مرآة الحقائق في تفسير بعض الآيات و الأحاديث و الواردات و اللطائف: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره محتواى اين اثر،چند نكته گفتنى است:

#نويسنده در تأويل آيه ''' «فَرَجَعْناكَ إِلى أُمِّكَ» ''' <ref>طه: 40</ref>، نوشته است: اى موسى ما تو را به خاكى كه حقيقتش، مسكنت و سكون و سكوت است، بازگردانديم. همين‌گونه تو را اى آنكه دلى موسوى دارى [و از آشنايان به‌دور افتاده‌اى]! به اصل خودت كه روح است و شأن آن، فانى شدن در معرفت و انقطاع از وابستگى‌هاى ذات و صفت است، برگردانديم... <ref>ر.ك: همان، ج1، ص275</ref>.

#نويسنده در تفسير اين آيه مباركه ''' «وَ نُنْشِئَكُمْ فِي ما لا تَعْلَمُونَ» ''' <ref>الواقعة: 61</ref>، چنين نوشته است: بدان كه به آخرت، عالَم صفت نيز گفته مى‌شود؛ زيرا انسان در آن با صفتى آشكار مى‌شود كه در دنيا بر او غالب بود؛ پس كسى كه در اين دنيا انسانيت بر او غلبه داشت، او را بر همان صفت روز قيامت محشورش مى‌كند و هر كسى كه در اين دنيا صفت حيوانى بر او غالب باشد، او را نيز بر همان صفت حيوانى محشور مى‌سازد؛ ولى حيوانات اجناس مختلفى هستند و به همين خاطر در تفسير آيه مباركه ''' «يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْواجاً» ''' <ref>النبأ: 18</ref>، چنين آمده است كه: برخى از مردم به‌صورت خرس و برخى به‌صورت ميمون و برخى به‌صورت‌هاى ديگر در روز محشر مى‌آيند و همه اين صفات، به‌خاطر و به‌حسب تناسب صفات و ويژگى‌هاست، ولى اين صفات در اين دنيا در زير صورت بشرى پنهان است... <ref>ر.ك: همان، ج1، ص398</ref>.