ابن درید، محمد بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

از آنجا كه ابن‌دريد در كار دين تعصبى نورزيده، هيچ اشارتى به مذهب خويش نكرده است و لاجرم همه پژوهشها به چند احتمال ختم مى‌گردد، ابن شهر آشوب نام او را در شمار شعراى شيعه آورده، به همين جهت غالب نويسندگان معاصر شيعى او را پيرو مذهب خويش خوانده‌اند؛ اما محاجات او با شاعرى شيعى به نام مفجع، ناقض اين رأى است. شافعيان نيز كوشيده‌اند او را به مذهب خويش ملحق كنند، چنانكه سبكى و [[اسنوی، عبدالرحیم بن حسن|اسنوى]] نام او را در طبقات الشافعيه آورده‌اند و ابن قاضى شهبه نيز او را شافعى دانسته است.

شاگردان و راويان او نزديك به 64 تن بوده‌اند و بى‌گمان هيچ استادى را نمى‌شناسيم كه اينهمه نويسنده و دانشمند بزرگ از ميان شاگردان و راويانش برخاسته باشند. از جمله شاگردان او هستند: ابوعلى قالى، رزبانى، سيرافى، ابن شاذان، [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى]]|[[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى]]، ابن خالويه، رمانى، آمدى، ابوعلى فارسى، شمشاطى و سرانجام ابوالحسين على بن احمد كه بيشتر با عنوان «غلام ابن دريد» از او نام برده‌اند.