۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
اردکانی، مرتضی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'تاليف' به 'تألیف'
جز (جایگزینی متن - ']] ،' به ']]،') |
جز (جایگزینی متن - 'تاليف' به 'تألیف') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
وى تحصيلات مقدماتى را در اردكان و مدرسه خان يزد آغاز كرد. در پانزده سالگى، به اصفهان، كه حوزه علميه آن شهرت داشت، رفت و دروسى مانند شرح لمعه را نزد شيخ على مدرس يزدى و آقا ميرزا احمد مدرس اصفهانى، قوانين را در خدمت شيخ محمود مفيد و رسائل و مكاسب و كفايه را نزد مير سيد محمد مدرس نجف آبادى فراگرفت. مدت نه سال به درس خارج فقه و اصول مير سيد على نجف آبادى و سه سال نيز به درس خارج شيخ ابوالمجد محمد رضا نجفى مسجد شاهى حاضر شد. فلسفه را نزد شيخ محمد خراسانى و علم هيئت و خلاصه الحساب را نزد حاج آقا رحيم ارباب آموخت و از بيشتر استادان و مشايخ خويش، از جمله آيات عظام [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، شيخ ضياء الدين عراقى، سيد محمد نجف آبادى، شيخ محمد حسين فشاركى و شيخ محمد رضا نجفى مسجد شاهى به دريافت اجازه روايت و اجتهاد نايل شد و اجازات او به تاييد مراجع تقليد نجف رسيد. | وى تحصيلات مقدماتى را در اردكان و مدرسه خان يزد آغاز كرد. در پانزده سالگى، به اصفهان، كه حوزه علميه آن شهرت داشت، رفت و دروسى مانند شرح لمعه را نزد شيخ على مدرس يزدى و آقا ميرزا احمد مدرس اصفهانى، قوانين را در خدمت شيخ محمود مفيد و رسائل و مكاسب و كفايه را نزد مير سيد محمد مدرس نجف آبادى فراگرفت. مدت نه سال به درس خارج فقه و اصول مير سيد على نجف آبادى و سه سال نيز به درس خارج شيخ ابوالمجد محمد رضا نجفى مسجد شاهى حاضر شد. فلسفه را نزد شيخ محمد خراسانى و علم هيئت و خلاصه الحساب را نزد حاج آقا رحيم ارباب آموخت و از بيشتر استادان و مشايخ خويش، از جمله آيات عظام [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، شيخ ضياء الدين عراقى، سيد محمد نجف آبادى، شيخ محمد حسين فشاركى و شيخ محمد رضا نجفى مسجد شاهى به دريافت اجازه روايت و اجتهاد نايل شد و اجازات او به تاييد مراجع تقليد نجف رسيد. | ||
وى ساليان دراز در اصفهان، در مدرسه ملا عبدالله، به تدريس خارج فقه و اصول اشتغال داشت و در مسجد شيشه اصفهان به اقامه جماعت مى‌پرداخت. سال‌ها حوزه او در يكى از مدارس قديم اصفهان، به نام مدرسه جلاليه، كه به همت خود وى تعمير شده بود، منعقد مى‌گرديد. حدود پانزده سال آخر حيات را در تهران اقامت گزيد و در منطقه نارمك به تدريس فقه و اصول و تحقيق و | وى ساليان دراز در اصفهان، در مدرسه ملا عبدالله، به تدريس خارج فقه و اصول اشتغال داشت و در مسجد شيشه اصفهان به اقامه جماعت مى‌پرداخت. سال‌ها حوزه او در يكى از مدارس قديم اصفهان، به نام مدرسه جلاليه، كه به همت خود وى تعمير شده بود، منعقد مى‌گرديد. حدود پانزده سال آخر حيات را در تهران اقامت گزيد و در منطقه نارمك به تدريس فقه و اصول و تحقيق و تألیف گذرانيد. | ||
وى سرانجام در نخستين روز مهر 1375 برابر با 8 جمادى الاولى سال 1417 در گذشت. پيكرش پس از تشييع در تهران و قم و اقامه نماز توسط آيت‌الله صافى گلپايگانى، به زادگاهش انتقال داده شد و در مقبره خانوادگى، در گورستان شهر به خاك شپرده شد. | وى سرانجام در نخستين روز مهر 1375 برابر با 8 جمادى الاولى سال 1417 در گذشت. پيكرش پس از تشييع در تهران و قم و اقامه نماز توسط آيت‌الله صافى گلپايگانى، به زادگاهش انتقال داده شد و در مقبره خانوادگى، در گورستان شهر به خاك شپرده شد. | ||