پرش به محتوا

البهجة المرضية علی ألفية ابن مالك: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ':==' به '==')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۲: خط ۴۲:




«البهجة المرضية على ألفية ابن مالك» يا «النهجة المرضية»، تأليف جلال‌الدين عبدالرحمن سيوطى، اديب و دانشمند بزرگ قرن نهم هجرى (متوفاى 911ق)، يكى از مشهورترين شرح‌هاى مزجى بر اشعار الفيه ابن مالك (671 - 600ق) است. اين كتاب معمولا يكى از كتاب‌هايى است كه در پايه دوم حوزه تدريس مى‌شود. به‌طور كلى اين شرح از قديم تاكنون على‌رغم وجود كتاب‌هاى جديدى كه در زمينه ادبيات عرب توسط علما و ادباى عرب و غير عرب نگاشته شده، هنوز هم به‌عنوان مهم‌ترين كتاب درسى در حوزه شمرده مى‌شود.
'''البهجة المرضية على ألفية ابن مالك''' يا «النهجة المرضية»، تأليف جلال‌الدين عبدالرحمن سيوطى، اديب و دانشمند بزرگ قرن نهم هجرى (متوفاى 911ق)، يكى از مشهورترين شرح‌هاى مزجى بر اشعار الفيه ابن مالك (671 - 600ق) است. اين كتاب معمولا يكى از كتاب‌هايى است كه در پايه دوم حوزه تدريس مى‌شود. به‌طور كلى اين شرح از قديم تاكنون على‌رغم وجود كتاب‌هاى جديدى كه در زمينه ادبيات عرب توسط علما و ادباى عرب و غير عرب نگاشته شده، هنوز هم به‌عنوان مهم‌ترين كتاب درسى در حوزه شمرده مى‌شود.


كتاب حاضر از بدو نگارش، مورد توجه خاص دانشمندان، زبان‌دانان و دانش‌پژوهان ادب عربى واقع شده و در حوزه‌هاى علمى مورد تدريس و تدرس و استفاده بوده است. به دليل اينكه مطالب كتاب، علمى و گاه مشكلات عبارتى داشته، از طرف اديبان و نحويان، تاكنون بيش از صد شرح و حاشيه بر آن نگاشته شده است.
كتاب حاضر از بدو نگارش، مورد توجه خاص دانشمندان، زبان‌دانان و دانش‌پژوهان ادب عربى واقع شده و در حوزه‌هاى علمى مورد تدريس و تدرس و استفاده بوده است. به دليل اينكه مطالب كتاب، علمى و گاه مشكلات عبارتى داشته، از طرف اديبان و نحويان، تاكنون بيش از صد شرح و حاشيه بر آن نگاشته شده است.
خط ۴۹: خط ۴۹:




1. اين شرح، طبق گفته خود جناب سيوطى، شرحى لطيف و ظريف است به شكل شرح مزجى كه با متن الفيه تركيب يافته است <ref>متن كتاب، ص 6</ref>.
#اين شرح، طبق گفته خود جناب سيوطى، شرحى لطيف و ظريف است به شكل شرح مزجى كه با متن الفيه تركيب يافته است <ref>متن كتاب، ص 6</ref>.
 
#دومين ويژگى اين شرح عبارت است از نكته‌هاى جالب ادبى كه نسبت به شروح ديگرى كه در همان زمان نوشته شده، بارزتر و قابل توجه‌تر است.
2. دومين ويژگى اين شرح عبارت است از نكته‌هاى جالب ادبى كه نسبت به شروح ديگرى كه در همان زمان نوشته شده، بارزتر و قابل توجه‌تر است.
#اين اثر با شرح خطبه الفيه شروع شده و شارح نكاتى را پيرامون اين خطبه شرح داده است و با شرح مباحث مختلف نحوى و صرفى ادامه يافته و با بحث ادغام به پايان رسيده است.
 
#شارح همچون ديگر نحويان براى بيان قواعد وارده در ابيات الفيه به شواهد چهارگانه قرآن كريم، حديث شريف، كلام قابل اعتماد عرب و شعر عربى قديم در موقعيت‌هاى گوناگون تمسك جسته است.
3. اين اثر با شرح خطبه الفيه شروع شده و شارح نكاتى را پيرامون اين خطبه شرح داده است و با شرح مباحث مختلف نحوى و صرفى ادامه يافته و با بحث ادغام به پايان رسيده است.
#اين شرح به‌دور از هرگونه اطناب و در جهت اهداف تعليمى نگاشته شده و عبارات متن (ابيات الفيه) با شرح به‌گونه‌اى تفكيك‌ناپذير آميخته است.
 
4. شارح همچون ديگر نحويان براى بيان قواعد وارده در ابيات الفيه به شواهد چهارگانه قرآن كريم، حديث شريف، كلام قابل اعتماد عرب و شعر عربى قديم در موقعيت‌هاى گوناگون تمسك جسته است.
 
5. اين شرح به‌دور از هرگونه اطناب و در جهت اهداف تعليمى نگاشته شده و عبارات متن (ابيات الفيه) با شرح به‌گونه‌اى تفكيك‌ناپذير آميخته است.


كتاب حاضر با تحقيق و پاورقى مصطفى حسينى دشتى منتشر شده است. بيشتر پاورقى‌هاى كتاب، گاه به توضيح عبارات دشوار كتاب مربوط مى‌شود، گاه به رد ديدگاه شارح يا ماتن و حتى گاه به طعن و كنايه به او <ref>متن كتاب، ص 5، پاورقى 3</ref>.
كتاب حاضر با تحقيق و پاورقى مصطفى حسينى دشتى منتشر شده است. بيشتر پاورقى‌هاى كتاب، گاه به توضيح عبارات دشوار كتاب مربوط مى‌شود، گاه به رد ديدگاه شارح يا ماتن و حتى گاه به طعن و كنايه به او <ref>متن كتاب، ص 5، پاورقى 3</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش