۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تفسیر المراغی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '،م' به '، م'
جز (جایگزینی متن - '،ا' به '، ا') |
جز (جایگزینی متن - '،م' به '، م') |
||
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
نخستين پيشواى اين مكتب (در عصر حاضر)، استاد محمد عبده است كه اساس اين بنيان عظيم را پى افكند و باب اجتهاد در تفسير را پس از چند قرن گشود. وى روش تقليد از گذشتگان را به كنارى نهاد و به عقل، آزادى نقد و تحقيق بخشيد. بعد از او هم شاگردان بزرگش، مانند رشيد رضا، شيخ محمد قاسمى، شيخ احمد مصطفى مراغى و پس از آنان علماى ديگرى مانند: سيد قطب، شيخ [[مغنیه، محمدجواد|محمد جواد مغنيه]]، شيخ محمد صادقى، سيد محمد حسين فضل الله، سيد محمد شيرازى، شيخ سعيد | نخستين پيشواى اين مكتب (در عصر حاضر)، استاد محمد عبده است كه اساس اين بنيان عظيم را پى افكند و باب اجتهاد در تفسير را پس از چند قرن گشود. وى روش تقليد از گذشتگان را به كنارى نهاد و به عقل، آزادى نقد و تحقيق بخشيد. بعد از او هم شاگردان بزرگش، مانند رشيد رضا، شيخ محمد قاسمى، شيخ احمد مصطفى مراغى و پس از آنان علماى ديگرى مانند: سيد قطب، شيخ [[مغنیه، محمدجواد|محمد جواد مغنيه]]، شيخ محمد صادقى، سيد محمد حسين فضل الله، سيد محمد شيرازى، شيخ سعيد حوى، محمد طاهر ابن عاشور، سيد [[مدرسی، محمدتقی|محمد تقى مدرسى]]، [[مکارم شیرازی، ناصر|ناصر مكارم شيرازى]] و ديگران بر همين منوال حركت كردند، اما كسى كه بر همه آنان برترى دارد و در اين راه گوى سبقت را از همگان ربوده است، علامه و فيلسوف بزرگوار مرحوم سيد محمد حسين طباطبائى است. | ||
== روش تفسير == | == روش تفسير == | ||
| خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
همانطور كه اشاره شد، از روايات اسرائيلى شديداً پرهيز داشته به كرّات مسلمين را از پرداختن به آنها برحذر داشته است. | همانطور كه اشاره شد، از روايات اسرائيلى شديداً پرهيز داشته به كرّات مسلمين را از پرداختن به آنها برحذر داشته است. | ||
نسبت به تفسير علمى، از جهتى از تفصيل در آن پرهيز مى‌نمايد و معتقد است، پرداختن به آن انسان را از مقاصد عالى قرآنى دور مى‌نمايد. امّا از جهتى ديگر تفكر در آياتى كه متضمن اسرار خلقت و ظواهر طبيعت مى‌باشد را به سبب تقويت و ازدياد ايمان مؤمنين و اينكه بيان وجوهى از اعجاز قرآن است، ترغيب مى‌نمايد و حقايق علمى را كه معتقد است سيزده قرن بعد انسانها بدان دست | نسبت به تفسير علمى، از جهتى از تفصيل در آن پرهيز مى‌نمايد و معتقد است، پرداختن به آن انسان را از مقاصد عالى قرآنى دور مى‌نمايد. امّا از جهتى ديگر تفكر در آياتى كه متضمن اسرار خلقت و ظواهر طبيعت مى‌باشد را به سبب تقويت و ازدياد ايمان مؤمنين و اينكه بيان وجوهى از اعجاز قرآن است، ترغيب مى‌نمايد و حقايق علمى را كه معتقد است سيزده قرن بعد انسانها بدان دست يافته‌اند، مطرح كرده است. مانند آيات 7-5 سوره طارق ''' «فلينظر الانسان ممّ خلق...» ''' جزء 30، صفحه 112. | ||
== نقد مراغى == | == نقد مراغى == | ||