۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ارغنون آسمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
==معرفى کتاب== | ==معرفى کتاب== | ||
'''ارغنون آسمانى''' نوشته دكتر عبدالوهاب شاهرودى اثرى است به زبان فارسى كه به عرضۀ برخى از جنبه‌هاى زيبايى‌شناسى قرآن و انعكاس آن در عرفان و بالعكس پرداخته است. | |||
اين اثر منعكس‌كنندۀ مفهوم تفسير،عرفان و سير تاريخ و تحول آنها و بررسى يكى از روش‌هاى بزرگ تفسيرى قرآن كريم است.نويسنده در اين کتاب ابتدا به تعريف تفسير پرداخته و با تمثيل‌هاى گوناگون از مثنوى مولوى،معناى عرفانى تفسير،از مفهوم ظاهرى-و رايج تاريخى-آن را بازشناسانده است. | |||
در ادامه تاريخ تفسير از عصر پيامبر اكرم(صلى اللّه عليه و آله و سلم) تا صحابه و تابعين به بحث كشيده شده است.پديدآيى رأى در تفسير و علل آن،جريانهاى بزرگ در تفسيرگزارى مسلمين و يادكرد نمونه‌هاى عمده در هر روش و..از جمله مباحثى است كه در اين کتاب بدان پرداخته مى‌شود.در جايى ديگر از کتاب،ضمن تعريف عرفان و بيان اصول عملى و نظرى آن،موضوعاتى همچون عرفان و قرآن،عرفان و انسان،عرفان و جهان،عرفان و زبان،عرفان و تمثيل و عرفان و تأويل و... عرضه گرديده است كه هركدام پژوهشى بزرگ و مستقل را دربرمى‌گيرند و يادكرد آنها بدان جهت است كه تا ديدگاه عارفان در اين موضوعات-كه از اساسى‌ترين مباحث در زمينۀ عرفان و قرآن به شمار مى‌روند-روشن نشود فهم تفاسير عرفانى،به طور كامل،امكان‌پذير نيست زيرا ديدگاه عارفان و قرائت آنان در اين زمينه‌ها،همه و همه دربرداشت و فهم آنان از کتاب پروردگار رخ مى‌نمايد.نويسنده در فرازى ديگر از کتاب،ضمن يادكرد ريشه‌ها و زمينه‌ها در تفاسير عرفانى،به عرضه آنها پرداخته و آن‌گاه-براى نمونه-تنها پنج تفسير نامدار عرفانى را به‌گونه‌اى مشروح معرفى مى‌كند.در ادامه هم به عرضه و بررسى مختصر تفاسير عرفانى، در پويۀ تاريخ ايران اسلامى و براساس تقدم تاريخى از قرن دوم تا چهاردهم هجرى و يادكرد برگه‌هايى از آنها پرداخته شده است. | |||
تا صحابه و تابعين به بحث كشيده شده است.پديدآيى رأى در تفسير و علل آن،جريانهاى | |||
بزرگ در تفسيرگزارى مسلمين و يادكرد نمونه‌هاى عمده در هر روش و..از جمله مباحثى است | |||
كه در اين کتاب بدان پرداخته مى‌شود.در جايى ديگر از کتاب،ضمن تعريف | |||
عرفان و بيان اصول عملى و نظرى آن،موضوعاتى همچون عرفان و قرآن،عرفان | |||
و انسان،عرفان و جهان،عرفان و زبان،عرفان و تمثيل و عرفان و تأويل و... | |||
عرضه گرديده است كه هركدام پژوهشى بزرگ و مستقل را دربرمى‌گيرند و يادكرد آنها بدان | |||
جهت است كه تا ديدگاه عارفان در اين موضوعات-كه از اساسى‌ترين مباحث در زمينۀ عرفان | |||
و قرآن به شمار مى‌روند-روشن نشود فهم تفاسير عرفانى،به طور كامل،امكان‌پذير نيست | |||
زيرا ديدگاه عارفان و قرائت آنان در اين زمينه‌ها،همه و همه دربرداشت و فهم آنان از کتاب پروردگار رخ مى‌نمايد.نويسنده در فرازى ديگر از کتاب،ضمن يادكرد ريشه‌ها و زمينه‌ها | |||
در تفاسير عرفانى،به عرضه آنها پرداخته و آن‌گاه-براى نمونه-تنها پنج تفسير نامدار عرفانى | |||
را به‌گونه‌اى مشروح معرفى مى‌كند.در ادامه هم به عرضه و بررسى مختصر تفاسير عرفانى، | |||
در پويۀ تاريخ ايران اسلامى و براساس تقدم تاريخى از قرن دوم تا چهاردهم هجرى و يادكرد | |||
برگه‌هايى از آنها پرداخته شده است. | |||
==ساختار کتاب== | ==ساختار کتاب== | ||
کتاب داراى دو مقدمه و هشت فصل عمده است كه هر فصل | کتاب داراى دو مقدمه و هشت فصل عمده است كه هر فصل نيز داراى بخشهايى است.در پايان هم کتابشناسى برخى منابع عمده در موضوع موردنظر آمده است.مقدمه اول به:سخنى در آغاز،موضوع و محتوا،پوزش از كاستى‌ها و ياد و سپاس مى‌پردازد. | ||
