۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'مرتضى مطهرى' به 'مرتضى مطهرى ') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
«من از همان اوان كودكى در كنار پدرم (پدرم امام جماعت يكى از مساجد بابل بود و مجلس تفسير قرآن نيز داشت) بودم و عشق و علاقه به قرآن، از همان دوره در من ايجاد شد. به همين دليل بعد از چند سال تحصيل در حوزه بابل به قصد ادامه تحصيلات حوزوى، به مدرسه مروى تهران رفتم. در همان زمان به دانشگاه تهران راه يافتم و بعد از اخذ مدرك ليسانس، وارد مقطع دكترا شدم (در آن زمان دوره فوق ليسانس وجود نداشت). در سال 1346 با ارائه پاياننامه موفق به اخذ درجه دكترا در رشته فلسفه شدم». | «من از همان اوان كودكى در كنار پدرم (پدرم امام جماعت يكى از مساجد بابل بود و مجلس تفسير قرآن نيز داشت) بودم و عشق و علاقه به قرآن، از همان دوره در من ايجاد شد. به همين دليل بعد از چند سال تحصيل در حوزه بابل به قصد ادامه تحصيلات حوزوى، به مدرسه مروى تهران رفتم. در همان زمان به دانشگاه تهران راه يافتم و بعد از اخذ مدرك ليسانس، وارد مقطع دكترا شدم (در آن زمان دوره فوق ليسانس وجود نداشت). در سال 1346 با ارائه پاياننامه موفق به اخذ درجه دكترا در رشته فلسفه شدم». | ||
سيد محمدباقر حجتى در كنار تحصيل در رشته الهيات در دانشگاه تهران، به تحصيل علوم قرآنى و حديث در حوزه علميه مشغول بود. وى در طى اين دوران در محضر استادان بنام مدرسه مروى، همچون سيد صدرالدين رضوى، حاج ميرزا [[گرجی، ابوالقاسم|ابوالقاسم گرجى]]، علامه [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]، محمدتقى جعفرى، مرتضى | سيد محمدباقر حجتى در كنار تحصيل در رشته الهيات در دانشگاه تهران، به تحصيل علوم قرآنى و حديث در حوزه علميه مشغول بود. وى در طى اين دوران در محضر استادان بنام مدرسه مروى، همچون سيد صدرالدين رضوى، حاج ميرزا [[گرجی، ابوالقاسم|ابوالقاسم گرجى]]، علامه [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]، محمدتقى جعفرى، [[مطهری، مرتضی|مرتضى مطهرى]] ، ميرزا باقر آشتيانى، سيد ابوالقاسم رفيعى قزوينى و... به تلمذ و تحصيل مىپرداخت و در بيرون از مدرسه نيز سير حكمت و فلسفه اسلامى را نزد علامه [[مطهری، مرتضی|مرتضى مطهرى]] دنبال مىكند. | ||
همزمان با تحصيل در مدرسه مروى، با تشويق دوستان و آشنايان، در آزمون ورودى دانشكده معقول و منقول - كه اكنون با نام دانشكده الهيات و معارف شناخته مىشود - شركت مىكند و به جمع دانشجويان رشته فقه و مبانى علوم اسلامى دانشگاه تهران مىپيوندد. دوره ليسانس را در محضر استادان نامى دانشكده، همچون مير جلالالدين [[محدث، جلالالدین|محدث ارموى]]، مهدى الهى قمشهاى، سيد مهدى حميدى، سيد محمدباقر سبزوارى، احمد ناظرزاده کرمانى، سيد كمالالدين نوربخش، محمدباقر هوشيار، محمد عبده بروجردى، [[مینوی، مجتبی|مجتبى مينوى]]، سيد حسن تقىزاده و ديگران، با كسب امتيازات و نمرات عالى به پايان مىبرد و دوره دكترا را نيز در رشته حكمت و فلسفه اسلامى همان دانشگاه با احراز مقام اول به اتمام مىرساند. در دوره دكترا نيز از محضر استادان شيخ محمدعلى حكيم، حاج حسينعلى راشد، محمود شهابى، غلامحسين صديقى و احمد فرديد استفاده مىكند. | همزمان با تحصيل در مدرسه مروى، با تشويق دوستان و آشنايان، در آزمون ورودى دانشكده معقول و منقول - كه اكنون با نام دانشكده الهيات و معارف شناخته مىشود - شركت مىكند و به جمع دانشجويان رشته فقه و مبانى علوم اسلامى دانشگاه تهران مىپيوندد. دوره ليسانس را در محضر استادان نامى دانشكده، همچون مير جلالالدين [[محدث، جلالالدین|محدث ارموى]]، مهدى الهى قمشهاى، سيد مهدى حميدى، سيد محمدباقر سبزوارى، احمد ناظرزاده کرمانى، سيد كمالالدين نوربخش، محمدباقر هوشيار، محمد عبده بروجردى، [[مینوی، مجتبی|مجتبى مينوى]]، سيد حسن تقىزاده و ديگران، با كسب امتيازات و نمرات عالى به پايان مىبرد و دوره دكترا را نيز در رشته حكمت و فلسفه اسلامى همان دانشگاه با احراز مقام اول به اتمام مىرساند. در دوره دكترا نيز از محضر استادان شيخ محمدعلى حكيم، حاج حسينعلى راشد، محمود شهابى، غلامحسين صديقى و احمد فرديد استفاده مىكند. |
ویرایش