۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
سفرنامه فورو کاوا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '،ا' به '، ا'
جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
جز (جایگزینی متن - '،ا' به '، ا') |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
سفرنامۀ فوروكاوا ترجمه‌اى است از)okikayihsuarep(، اثر نوبويوشى فوروكاوا كه به اهتمام آقايان «هاشم رجب‌زاده و كينجى‌ئه اورا» صورت گرفته است. | سفرنامۀ فوروكاوا ترجمه‌اى است از)okikayihsuarep(، اثر نوبويوشى فوروكاوا كه به اهتمام آقايان «هاشم رجب‌زاده و كينجى‌ئه اورا» صورت گرفته است. | ||
فوروكاوا، جزء هيأت هفت نفره‌اى بود كه در سال 1880 ميلادى(1297 قمرى) به دستور وزير دارايى ژاپن به منظور گسترش روابط بازرگانى اين كشور با ممالك آسيايى؛ از جمله ايران رهسپار اين سفر شد، فوروكاوا پس از انجام | فوروكاوا، جزء هيأت هفت نفره‌اى بود كه در سال 1880 ميلادى(1297 قمرى) به دستور وزير دارايى ژاپن به منظور گسترش روابط بازرگانى اين كشور با ممالك آسيايى؛ از جمله ايران رهسپار اين سفر شد، فوروكاوا پس از انجام مأموريتش، اين سفرنامه را در ملاحظه و تحقيق احوال ايران نوشت. | ||
اين هيئت كه از راه دريا از سمت جنوب به ايران آمده بود، پس از مسافرتى 42 روزه از بوشهر به تهران و پس از 110 روز توقف در تهران از طريق بندرانزلى و اروپا به كشور خود بازگشتند. سفرنامه وى كه حاصل گزارش‌هاى اين سفر است تصويرى از نگاه ژاپن به ايران در آن سال‌ها، و نيز آگاهى‌هاى ارزنده از ايران دورۀ قاجار است. علاوه بر اين، سفرنامه شامل تصويرى از آن دوره كه نقاشى شده، نيز مى‌باشد. فوروكاوا گزارش‌هاى خود را در سال 1890م در توكيو با عنوان يادداشت‌هاى سفر ايران به زمان ژاپنى انتشار داد و ترجمه آن سال 2003م(1382ش) صورت گرفته است. | اين هيئت كه از راه دريا از سمت جنوب به ايران آمده بود، پس از مسافرتى 42 روزه از بوشهر به تهران و پس از 110 روز توقف در تهران از طريق بندرانزلى و اروپا به كشور خود بازگشتند. سفرنامه وى كه حاصل گزارش‌هاى اين سفر است تصويرى از نگاه ژاپن به ايران در آن سال‌ها، و نيز آگاهى‌هاى ارزنده از ايران دورۀ قاجار است. علاوه بر اين، سفرنامه شامل تصويرى از آن دوره كه نقاشى شده، نيز مى‌باشد. فوروكاوا گزارش‌هاى خود را در سال 1890م در توكيو با عنوان يادداشت‌هاى سفر ايران به زمان ژاپنى انتشار داد و ترجمه آن سال 2003م(1382ش) صورت گرفته است. | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
و در ادامه از مقررات و نظامات حاكم در ايران گفتگو مى‌كند و دولت و شريعت را به اتفاق بر مردم حاكم هستند، نام مى‌برد. در اين قسمت از قدرت روحانيان، محاكم عرف و شرع، مجازات‌ها و انواع كيفرها سخن به ميان مى‌آيد. | و در ادامه از مقررات و نظامات حاكم در ايران گفتگو مى‌كند و دولت و شريعت را به اتفاق بر مردم حاكم هستند، نام مى‌برد. در اين قسمت از قدرت روحانيان، محاكم عرف و شرع، مجازات‌ها و انواع كيفرها سخن به ميان مى‌آيد. | ||
در ادامه اديان و مذاهب در ايران را نام مى‌برد(به آيين زردشت و اسلام) و پس از اعتقاد شيعيان و مراسم مذهبى(تعزيه‌دارى | در ادامه اديان و مذاهب در ايران را نام مى‌برد(به آيين زردشت و اسلام) و پس از اعتقاد شيعيان و مراسم مذهبى(تعزيه‌دارى مذهبى، اعياد) و بعضى ديگر از اين‌گونه مراسم مذهبى را بيان مى‌كند. | ||
