پرش به محتوا

وهابیت و بازنگری از درون: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'ابن عبدالبر' به 'ابن عبدالبر ')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۶۶: خط ۶۶:
و از جمله دعاهايى كه عباس نمود، چنين بود: خدايا هيچ بلايى جز به‌واسطه گناه نازل نمى‌شود و جز به‌واسطه توبه برطرف نمى‌گردد؛ اينك مردم به‌واسطه نسبت من با پيامبر(ص) به من روى آورده‌اند و اين دستان گناهكار ماست كه به‌سوى تو بلند است و چهره نادم ماست كه رو به تو كرده است؛ پس بر ما باران ببار و حرمت پيامبرت را در مورد عمويش حفظ فرما؛ پس باران مانند سيل بر آنها فروريخت، زمين بارور شد و معيشت مردم برقرار گرديد.
و از جمله دعاهايى كه عباس نمود، چنين بود: خدايا هيچ بلايى جز به‌واسطه گناه نازل نمى‌شود و جز به‌واسطه توبه برطرف نمى‌گردد؛ اينك مردم به‌واسطه نسبت من با پيامبر(ص) به من روى آورده‌اند و اين دستان گناهكار ماست كه به‌سوى تو بلند است و چهره نادم ماست كه رو به تو كرده است؛ پس بر ما باران ببار و حرمت پيامبرت را در مورد عمويش حفظ فرما؛ پس باران مانند سيل بر آنها فروريخت، زمين بارور شد و معيشت مردم برقرار گرديد.


و مردم بر سر عباس ريخته، او را مسح كرده، مى‌گفتند: گوارايت باد اى ساقى حرمين و عمر گفت: به خدا قسم اين وسيله ارتباط و تقرّب خداوند بود... [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]] در برخى روايات چنين گفته است كه: آسمان دهان مشك‌هايش را گشود و باران چون كوهى فروريخت؛ به‌گونه‌اى كه گودى‌ها با بلندى مساوى گشت و زمين سبز گرديد و معيشت مردم به سامان آمد؛ سپس عمر گفت: به خدا قسم كه اين همان وسيله به درگاه الهى و جايگاه نزد اوست <ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5382/1/74|متن كتاب، ص74]]-75</ref>.
و مردم بر سر عباس ريخته، او را مسح كرده، مى‌گفتند: گوارايت باد اى ساقى حرمين و عمر گفت: به خدا قسم اين وسيله ارتباط و تقرّب خداوند بود... [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]] در برخى روايات چنين گفته است كه: آسمان دهان مشك‌هايش را گشود و باران چون كوهى فروريخت؛ به‌گونه‌اى كه گودى‌ها با بلندى مساوى گشت و زمين سبز گرديد و معيشت مردم به سامان آمد؛ سپس عمر گفت: به خدا قسم كه اين همان وسيله به درگاه الهى و جايگاه نزد اوست <ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5382/1/74|متن كتاب، ص74]]-75</ref>.


مؤلف در پايان چنين نتيجه مى‌گيرد: همان‌گونه‌كه دانستى وسيله قراردادن بزرگان به‌سوى خداوند، عبادت آن وسايل نيست؛ مگر اينكه كسى آنها را «رب» به حساب آورد <ref>همان، ص[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5382/1/75|75]]</ref>.
مؤلف در پايان چنين نتيجه مى‌گيرد: همان‌گونه‌كه دانستى وسيله قراردادن بزرگان به‌سوى خداوند، عبادت آن وسايل نيست؛ مگر اينكه كسى آنها را «رب» به حساب آورد <ref>همان، ص[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5382/1/75|75]]</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش