هنجار هفتگانه هستی؛ پایه‌های آرمان پارسایی

    از ویکی‌نور
    هنجار هفتگانه هستی؛ پایه‌های آرمان پارسایی
    پرونده:NURهنجار هفتگانه هستی؛ پایه‌های آرمان پارساییJ1.jpg
    پدیدآورانوحیدی، حسین (مؤلف)
    ناشربی‌نا
    مکان نشرایران - تهران
    موضوعفلسفه ایرانی,اخلاق زردشتی
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    B۱۵۱/و۳ه۹

    هنجار هفتگانه هستی؛ پایه‌های آرمان پارسایی، تألیف حسین وحیدی، دربرگیرنده مباحثی چند درباره فلسفه اصول دینی زرتشتی است.

    نویسنده، کتاب را با روش تحلیلی و استفاده از برخی منابع اصلی و غیر اصلی در پنج بخش به نگارش درآورده است:

    بخش نخست، به تبیین پایه آرمان پارسایی و باور داشتن به هنجار هستی اختصاص دارد.

    نویسنده باور دارد که منظور از پایه آرمان پارسایی، همان پیروی از هنجار هستی است.

    ازاین‌رو، در بخش دوم، به چیستی هنجار هستی می‌پردازد و هفت قانون یا هنجار هستی را به ترتیب، مهر یا فروغ یا گوهر هستی، بهمن یا آفرینندگی هستی، شهریور یا هماهنگی و همستاری هستی، اسفند یا یگانگی هستی، فروردین یا پویش هستی، خرداد و مرداد یا آماج هستی ذکر می‌کند.

    در بخش سوم، نمودهای هفت‌گانه زندگی انسان که عبارتند از: انسان و گوهر هستی، هستی روانی، رفتار اجتماعی، زندگی اجتماعی، زندگی اقتصادی، انسان و طبیعت، انسان و ملت‌ها و جهان، از نظر گذرانده می‌شوند.

    بخش چهارم، به تبیین مهم‌ترین شایست و ناشایست‌های مربوط به هنجارهای هفت‌گانه هستی اختصاص دارد.

    بخش پنجم که مفصل‌ترین بخش کتاب را تشکیل می‌دهد، دربردارنده پندنامه‌هایی است که به گفته نویسنده، در آثار و گفتارهای پیشوایان اندیشمندان آمده و سنگ پایه و بنیاد آرمان پارسایی ایرانی بوده‌اند[۱].

    پانویس

    1. شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص274-275

    منابع مقاله

    شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1396.

    وابسته‌ها