علم الأصول (مقرر عبدالساتر): تفاوت میان نسخه‌ها
بحوث في علم الأصول (مقرر عبدالساتر) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۵ فوریهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۲۹
، ۱۵ فوریهٔ ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'آیت‌الله خويى' به 'آیت‌الله خويى '
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - 'آیت‌الله خويى' به 'آیت‌الله خويى ') |
||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
در ادامه، نگارنده، به معانى واجب توصلى و تعبدى و نقش نيت و قصد قربت در آنها اشاره كرده و و از لحاظ اصل لفظى و عملى، توصلى بودن و تعبدى بودن واجبات را با توجه به معانى مختلف آنها بيان كرده و عدم امكان قصد امتثال امر، در متعلق اوامر را نيز بررسى نموده است. | در ادامه، نگارنده، به معانى واجب توصلى و تعبدى و نقش نيت و قصد قربت در آنها اشاره كرده و و از لحاظ اصل لفظى و عملى، توصلى بودن و تعبدى بودن واجبات را با توجه به معانى مختلف آنها بيان كرده و عدم امكان قصد امتثال امر، در متعلق اوامر را نيز بررسى نموده است. | ||
وى، در اين زمينه، ديدگاه‌هاى [[آخوند خراسانى]]، ميرزاى نايينى، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء عراقى]]، آیت‌الله خويى و [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]]، در تعبدى بودن يا توصلى بودن متعلق اوامر و اجراى اصول لفظى و عملى در اين زمينه را بازگو كرده و حاصل اين ديدگاه‌ها را بيان نموده است. | وى، در اين زمينه، ديدگاه‌هاى [[آخوند خراسانى]]، ميرزاى نايينى، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء عراقى]]، [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خويى]] و [[صدر، محمدباقر|شهيد صدر]]، در تعبدى بودن يا توصلى بودن متعلق اوامر و اجراى اصول لفظى و عملى در اين زمينه را بازگو كرده و حاصل اين ديدگاه‌ها را بيان نموده است. | ||
در بخش بعدى مباحث مربوط به اوامر، نويسنده، به بررسى دلالت صيغه امر بر فور و تراخى و مره و تكرار اشاره كرده و تقسيمات واجب، مانند واجب نفسى و غيرى، واجب تعيينى و تخييرى، واجب عينى و كفايى بر حسب اطلاق صيغه و بدون وجود قرينه يا قيدى خاص را تبيين نموده است. بحث از إجزاء و مجزى بودن امر اضطرارى بعد از رفع اضطرار و جريان اصل لفظى و عملى در اين باره، از مباحث پايانى اوامر و مباحث پايانى مجلد چهارم از اين مجموعه است. | در بخش بعدى مباحث مربوط به اوامر، نويسنده، به بررسى دلالت صيغه امر بر فور و تراخى و مره و تكرار اشاره كرده و تقسيمات واجب، مانند واجب نفسى و غيرى، واجب تعيينى و تخييرى، واجب عينى و كفايى بر حسب اطلاق صيغه و بدون وجود قرينه يا قيدى خاص را تبيين نموده است. بحث از إجزاء و مجزى بودن امر اضطرارى بعد از رفع اضطرار و جريان اصل لفظى و عملى در اين باره، از مباحث پايانى اوامر و مباحث پايانى مجلد چهارم از اين مجموعه است. | ||