۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ']] ا ' به ']] ا') |
جز (جایگزینی متن - ':==' به '==') |
||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
اين نحوه مطرح كردن بحثهاى فلسفى، نشان از ذوق فلسفى و كلامى مصنف براى بررسى مباحث اصولى دارد. | اين نحوه مطرح كردن بحثهاى فلسفى، نشان از ذوق فلسفى و كلامى مصنف براى بررسى مباحث اصولى دارد. | ||
===ويژگىها | ===ويژگىها=== | ||
#كتاب «نهاية الدراية»، تا قبل از حواشى جزء اوّل - كه در جلد سوم به چاپ رسيده است - شرح كفاية الأصول مرحوم آخوند است، اما از اين قسمت به بعد و همينطور مباحث قاعده فراغ و تجاوز، أصالة الصحة و قاعده يد، نظريات مؤلف است. | #كتاب «نهاية الدراية»، تا قبل از حواشى جزء اوّل - كه در جلد سوم به چاپ رسيده است - شرح كفاية الأصول مرحوم آخوند است، اما از اين قسمت به بعد و همينطور مباحث قاعده فراغ و تجاوز، أصالة الصحة و قاعده يد، نظريات مؤلف است. | ||
خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
#از نكات مهم در متن كتاب، برخورد محترمانه مرحوم كمپانى - قدس سره - با نظريات استادش، آخوند [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|صاحب كفايه]] است. چه بسا ايشان به نظريات استادش اشكال داشته و آن را رد كرده است، امّا در ابتدا به نظر نمىرسد كه اين، اشكال بر مرحوم آخوند باشد و تصور مىشود كه توضيح و شرح نظريه اوست، زيرا شارح از عبارتهاى «يرد عليه» و نظاير آن استفاده نكرده و از الفاظ محترمانه استفاده نموده است و اين، از نكات مهم اخلاقى و تربيتى براى طلاب و محصلين علوم دينى و غير دينى است. | #از نكات مهم در متن كتاب، برخورد محترمانه مرحوم كمپانى - قدس سره - با نظريات استادش، آخوند [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|صاحب كفايه]] است. چه بسا ايشان به نظريات استادش اشكال داشته و آن را رد كرده است، امّا در ابتدا به نظر نمىرسد كه اين، اشكال بر مرحوم آخوند باشد و تصور مىشود كه توضيح و شرح نظريه اوست، زيرا شارح از عبارتهاى «يرد عليه» و نظاير آن استفاده نكرده و از الفاظ محترمانه استفاده نموده است و اين، از نكات مهم اخلاقى و تربيتى براى طلاب و محصلين علوم دينى و غير دينى است. | ||
===تفاوت مجلدات | ===تفاوت مجلدات=== | ||
#در جلد اول، مؤلف، مكررا نظريات ميرزا حبيب الله رشتى، صاحب بدايع الأفكار را مطرح كرده و بررسى مىنمايد و با توجه به دشوارى متن بدايع الأفكار و نظريات مطرح شده در آن، اين جلد از كتاب نيز داراى متنى علمىتر و پيچيدهتر است. در اين جلد، علاوه بر نظريات ميرزاى رشتى، از نظريات صاحب فصول، شيخ محمد تقى اصفهانى؛ صاحب هداية المسترشدين (به تعبير مؤلف، صاحب حاشيه بر معالم)؛ شيخ على نهاوندى، صاحب تشريح الأصول؛ سيد يزدى، صاحب حاشيه مكاسب؛ شيخ هادى تهرانى، صاحب محجة العلماء و ديگر بزرگان مطرح و بررسى مىشود، اما در جلد دوم و سوم، به جز در بحث اقل و اكثر ارتباطى، متأسفانه نظريات اين بزرگان، به ندرت مطرح شده و فقط به نظريات شيخ اعظم و مرحوم [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] بسنده شده است. | #در جلد اول، مؤلف، مكررا نظريات ميرزا حبيب الله رشتى، صاحب بدايع الأفكار را مطرح كرده و بررسى مىنمايد و با توجه به دشوارى متن بدايع الأفكار و نظريات مطرح شده در آن، اين جلد از كتاب نيز داراى متنى علمىتر و پيچيدهتر است. در اين جلد، علاوه بر نظريات ميرزاى رشتى، از نظريات صاحب فصول، شيخ محمد تقى اصفهانى؛ صاحب هداية المسترشدين (به تعبير مؤلف، صاحب حاشيه بر معالم)؛ شيخ على نهاوندى، صاحب تشريح الأصول؛ سيد يزدى، صاحب حاشيه مكاسب؛ شيخ هادى تهرانى، صاحب محجة العلماء و ديگر بزرگان مطرح و بررسى مىشود، اما در جلد دوم و سوم، به جز در بحث اقل و اكثر ارتباطى، متأسفانه نظريات اين بزرگان، به ندرت مطرح شده و فقط به نظريات شيخ اعظم و مرحوم [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] بسنده شده است. | ||
#از ديگر نكاتى كه در جلد اول رعايت شده، آن است كه عموم منابعى كه اسامى آنها به كنايه در متن ذكر شده، به وسيله حواشى مشخص شدهاند، اما در جلد دوم و بهخصوص قسمت برائت، نام صاحبان مآخذ مشخص نشده و بهصورت كنايه ذكر شدهاند. | #از ديگر نكاتى كه در جلد اول رعايت شده، آن است كه عموم منابعى كه اسامى آنها به كنايه در متن ذكر شده، به وسيله حواشى مشخص شدهاند، اما در جلد دوم و بهخصوص قسمت برائت، نام صاحبان مآخذ مشخص نشده و بهصورت كنايه ذكر شدهاند. | ||
===رمزها و كنايات | ===رمزها و كنايات=== | ||
در كتاب «نهاية الدراية» از بعضى بزرگان و كتابهاى آنان، به صورت كنايه نام برده شده كه به برخى از آنها اشاره مىشود: | در كتاب «نهاية الدراية» از بعضى بزرگان و كتابهاى آنان، به صورت كنايه نام برده شده كه به برخى از آنها اشاره مىشود: |
ویرایش