پرش به محتوا

إيقاظ الهمم في شرح الحكم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
|data-type='authors'|[[نصار، محمد عبدالقادر]] (محقق)
|data-type='authors'|[[نصار، محمد عبدالقادر]] (محقق)


[[ابن‌عجیبه، احمد]] (نويسنده)
[[ابن عجیبه، احمد]] (نويسنده)
|-
|-
|زبان  
|زبان  
خط ۴۱: خط ۴۱:




«ايقاظ الهمم فى شرح الحكم»، به زبان عربى، اثر ابوالعباس احمد بن العجيبة الحسنى، در تشريح مباحث عرفانى کتاب ارزنده«الحكم العطائية»، تصنيف أحمد بن محمد بن عبدالكريم بن عطاء الله است.
'''ايقاظ الهمم فى شرح الحكم'''، به زبان عربى، اثر [[ابن عجیبه، احمد|ابوالعباس احمد بن العجيبة الحسنى]]، در تشريح مباحث عرفانى کتاب ارزنده«الحكم العطائية»، تصنيف أحمد بن محمد بن عبدالكريم بن عطاء الله است.


اين شرح، در حقيقت، دو کتاب ارزنده و دو گوهر گران‌بها از دو عارف بزرگ را در بر گرفته است و گسترده‌ترين و محققانه‌ترين شرحى است كه بر کتاب«الحكم» نوشته شده و در ميان شروح آن، بى‌نظير است.
اين شرح، در حقيقت، دو کتاب ارزنده و دو گوهر گران‌بها از دو عارف بزرگ را در بر گرفته است و گسترده‌ترين و محققانه‌ترين شرحى است كه بر کتاب«الحكم» نوشته شده و در ميان شروح آن، بى‌نظير است.
خط ۶۱: خط ۶۱:
اسم تصوف: اصول اقوال، در باره اشتقاق لفظ تصوف، پنج‌تاست:
اسم تصوف: اصول اقوال، در باره اشتقاق لفظ تصوف، پنج‌تاست:


1. از صوفه، به معناى قطعه‌اى پشم، گرفته شده، چون صوفى در برابر خدا همچون قطعه‌اى پشم دورافكنده‌شده است كه هيچ تدبيرى ندارد.
#از صوفه، به معناى قطعه‌اى پشم، گرفته شده، چون صوفى در برابر خدا همچون قطعه‌اى پشم دورافكنده‌شده است كه هيچ تدبيرى ندارد.
 
#از صوفة القفا، به معناى موهاى نرم و كرك‌مانند پشت گردن، گرفته شده، چون صوفى، نرم‌خو و آسان‌گير است.
2. از صوفة القفا، به معناى موهاى نرم و كرك‌مانند پشت گردن، گرفته شده، چون صوفى، نرم‌خو و آسان‌گير است.
#از صفة(صفت) گرفته شده، چون خلاصه آن، اتصاف به صفات پسنديده و ترك اوصاف ناپسند است.
 
#از صفاء، به معناى پاك و باصفا شدن، گرفته شده است.
3. از صفة(صفت) گرفته شده، چون خلاصه آن، اتصاف به صفات پسنديده و ترك اوصاف ناپسند است.
#منقول است از صفه مسجد نبوى كه جايگاه«اهل صفه» بود، چون صوفى در صفاتى كه خدا در اين آيه: '''«وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداة وَ الْعَشِىِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ»'''(الكهف: 28)، براى آنان ثابت كرده، تابع آنهاست.
 
4. از صفاء، به معناى پاك و باصفا شدن، گرفته شده است.
 
5. منقول است از صفه مسجد نبوى كه جايگاه«اهل صفه» بود، چون صوفى در صفاتى كه خدا در اين آيه: '''«وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداة وَ الْعَشِىِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ»'''(الكهف: 28)، براى آنان ثابت كرده، تابع آنهاست.


استمداد تصوف: استمداد آن، از کتاب و سنت و الهامات صالحين و فتوحات عارفين است.
استمداد تصوف: استمداد آن، از کتاب و سنت و الهامات صالحين و فتوحات عارفين است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش