مامقانی، عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

تحصيلات عبدالله مامقانى در پنج سالگى همراه با يادگيرى خواندن و نوشتن و يادگيرى قرآن كريم آغاز شد. انس با قرآن كريم و سرپرستى پدر و مادرى عالم و مهربان، شوق يادگيرى علوم اسلامى را در او بيش از پيش زنده كرد. پدر عالمش چون به استعداد ذاتى و شوق فراوان او در فهم و دانستن واقعيت‌ها پى برد، سرپرستى علمى او را خود به عهده گرفت و قسمت زيادى از علوم مقدماتى حوزه را مثل: ادبيات، منطق و حساب را به او تعليم داد. او علاوه بر پدرش، نزد عالمان و فقيهان نجف اشرف مراحل سطح را در مدت كوتاهى با موفقيت كامل به پايان برد.پشتكار فراوان، دقت در فهم مطالب و استمرار و تكرار معلومات، از ويژگى‌هاى تحصيلى شيخ عبدالله مامقانى است. چه اين‌كه در يادگيرى علم و معرفت، هيچ تعطيلى جز روز عاشورا نمى‌شناخت به‌طورى كه گاه بعضى از استادانش نگران سلامتى جسمى و روحى او مى‌شدند. شيخ عبدالله مامقانى، 18ساله بود كه درس خارج اصول و فقه را نزد پدرش كه از استادان درس خارج فقه و اصول در نجف بود آغاز كرد تا اين كه بعد از سال‌ها تحصيل و پژوهش در علوم مختلف اسلامى، به درجه عالى اجتبهاد رسيد و از ناحيه پدرش كه در اعطاى اجازه‌نامه روايت و اجتهاد به شاگردان خود سخت‌گير بود به دريافت اجازه‌نامه اجتهاد مفتخر شد. تصوير اجازه مذكور در كتاب مخزن المعانى موجود است كه در آن، شيخ عبدالله مورد تمجيد قرار گرفته است.

وى علاوه بر پدر بزرگوارش به عالمان و فقيهان زير اشاره كرده است:

شيخ هاشم فرزند زين العابدين تبريزى ارونقى، شيخ غلام حسين دربندى تركى، و شيخ حسن خراسانى معروف به ميرزا

شيخ ميرزا باقر زنجانى نجفى، سيد حسين موسوى گرگرى تبريزى، سيد سعيد الحكيم، شيخ صادق تنكابنى نجفى، شيخ عبدالحسين حلى، سيد عبدالمطلب حيدرى، سيد على نقى حيدرى، شيخ محمد حسين خيابانى تبريزى، [[مرعشی، شهاب‌الدین|سيد شهاب الدين مرعشى نجفى]]، شيخ محمد حقانى، سيد على اكبر خوئى پدر آیت‌الله [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خوئى]]، شيخ محمد رضا فرج الله نجفى، شيخ مرتضى رشتى نظام الدين، شيخ موسى اسدى كاظمى و شيخ يوسف باقرى بنابى.

# منتهى مقاصد الانام فى نكت شرايع الاسلام