فصل اول:«تعريف تفسير»بخشهايى چون:جايگاه تفسير،واژۀ تفسير،نگاهى نو به مفهوم تفسير،قرآن،جهان و انسان،تفسير و تسفير،حقيقت تفسير در تمثيل،تفسير، سفرى باطنى و تفاسير ظاهرى در تمثيل را دربرمى‌گيرد. | |||
فصل دوم:«تاريخ تفسير»شامل بخشهايى چون:پيامبر اكرم(ص)و تفسير،صحابيان و تفسير،مصادر تفسيرى صحابه،صحابيان نامدار در تفسير،ويژگى‌هاى تفسير در عصر صحابه، تابعين و تفسير،روش‌هاى عمده در تفسير و عصر تدوين در تفسير مى‌شود. | |||
فصل دوم:«تاريخ تفسير»شامل بخشهايى چون:پيامبر اكرم(ص)و تفسير،صحابيان | |||
و تفسير،مصادر تفسيرى صحابه،صحابيان نامدار در تفسير،ويژگى‌هاى تفسير در عصر صحابه، | |||
تابعين و تفسير،روش‌هاى عمده در تفسير و عصر تدوين در تفسير مى‌شود. | |||
فصل سوم:«عرفان و قرآن»عناوينى چون:تعريف عرفان،اصول عرفان و مبانى عرفا در تفسير را دربرمى‌گيرد. | فصل سوم:«عرفان و قرآن»عناوينى چون:تعريف عرفان،اصول عرفان و مبانى عرفا در تفسير را دربرمى‌گيرد. | ||
فصل چهارم:«تفاسير عرفانى»شامل بخشهاى ذيل مى‌باشد:ريشه‌ها و زمينه‌ها،تفاسير | فصل چهارم:«تفاسير عرفانى»شامل بخشهاى ذيل مى‌باشد:ريشه‌ها و زمينه‌ها،تفاسير عرفانى(تك‌آيه)،تفاسير عرفانى(تك سوره)و تفسيرهاى عرفانى(كامل)كه به معرفى تفاسيرى چون لطائف الاشارات،كشف الاسرار،عرائس البيان،غرائب القرآن و روح البيان مى‌پردازد. | ||
عرفانى(تك‌آيه)،تفاسير عرفانى(تك سوره)و تفسيرهاى عرفانى(كامل)كه به معرفى تفاسيرى چون | |||
لطائف الاشارات،كشف الاسرار،عرائس البيان،غرائب القرآن و روح البيان مى‌پردازد | |||
فصل پنجم | در ابتداى فصل پنجم مقدمه‌اى نسبتا مبسوط در مورد تفاسير عرفانى عرضه شده است.اين مقدمه عناوين ذيل ر دربردارد:تفسير و ميراث عرفا،تفاسير عرفانى و ديدگاهها و... | ||
فصل پنجم:«تفاسير قرن دوم تا هفتم»به بررسى تفاسيرى چون:تفسير الحقائق،تفسيرالقرآن العظيم،لطائف الاشارات،مشكاة الانوار،بحر المحبة،كشف الاسرار و...مى‌پردازد. | |||
فصل ششم:«تفاسير قرن هفتم تا دهم»تفاسيرى چون:عرائس البيان،رحمة | فصل ششم:«تفاسير قرن هفتم تا دهم»تفاسيرى چون:عرائس البيان،رحمة من الرحمن،تأويلات نجمية،اعجاز البيان،غرائب القرآن و...را معرفى مى‌كند. | ||
فصل هفتم:«تفاسير قرن دهم تا سيزدهم»به معرفى تفاسيرى چون:حدائق الحقائق،جواهرالتفسير،مواهب عليه،تحفة الفتى،تفاسير [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] و...مى‌پردازد. | |||
فصل | فصل هشتم:«تفاسير قرن سيزدهم تا پانزدهم»به بررسى و معرفى تفاسيرى چون:تفسير منظوم، تفسير روح المعانى،بيان السعادة،اسرار العشق و تفسير سورۀ حمد اختصاص يافته است. | ||
بخش«کتاب‌شناسى‌ها»هم در پنج قسمت ذيل تنظيم شده است:پژوهش‌ها در علوم قرآنى،آثار در روش‌هاى تفصيلى،روش تفاسير نامدار،نگاشته‌ها در نقد تصوف و نگاشته‌ها در متون عرفاني. در قسمت«نمايه‌ها»هم نمايه آيات قرآنى،نمايه احاديث شريف،نمايه کتاب‌ها، افراد،مكانها و...و نيز کتابنامه کتاب آمده است.فهرست مطالب کتاب در ابتداى آن درج شده است. | |||
بخش«کتاب‌شناسى‌ها»هم در پنج قسمت ذيل تنظيم شده است:پژوهش‌ها در علوم قرآنى،آثار | |||
در روش‌هاى تفصيلى،روش تفاسير نامدار،نگاشته‌ها در نقد تصوف و نگاشته‌ها در متون عرفاني. | |||
در قسمت«نمايه‌ها»هم نمايه آيات قرآنى،نمايه احاديث شريف،نمايه کتاب‌ها، | |||
افراد،مكانها و...و نيز کتابنامه کتاب آمده است.فهرست مطالب کتاب در ابتداى آن درج شده است. | |||
==نسخه‌شناسى== | ==نسخه‌شناسى== | ||
نويسنده کتاب آقاى دكتر عبدالوهاب شاهرودى است. | نويسنده کتاب آقاى دكتر عبدالوهاب شاهرودى است. اين کتاب در قطع وزيرى با جلد گالينگور در 830 صفحه نخستين‌بار در سال 1383 ش از سوى«انتشارات کتاب مبين»رشت به چاپ رسيده است. | ||
اين کتاب در قطع وزيرى با جلد گالينگور در 830 صفحه نخستين‌بار در سال 1383 ش | |||
از سوى«انتشارات کتاب مبين»رشت به چاپ رسيده است. | |||