۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
در يكى از دستنويسها كه به شماره 13493 در كتابخانه مجلس شوراى اسلامى نگهدارى مىشود، كاتب با افزودن بيتهاى بسيار سست به پايان بخشى از داستان، چنين وانمود مىكند كه گوينده اشعار، فردوسى است، اما از رهگذر كهنترين دستنويس اين منظومه كه به سال 829ق، كتابت شده، شاعر«برزونامه»، شناخته مىشود. | در يكى از دستنويسها كه به شماره 13493 در كتابخانه مجلس شوراى اسلامى نگهدارى مىشود، كاتب با افزودن بيتهاى بسيار سست به پايان بخشى از داستان، چنين وانمود مىكند كه گوينده اشعار، فردوسى است، اما از رهگذر كهنترين دستنويس اين منظومه كه به سال 829ق، كتابت شده، شاعر«برزونامه»، شناخته مىشود. | ||
در دستنويس كتابخانه كمبريج، يكبار در پشت برگ اول و بار ديگر در پايان منظومه، به نام گوينده آن تصريح شده است. عبارت پشت برگه اول چنين است: «كتاب برزونامه، تصنيف مولانا شمس الدين محمد[بن] احمد مير بن محمد مير خم ...» و عبارت پايانى منظومه، اينچنين است: «تمام شد كتاب برزونامه از گفته مولانا شمس محمد كوسج ...». | در دستنويس كتابخانه كمبريج، يكبار در پشت برگ اول و بار ديگر در پايان منظومه، به نام گوينده آن تصريح شده است. عبارت پشت برگه اول چنين است: «كتاب برزونامه، تصنيف مولانا شمس الدين محمد[بن] احمد مير بن محمد مير خم...» و عبارت پايانى منظومه، اينچنين است: «تمام شد كتاب برزونامه از گفته مولانا شمس محمد كوسج...». | ||
ظاهراً جاى ترديد نيست كه اين شمس الدين محمد كوسج، گوينده برزونامه است و از بيت پايان منظومه كه مىگويد: | ظاهراً جاى ترديد نيست كه اين شمس الدين محمد كوسج، گوينده برزونامه است و از بيت پايان منظومه كه مىگويد: |
ویرایش