تمیمی، تقی‌الدین بن عبدالقادر: تفاوت میان نسخه‌ها

«تقى‌الدين بن عبدالقادر تميمى»، معروف به غَزّى، عالم و قاضى حنفى اهل مصر در قرن دهم و يازدهم بوده است. در 950 به دنيا آمد و تحصيلاتش را نزد تعداد زيادى از علماى آن زمان گذراند. از استادان و شاگردانش نامى ذكر نشده و اطلاعات زيادى از زندگى وى موجود نيست. وى در اوايل از پذيرش منصب قضا امتناع مى‌ورزيد، اما بعدها مدتى قاضى شهرك جيزه (در مغرب فسطاط مصر) و توابع آن شد <ref>محبى، ج 1، ص 479؛ كحّاله، ج 3، ص 91</ref>. پس از مدتى به روم (قسطنطنيه) سفر كرد و بين او و خفاجى دوستى حاصل شد و با هم مكاتباتى داشتند <ref>خفاجى، ص 235</ref>. بعد از مدت نامعلومى به مصر بازگشت و در 1005 يا 1010 در همان جا از دنيا رفت <ref>حاجى خليفه، ج 2، ستون 1098؛ كحّاله، همان جا</ref>.

1. السيف البراق في عنق الولد العاق (اين رساله را از آن جهت كه پسرش، حسن، عاق وى بوده نوشته است)؛

 

2. مختصر تميمى از يتيمة الدهر ثعالبى؛

 

3. تذكره تقى‌الدين تميمى؛

 

4. حاشيه بر شرح بدرالدين بن مالك (ابن ناظم) بر الفيه [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]].