۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
التفسير و المفسرون: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '،م' به '، م'
جز (جایگزینی متن - '،ا' به '، ا') |
جز (جایگزینی متن - '،م' به '، م') |
||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
باب دوم:تفسير در زمان تابعين(شامل 4 فصل) ابتداء شروع اين مرحله و مصادر تفسير در آن، ارزش تفسير مأثور از تابعين، مشخصات تفسير در اين مرحله، اختلاف صحابه در تفسير قرآن. | باب دوم:تفسير در زمان تابعين(شامل 4 فصل) ابتداء شروع اين مرحله و مصادر تفسير در آن، ارزش تفسير مأثور از تابعين، مشخصات تفسير در اين مرحله، اختلاف صحابه در تفسير قرآن. | ||
باب سوم:تفسير در زمان تدوين(داراى 8 فصل)شامل: تفسير مأثور، تفسير به | باب سوم:تفسير در زمان تدوين(داراى 8 فصل)شامل: تفسير مأثور، تفسير به راى، مهمترين كتابهاى تفسير به راى، تفسير به راى مذموم. | ||
فهرست مطالب جلد دوم: تفسير صوفيه،تفسير فلاسفه، تفسير فقهاء،تفسير علمى. | فهرست مطالب جلد دوم: تفسير صوفيه،تفسير فلاسفه، تفسير فقهاء،تفسير علمى. | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
#باب سوم:فصل چهارم-پيرامون تفسير به راى مذموم اين فصل از نظر نويسنده داراى اهميت فراوانى است(چونكه بيشترين صفحات اين دو جلد را به خود اختصاص داد.حدود 330 صفحه) | #باب سوم:فصل چهارم-پيرامون تفسير به راى مذموم اين فصل از نظر نويسنده داراى اهميت فراوانى است(چونكه بيشترين صفحات اين دو جلد را به خود اختصاص داد.حدود 330 صفحه) | ||
وى در ابتدا فرقه‌هاى اسلامى را كه(به نظر ايشان)بدعت‌گذار در دين بوده‌اند را بررسى(افكار و عقايد آنها را مورد تجزيه و تحليل قرار داده) | وى در ابتدا فرقه‌هاى اسلامى را كه(به نظر ايشان)بدعت‌گذار در دين بوده‌اند را بررسى(افكار و عقايد آنها را مورد تجزيه و تحليل قرار داده) | ||
سپس كتابهاى تفسيرى آنها را مورد نقد و بررسى قرار مى‌دهد. از ميان فرقه‌هاى مختلف اسلامى آنچه كه مورد خشم و غضب ايشاناست،شيعۀ اثنى عشرى است-لذا كتابهاى مهم | سپس كتابهاى تفسيرى آنها را مورد نقد و بررسى قرار مى‌دهد. از ميان فرقه‌هاى مختلف اسلامى آنچه كه مورد خشم و غضب ايشاناست،شيعۀ اثنى عشرى است-لذا كتابهاى مهم تفسيرى، مخصوصا كتابهاى تفسيرى روايى را ذكر و از متن آنها برداشت‌هايى را عليه شيعه بيان مى‌نمايد. | ||
نگارنده گويد:به نظر مى‌رسد كه وى به اصول و مبانى شيعه آشنايى و تسلط كافى نداشته لذا اشكالاتى را در كتاب خود به عقايد شيعه بيان مى‌نمايد | نگارنده گويد:به نظر مى‌رسد كه وى به اصول و مبانى شيعه آشنايى و تسلط كافى نداشته لذا اشكالاتى را در كتاب خود به عقايد شيعه بيان مى‌نمايد | ||