۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن مالك' به 'ابن مالك ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
== معرفى اجمالى == | == معرفى اجمالى == | ||
'''شرح الكافية الشافية'''، اثر '''[[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] | '''شرح الكافية الشافية'''، اثر '''[[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] نحوى''' است. وى اين كتاب را در توضيح «'''الكافية الشافية'''» كه شامل سه هزار بيت مىباشد، نگاشته است. «الخلاصة»، خلاصه كتاب «الكافية الشافية» است كه شامل 1000 بيت بوده و در محافل علمى به «الفيه [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] » كه از معروفترين كتب نحوى مىباشد، نام گرفته است. پسر [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] به نام ابن ناظم يا بدرالدين بن مالك، نيز شرحى بر كتاب سه هزار بيتى «الكافية الشافية» نوشته كه نام آن را نيز «شرح الكافية الشافية» گذاشتهاند. | ||
اما اثر حاضر كه در اين نوشتار، در پى گزارش آن هستيم، اثر خودِ [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] | اما اثر حاضر كه در اين نوشتار، در پى گزارش آن هستيم، اثر خودِ [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] مىباشد كه شرحى بر كتاب خويش نوشته است. تحقيق اين اثر، توسط علىمحمد معوض و عادل احمد عبدالموجود صورت گرفته است. | ||
«'''الكافية و الشافية'''» نام اثر ديگرى نيز مىباشد كه مؤلف آن ابن حاجب بوده و ممكن است از جهت تشابه اسمى با اين كتاب اشتباه گردد. اين دو كتاب ارتباطى با يكديگر نداشته و اثر [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] ، فقط همنام اثر ابن حاجب مىباشد. | «'''الكافية و الشافية'''» نام اثر ديگرى نيز مىباشد كه مؤلف آن ابن حاجب بوده و ممكن است از جهت تشابه اسمى با اين كتاب اشتباه گردد. اين دو كتاب ارتباطى با يكديگر نداشته و اثر [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] ، فقط همنام اثر ابن حاجب مىباشد. | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
مقدمه، داراى سه باب به شرح زير مىباشد: | مقدمه، داراى سه باب به شرح زير مىباشد: | ||
باب اول، پيرامون [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] | باب اول، پيرامون [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] و دوران زندگانى وى در اندلس و مشرق بوده و دربردارنده اطلاعات زير در باره او مىباشد: نسب، زمان و محل تولد، خانواده در اندلس، چگونگى تحصيل و استادان در اندلس، سفر به مشرق و اثر اين سفر در زندگانى و مطالعات و سلوك وى، تحصيل و استادان در مشرق، اشتغال به امامت و تدريس و تأليف، خانواده در مشرق، اخلاق و صفات و زمان وفات <ref>مقدمه، ج 1، ص 7</ref>. | ||
در باب دوم، در پنج بخش، مؤلفات نحوى، صرفى، لغوى، قرائات و اشعار، به مؤلفات [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] | در باب دوم، در پنج بخش، مؤلفات نحوى، صرفى، لغوى، قرائات و اشعار، به مؤلفات [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] پرداخته شده است <ref>همان، ص 20</ref>. | ||
در باب سوم نيز در سه بخش زير، به مذهب نحوى [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] | در باب سوم نيز در سه بخش زير، به مذهب نحوى [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] پرداخته شده است: | ||
الف) مذهب نحوى از لحاظ شكلى: نوآورى در شيوه تأليف و نظم علمى مباحث فنى. | الف) مذهب نحوى از لحاظ شكلى: نوآورى در شيوه تأليف و نظم علمى مباحث فنى. | ||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
د) اصول نحوى عامه نزد [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] . | د) اصول نحوى عامه نزد [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] . | ||
ه) اصطلاحات نحوى [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] | ه) اصطلاحات نحوى [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] <ref>همان، ص 33</ref>. | ||
مؤلف، در اين شرح، در بخشهاى مختلف و متعدد در ذيل يك يا چند بيت از اشعارى كه در كتاب «الكافية الشافية» درج نموده، به تبيين و توضيح و بررسى واژهها و كلمات آنها پرداخته است. | مؤلف، در اين شرح، در بخشهاى مختلف و متعدد در ذيل يك يا چند بيت از اشعارى كه در كتاب «الكافية الشافية» درج نموده، به تبيين و توضيح و بررسى واژهها و كلمات آنها پرداخته است. | ||
اين كتاب، در واقع شرح مبسوطى است بر مسائل نحوى كه در آن به همه آراء و نظريات مختلف پرداخته شده است. به نظر مىرسد [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] | اين كتاب، در واقع شرح مبسوطى است بر مسائل نحوى كه در آن به همه آراء و نظريات مختلف پرداخته شده است. به نظر مىرسد [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] در اين اثر، همچون ابن حاجب، بيشتر گردآورنده و مفسر آراء است تا صاحب نظريهاى خاص. بااينهمه، وى در جاىجاى كتاب از خود استقلال رأى نشان داده و در بحث از مسائل نحوى، نظريات خود را نيز مطرح نموده، يا از ديدگاهى خاص دفاع كرده است. | ||
كتاب از لحاظ استشهاد به آيات قرآن، احاديث نبوى و اشعار عرب، بسيار غنى بوده و همين جامعيت و شيوه بيان آن سبب شده است تا از ديرباز، مورد توجه و ستايش اديبان و نحويان قرار گرفته و در برخى مجامع بهصورت كتابى درسى درآيد. | كتاب از لحاظ استشهاد به آيات قرآن، احاديث نبوى و اشعار عرب، بسيار غنى بوده و همين جامعيت و شيوه بيان آن سبب شده است تا از ديرباز، مورد توجه و ستايش اديبان و نحويان قرار گرفته و در برخى مجامع بهصورت كتابى درسى درآيد. |
ویرایش