در ادامه اين بهره، بحث درآمد سالانه خزانه و منابع تامين آن بحث مى‌شود كه اين منابع و ماليات، پيشكشى‌ها، جرايم و ضبط نقدينه و اموال برمى‌شود. و عواد خزانه از دو راه كلى حاصل مى‌شود. ماليات و حقوق بر صادرات. ماليات از همه ايالات و حكومت‌نشين‌ها جمع مى‌شود و منبع اصلى آن حقوق بر اراضى(كشاورزى)است كه به نقدى و جنسى تقسيم مى‌شود. حقوق بر صادرات و ديگر انواع ماليات مركب از ماليات بر خانوار، ماليات بر گله‌ها، ماليات تجارى، ماليات بر صنعت و نيز عوايد گمركى است.در اينجا فوروكاوا از نرخ مالياتى، ماليات سرانه و عوامل كشت و قيمت غلّه صحبت مى‌كند و از تبعيض ماليات كه در ايران است، انتقاد و سخن به ميان مى‌آورد. | در ادامه اين بهره، بحث درآمد سالانه خزانه و منابع تامين آن بحث مى‌شود كه اين منابع و ماليات، پيشكشى‌ها، جرايم و ضبط نقدينه و اموال برمى‌شود. و عواد خزانه از دو راه كلى حاصل مى‌شود. ماليات و حقوق بر صادرات. ماليات از همه ايالات و حكومت‌نشين‌ها جمع مى‌شود و منبع اصلى آن حقوق بر اراضى(كشاورزى)است كه به نقدى و جنسى تقسيم مى‌شود. حقوق بر صادرات و ديگر انواع ماليات مركب از ماليات بر خانوار، ماليات بر گله‌ها، ماليات تجارى، ماليات بر صنعت و نيز عوايد گمركى است.در اينجا فوروكاوا از نرخ مالياتى، ماليات سرانه و عوامل كشت و قيمت غلّه صحبت مى‌كند و از تبعيض ماليات كه در ايران است، انتقاد و سخن به ميان مى‌آورد. | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
اينجا فوروكاوا با عنوان تاملى در كار قشون انتقادهايى را؛ از جمله فرماندهان همه كاره، كنارماندن افسران ايرانى، تاسيسات اسلحه سازى، تشويق فرمانده شكست خورده را به قشون نظامى ايران وارد مى‌كند و در ادامه مى‌نويسد: طرز و تدبير كار سپاه در اينجا، همان به انتظار بخت و اقبال نشستن است. آنچه پيدا است، قشون دولتى خموده و ناكار آمد است». فوروكاوا علاوه بر توجه خاصى كه به كسب اطلاع از وضعيّت نظامى ساير كشور داشته است و در واقع شرح انتقادى وى درباره وضعيّت نظام ايران در زبده ارزنده‌ترين بخش از يادداشت‌هاى اوست كه شرح مطالب وى همراه آمار و ارقام مى‌باشد. | اينجا فوروكاوا با عنوان تاملى در كار قشون انتقادهايى را؛ از جمله فرماندهان همه كاره، كنارماندن افسران ايرانى، تاسيسات اسلحه سازى، تشويق فرمانده شكست خورده را به قشون نظامى ايران وارد مى‌كند و در ادامه مى‌نويسد: طرز و تدبير كار سپاه در اينجا، همان به انتظار بخت و اقبال نشستن است. آنچه پيدا است، قشون دولتى خموده و ناكار آمد است». فوروكاوا علاوه بر توجه خاصى كه به كسب اطلاع از وضعيّت نظامى ساير كشور داشته است و در واقع شرح انتقادى وى درباره وضعيّت نظام ايران در زبده ارزنده‌ترين بخش از يادداشت‌هاى اوست كه شرح مطالب وى همراه آمار و ارقام مى‌باشد. | ||
در ادامه بهره | در ادامه بهره اوّل، از دولت‌هاى طرف تجارى ايران هندوستان، عربستان، روسيه، تركمان‌ها و دولت عثمانى هستند، نام مى‌برد. از اقلام و كالاهاى صادرات ايران از جمله گياهان خشك دارويى، تنباكو، ترياك موم و صمغ، گردو، بادام خرما، گوگرد، ابريشم خام، فرش و قالى و شال شمشير، اسب و اقلام ديگر نام مى‌برد. و اقلام و كالاهاى وارداتى را بيشتر پنبه، چوب، قهوه، برنج و قند و شكر بيان مى‌كند. او ارزش كالاهاى صادراتى و وارداتى از سه بندر عمده خليج فارس (بوشهر، لنگه، بندرعباس) را مبلغ 21/252/340 روسيه(صادرات) و مبلغ 16/985/980 روسيه(واردات) ذكر مى‌كند. و از تجمّل دوستى ايرانى‌ها در اين بخش انتقاد مى‌كند. | ||
بحث بعدى در اين بهره كه عنوان سفر در ايران را دارد، درباره وضع حمل و نقل در ايران مى‌پردازد و آن را به خوبى شرح مى‌دهد و از آن مى‌توان با وضع سفر چاپارى كه در سال 1877م تاسيس يافت، خوب آشنا شد و نرخ پستى را هم نوشته كه براى اطلاع از سطح قيمت‌ها در دورۀ قاجار خيلى جالب و مفيد است و بعد بحث پول، اوزان، مقادير و مختصرى درباره تقويم ايران در آخر گنجانده شده است. | بحث بعدى در اين بهره كه عنوان سفر در ايران را دارد، درباره وضع حمل و نقل در ايران مى‌پردازد و آن را به خوبى شرح مى‌دهد و از آن مى‌توان با وضع سفر چاپارى كه در سال 1877م تاسيس يافت، خوب آشنا شد و نرخ پستى را هم نوشته كه براى اطلاع از سطح قيمت‌ها در دورۀ قاجار خيلى جالب و مفيد است و بعد بحث پول، اوزان، مقادير و مختصرى درباره تقويم ايران در آخر گنجانده شده است. | ||