۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدلیسی، عمار بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ']] ،' به ']]،') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''ابوياسر عمار بن ياسر بن مطر بن سحاب'''، عارف سده 6ق / 12م، مشهور به عمار ياسر بدليسى و ملقب به ضياء الدين است. تاريخ ولادت و زادگاه او مشخص نيست، اما با توجه به نسبت «بدليسى»، به احتمال در بدليس زاده شده است. | |||
عمار ياسر از شاگردان و تربيت‌يافتگان شيخ ابونجيب ضياء الدين سهروردى (د 563 ق / 1168م) بود. او پس از طى مراحل سير و سلوك نزد ابونجيب، از خلفاى او شد، تا آنجا كه در نيمه دوم سده 6ق در شمار مشايخ بزرگ به حساب مى‌آمد. نجم الدين كبرى (د 618 ق / 1221م)، عارف بزرگ و بنيان‌گذار طريقه كبرويه، از جمله مريدان او بود كه پس از بهره جستن از بابافرج تبريزى، جهت تكميل و كسب بيشتر معرفت به خدمت عمار ياسر بدليسى رسيد، به سلك ارادتمندان او درآمد و از او خرقه تبرك دريافت كرد. نجم الدين كبرى در كتاب «فوائح الجمال» از او به بزرگى ياد كرده است. | عمار ياسر از شاگردان و تربيت‌يافتگان شيخ ابونجيب ضياء الدين سهروردى (د 563 ق / 1168م) بود. او پس از طى مراحل سير و سلوك نزد ابونجيب، از خلفاى او شد، تا آنجا كه در نيمه دوم سده 6ق در شمار مشايخ بزرگ به حساب مى‌آمد. نجم الدين كبرى (د 618 ق / 1221م)، عارف بزرگ و بنيان‌گذار طريقه كبرويه، از جمله مريدان او بود كه پس از بهره جستن از بابافرج تبريزى، جهت تكميل و كسب بيشتر معرفت به خدمت عمار ياسر بدليسى رسيد، به سلك ارادتمندان او درآمد و از او خرقه تبرك دريافت كرد. نجم الدين كبرى در كتاب «فوائح الجمال» از او به بزرگى ياد كرده است. | ||