الإصابة في تمييز الصحابة: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class='wikiInfo'>

[[پرونده:NUR02348J1.jpg|بندانگشتی|الإصابة في تمييز الصحابة]]

{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"

! نام کتاب!! data-type='bookName'|الإصابة في تمييز الصحابة

|-

|نام های دیگر کتاب

|data-type='otherBookNames'|

|data-type='authors'|[[ابو سنه، عبدالفتاح]] (مقدمه نويس)

[[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی]] (نويسنده)

[[بری، محمد عبدالمنعم]] (مقدمه نويس)

|زبان  

|data-type='language'|عربی

|کد کنگره  

|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏28‎‏/‎‏6‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏الف‎‏6‎‏ ‎‏1374

|موضوع  

|data-type='subject'|اسلام - سرگذشت نامه

صحابه - سرگذشت نامه

|ناشر  

|data-type='publisher'|دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون

|مکان نشر  

|data-type='publishPlace'|بیروت - لبنان

|سال نشر  

|data-type='publishYear'| 1415 هـ.ق یا 1995 م

|-class='articleCode'

|کد اتوماسیون

|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE2348AUTOMATIONCODE

|}

 

ابن حجر با اين انگيزه كه نوشته‌هاى قبلى در موضوع صحابه كافى و كامل نيست اقدام به تدوين اين اثر كرده و با اين حال بر اين باور است كه بخش كمى از صحابه را آورده است، زيرا هنگام رحلت رسول خدا بيش از 100 هزار صحابى براى آن حضرت وجود داشته و بعد از حجة الوداع همه اسلام آورده بودند.

مؤلف در مقدمه كتاب به تعريف صحابى، راه‌هاى شناخت او و عدالت صحابه پرداخته و آنگاه با شيوه‌اى ابتكارى به جاى آنكه مبناى كتابش را همانند پيشينيانش، زمان يا منطقه قرار دهد به چهار قسم تنظيم كرده و در هر حرف از الفبا چهار قسمت آورده است: قسم اول اختصاص به افرادى دارد كه صحابه بودنشان به طريق روايت ثابت شده است. قسم دوم به صحابه‌اى مى‌پردازد كه در زمان رحلت پيامبر(ص) كودك بوده‌و آن حضرت را ديده‌اند. قسم سوم به افراد جاهلى پرداخته كه بنا به نقلى صحابى هم بوده‌اند هر چند از نظر محدثان صحابى به شمار نمى‌روند. قسم چهارم كسانى‌اند كه برخى آنها را صحابى قلمداد كرده اما صحابى بودن آنها درست نيست. ابن حجر در اين قسم به اشتباهات كتب و صحابه‌نگاران قبل از خود پرداخته است. اين اشكال ناشى از تصحيف نام يا حذف يك نفر در سلسله اسناد يك حديث است. همچنين ممكن است تعدّد نام‌ها و عدم دقت در تشابه اسمى موجب اشتباه شده باشد. اين تقسيم بندى سبب شده شرح حال برخى افراد در چند قسم از كتاب تكرار شود.

حجم شرح حال افراد در كتاب الاصابه يكسان نيست بلكه به افرادى در حدّ يكى دو سطر پرداخته شده و شرح حال برخى مانند امام حسن و امام حسين (عليهما السلام) به دهها صفحه مى‌رسد. اين در حالى است كه شرح حال اميرالمؤمنين(ع) تنها هفت صفحه را به خود اختصاص داده است. بنابراين ملاك ثابتى در كتاب وجود ندارد.

ابن حجر در ارائه مطالب دقت زيادى داشته و بر صحابه نگاران پيش از خود خرده‌هايى گرفته است. ابن حجر به رغم تعصبش، در جريان جنگ جمل و صفين، حق را به [[امام على(ع)]] داده و وجود عمار ياسر صحابى بزرگ رسول خدا(ص) در لشكر آن حضرت را دليل مطلب مى‌داند. وى همچنين از آوردن نام برخى صحابه فاسق و ظالم، عذرخواهى كرده است.

منابع اين اثر نزديك به هزار كتاب از قبيل كتب صحابه شناسى، طبقات، تفاسير، كتب حديثى، سيره و مغازى، فتوح، تاريخ‌هاى عمومى و كتب مناقب استفاده كرده و تلاش نموده از منابع مورد اعتماد بهره ببرد. وى حتى از كتاب [[شيخ مفيد]] بهره برده است.

[[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]]