پرسمان قرآنی نماز: تفاوت میان نسخه‌ها

پرسمان قرآنی نماز (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۰ ژانویهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۹:۰۰

۱ بایت حذف‌شده ، ‏۱۰ ژانویهٔ ۲۰۱۷

جز

جایگزینی متن - ' .' به '.'

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۶۰: / خط ۶۰: @@
 #نويسنده در مقدمه‌اش يادآور شده است كه اثر حاضر پاسخ به پرسش‌هاى اساسى و عمومى مربوط به نماز است كه از ميان انبوه پرسش‌هاى رسيده به گروه پاسخ به پرسش‌ها و شبهات در مركز فرهنگ و معارف قرآن برگزيده شده‌اند. او افزوده است كه فقدان پيشينه تأليف كتابها يا مقالاتى با عنوان پرسش و پاسخ قرآنى در موضوع نماز باعث شد كه در تدوين، ترتيب و تبويب مباحث و سرفصل‌ها حتى‌الامكان از كتاب‌هاى فقهى پيروى كرده و كتاب را بر اساس پرسش‌هاى رسيده سامان دهد <ref>مقدمه مؤلف، ص 19- 22</ref>.
 #پرسش‌ها و پاسخ‌هاى اثر حاضر از نظر محتوايى در يك سطح نيست به‌طورى‌كه مى‌توان گفت برخى از پرسش‌ها ساده است مانند پرسش از معناى اقامه نماز <ref>متن كتاب، ص 28</ref>. و بعضى متوسط است مانند اين پرسش كه «چرا جزئيات نماز در قرآن كريم ذكر نشده است؟» <ref>همان، ص 200</ref>. و پرسش از حكمت عربى خواندن نماز <ref>همان، ص 219</ref>. و برخى ديگر پيچيدگى و عمق بالايى دارد مانند پرسش از حكمت نماز در قرآن <ref>همان، ص 41- 43</ref>. و همچنين پرسش از بى‌نيازى خدا از نماز و نيازمندى ما <ref>همان، ص 44</ref>.
-#نويسنده در پاسخ به اين پرسش كه «آيا اين‌كه گفته شده در حالت نماز تيرى را از پاى اميرالمؤمنين على(ع) بيرون آوردند و حضرت متوجه آن نشد با اين مطلب كه ايشان در نمازش انگشترش را به فقير صدقه داد، منافات ندارد؟!» با ارائه توضيحاتى نوشته است كه شنيدن صداى سائل و كمك به او، توجه به غير خدا و خويشتن يا امور مادى نيست كه با حضور قلب منافات داشته باشد بلكه آن هم در واقع توجه به خداست. قلب پاك حضرت على(ع) در برابر سائلان حسّاس بود و به نداى آنها پاسخ مى‌گفت. آنحضرت با اين كار، عبادتى را با عبادت ديگر آميخت و در حال نماز زكات داد كه هر دو براى خدا و در راه او بود، چون قبل از آنكه انفاق و صدقه به دست سائل برسد، به دست خدا ميرسد <ref>همان، ص 102- 104</ref>. همچنين نويسنده در ادامه اين مطلب با توضيح در مورد سير و سفرهاى چهارگانه عرفانى، از قول استاد [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]] چنين افزوده است: ... وقتى انجذاب كامل شد شخص در عين اينكه مشغول به خداست، مشغول به ماوراء هم هست؛ يعنى آن‌چنان توجه به خدايش كامل است كه در همان حال، نه فقط اطرافش بلكه همه جهان را مى بيند.... چنين نيست كه از خدا غفلت كرده و به فقير پرداخته است بلكه آن‌چنان توجه به خدايش كامل است كه در آن حال همه عالم را مى‌بيند از آن جمله است فقيرى كه درخواست كمك كرده است <ref>همان، ص 104- 105</ref>.
+#نويسنده در پاسخ به اين پرسش كه «آيا اين‌كه گفته شده در حالت نماز تيرى را از پاى اميرالمؤمنين على(ع) بيرون آوردند و حضرت متوجه آن نشد با اين مطلب كه ايشان در نمازش انگشترش را به فقير صدقه داد، منافات ندارد؟!» با ارائه توضيحاتى نوشته است كه شنيدن صداى سائل و كمك به او، توجه به غير خدا و خويشتن يا امور مادى نيست كه با حضور قلب منافات داشته باشد بلكه آن هم در واقع توجه به خداست. قلب پاك حضرت على(ع) در برابر سائلان حسّاس بود و به نداى آنها پاسخ مى‌گفت. آنحضرت با اين كار، عبادتى را با عبادت ديگر آميخت و در حال نماز زكات داد كه هر دو براى خدا و در راه او بود، چون قبل از آنكه انفاق و صدقه به دست سائل برسد، به دست خدا ميرسد <ref>همان، ص 102- 104</ref>. همچنين نويسنده در ادامه اين مطلب با توضيح در مورد سير و سفرهاى چهارگانه عرفانى، از قول استاد [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]] چنين افزوده است:... وقتى انجذاب كامل شد شخص در عين اينكه مشغول به خداست، مشغول به ماوراء هم هست؛ يعنى آن‌چنان توجه به خدايش كامل است كه در همان حال، نه فقط اطرافش بلكه همه جهان را مى بيند.... چنين نيست كه از خدا غفلت كرده و به فقير پرداخته است بلكه آن‌چنان توجه به خدايش كامل است كه در آن حال همه عالم را مى‌بيند از آن جمله است فقيرى كه درخواست كمك كرده است <ref>همان، ص 104- 105</ref>.
 #نويسنده در موارد اختلافى، پاسخ صحيح را مطرح كرده و ديگر اقوال و اختلافات را به‌صورت اجمالى اشاره كرده و وارد مباحث تفصيلى و نقد و بررسى آن نشده است <ref>همان، ص 28- 30</ref>. گاه اشاره به منشأ و سبب پيدايش اختلاف كرده و بدون وارد شدن به مباحث اختلافى، نظر صحيح را توضيح داده است مانند اختلاف در كيفيت انجام وضو <ref>همان، ص 142- 143</ref> و يا سجده بر خاك و استفاده از مهر در نماز <ref>همان، ص 226- 230</ref>.
 #نويسنده براى آگاهى بيشتر خوانندگان كتاب حاضر، تعداد نه عنوان كتاب را در مورد حجاب به صورت اجمالى و با ذكر نام اثر و پديدآورنده‌اش معرفى كرده است <ref>همان، ص 153، پاورقى 2</ref>. همچنين در جايى ديگر نام و نشان دو كتاب را در همين زمينه شناسانده است كه البته يك موردش تكرارى است و آن عبارت از كتاب «مسأله حجاب» استاد مطهرى است كه جزو همان نه كتاب آمده و در اينجا هم تكرار شده جز آنكه در اين مورد نام كتاب را به اشتباه «فلسفه حجاب» نوشته است! <ref>همان، ص 155، پاورقى 3</ref>.