۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
عمادالدین کاتب، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'عماد الدين' به 'عمادالدين'
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
جز (جایگزینی متن - 'عماد الدين' به 'عمادالدين') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
«ابو عبدالله محمد بن صفى الدين محمد بن حامد | «ابو عبدالله محمد بن صفى الدين محمد بن حامد عمادالدين كاتب اصفهانى» (519-597) كه شهرت علمى و فرهنگى وى، مورخ، اديب و نويسنده مىباشد، ملقب به عماد و كاتب اصفهانى و معروف به ابن اخى العزيز است. او در اصفهان نشو و نما يافت. در جوانى به بغداد رفت و در مدرسه نظاميه به آموختن علم پرداخت و در فقه شافعى و فنون ادب و شعر سرآمد شد، سپس به دمشق رفت و به سلطان نور الدين محمود زنگى پيوست و متصدى ديوان انشاء گرديد. وى به دو زبان فارسى و عربى مىنوشت. او در مدتى كه در دمشق بود صلاح الدين ايوبى را نيز مىستود و مورد علاقه او بود و به همين مناسبت مقام او نزد نور الدين بالاتر رفت و در زمان مستنجد عباسى، بهعنوان پيامگزار از دمشق به بغداد رفت و پس از بازگشت به دمشق در مدرسهاى كه به نام خود او خوانده مىشود (مدرسه عماديه)، بهعنوان مدرس منصوب شد، اما وى مورد سعايت دشمنان قرار گرفت و كار بر او تنگ شد و ناچار از دمشق به موصل رفت و در آنجا بيمار شد، ولى به محض شنيدن خبر رسيدن صلاح الدين ايوبى به دمشق، مجدداً به آن شهر بازگشت و در همان شهر درگذشت و در مقابر صوفيه دفن شد. | ||
== آثار:== | == آثار:== | ||