۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ':==' به '==') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
'''ابوبكر خوارزمى، محمد بن عباس''' (323 - 383ق)، شاعر، كاتب و اديب بوده است. از آنجا كه زادگاه خود و پدرش، خوارزم و مادرش از مردم طبرستان بود، خود را گاه «خوارزمى» و گاه «طبرى» معرفى مىكرده و ديگران نيز گاه او را با نسبتى مركب از اين دو لفظ، «طبرخزمى» و يا «طبرخزى» خواندهاند. | |||
ابوبكر به گفته خود در خوارزم، در خانوادهاى از اعيان و متمولان شهر متولد شد. وى ظاهرا از نوجوانى به دانشاندوزى و بهخصوص حفظ اشعار كهن پرداخت. در همان احوال، پدر را از دست داد و به علت كجرفتارى اطرافيان از ميراث پدرى چشم پوشيد و تهيدست خوارزم را ترك كرد. | ابوبكر به گفته خود در خوارزم، در خانوادهاى از اعيان و متمولان شهر متولد شد. وى ظاهرا از نوجوانى به دانشاندوزى و بهخصوص حفظ اشعار كهن پرداخت. در همان احوال، پدر را از دست داد و به علت كجرفتارى اطرافيان از ميراث پدرى چشم پوشيد و تهيدست خوارزم را ترك كرد. | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
#رسائل يا ديوان رسائل ابوبكر خوارزمى (رساله نود و ششم اين مجموعه كه به شيعيان نيشابور نوشته شده، جداگانه با عنوان «من أدب التشيع بالخوارزم» به چاپ رسيده است و ترجمه فارسى اين رساله با نام «ادبيات انقلاب در شيعه» در سال 1359 و 1362ش به چاپ رسيده است)؛ | |||
#ديوان شعر (كه بهعنوان ديوان ابوبكر خوارزمى معرفى شده است، اما اين نسخه نه تنها از لحاظ سبك شعرى و تطابق زمانى نمىتواند به ابوبكر خوارزمى منتسب باشد، بلكه در آغاز و انجام آن نام سراينده ديوان؛ يعنى شيخ محمد بكرى آمده است و در متن آن نيز دو بار از سال 957ق و حضور شاعر در مدينه و سرودن قصيده در حرم پيامبر(ص) سخن گفته شده است؛ بدين ترتيب انتساب آن ديوان به ابوبكر خوارزمى درست نيست و آنچه از اشعار ابوبكر برجاى مانده، ظاهرا همان قريب 500 بيتى است كه ثعالبى در «يتيمة الدهر» گرد آورده است. | |||
#شرح ديوان المتنبي (امروزه نسخهاى از اين كتاب در دست نيست). | |||
#الأمثال المولة؛ | |||
#مفيد العلوم و مبيد الهموم. | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == |
ویرایش