پرش به محتوا

زهری، محمد بن ابی‌بکر: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۶ ژانویهٔ ۲۰۱۷
جز
جایگزینی متن - 'تاليفات' به 'تأليفات'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - 'تاليفات' به 'تأليفات')
خط ۳۴: خط ۳۴:
«ابوعبدالله محمد بن ابوبكر زهرى»، منسوب به قبيله بنى زهره بن كلاب، كه در اطراف مكه مكرمه خيمه‌گاه داشتند، مى‌باشد. درباره زندگى وى اطلاع دقيقى در دست نيست اما با دقت در تاريخ‌هايى كه در كتاب خود به كار برده است، مى‌توان زمان حيات او را تعيين كرد. از بين تواريخى كه او آورده است، با عنايت به دو تاريخ، مى‌توان محدوده زمانى فعاليت‌ها و دوران زندگى او را مشخص نمود. او گزارش مى‌دهد كه در سال 532ق آرامگاه اصحاب كهف را در نزديكى لوشه در ناحيه قرناطه زيارت كرده است و در سال 541ق در شقوره، با بعضى از ساكنان شهر كه از قدس بازگشته بودند، ملاقات كرده است. وى در تاريخ دوم، اشاره مى‌كند كه هنوز نوشتن كتابش را به پايان نبرده است و همچنان در پى جمع‌آورى اطلاعات و مواد لازم براى نگارش آن است. تاريخ سومى نيز وجود دارد كه او در آن از ستمگرى و حيله‌گرى يكى از معاصران خود در ايام فتنه ياد مى‌كند. در اين زمان، ابراهيم بن همشك بر اندلس حكومت مى‌كرد، اما او تنها از يك حادثه در مورد او ياد مى‌كند كه در سال 556ق بر پايتخت غرناطه دست پيدا كرده است. با مقايسه اين سه تاريخ، مى‌توان دريافت كه وى بعد از سال 541ق وفات كرده است. او معاصر [[ادریسی، محمد بن محمد|ادريسى]] و ابوحامد غرناطى بوده است.
«ابوعبدالله محمد بن ابوبكر زهرى»، منسوب به قبيله بنى زهره بن كلاب، كه در اطراف مكه مكرمه خيمه‌گاه داشتند، مى‌باشد. درباره زندگى وى اطلاع دقيقى در دست نيست اما با دقت در تاريخ‌هايى كه در كتاب خود به كار برده است، مى‌توان زمان حيات او را تعيين كرد. از بين تواريخى كه او آورده است، با عنايت به دو تاريخ، مى‌توان محدوده زمانى فعاليت‌ها و دوران زندگى او را مشخص نمود. او گزارش مى‌دهد كه در سال 532ق آرامگاه اصحاب كهف را در نزديكى لوشه در ناحيه قرناطه زيارت كرده است و در سال 541ق در شقوره، با بعضى از ساكنان شهر كه از قدس بازگشته بودند، ملاقات كرده است. وى در تاريخ دوم، اشاره مى‌كند كه هنوز نوشتن كتابش را به پايان نبرده است و همچنان در پى جمع‌آورى اطلاعات و مواد لازم براى نگارش آن است. تاريخ سومى نيز وجود دارد كه او در آن از ستمگرى و حيله‌گرى يكى از معاصران خود در ايام فتنه ياد مى‌كند. در اين زمان، ابراهيم بن همشك بر اندلس حكومت مى‌كرد، اما او تنها از يك حادثه در مورد او ياد مى‌كند كه در سال 556ق بر پايتخت غرناطه دست پيدا كرده است. با مقايسه اين سه تاريخ، مى‌توان دريافت كه وى بعد از سال 541ق وفات كرده است. او معاصر [[ادریسی، محمد بن محمد|ادريسى]] و ابوحامد غرناطى بوده است.


نظر غالب اين است كه وى از خانواده‌اى اندلسى است و به نظر مى‌رسد كه در شهر المريه متولد شده باشد، چون در كتاب خويش بيشتر از اين شهر سخن مى‌گويد و توجه ويژه‌اى به اين شهر نشان داده و براى آن اهميتى خاص قائل است. در مورد اساتيد، شاگردان و آثار و تاليفات وى اطلاعى در دست نيست.
نظر غالب اين است كه وى از خانواده‌اى اندلسى است و به نظر مى‌رسد كه در شهر المريه متولد شده باشد، چون در كتاب خويش بيشتر از اين شهر سخن مى‌گويد و توجه ويژه‌اى به اين شهر نشان داده و براى آن اهميتى خاص قائل است. در مورد اساتيد، شاگردان و آثار و تأليفات وى اطلاعى در دست نيست.




۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش