میناگر عشق، شرح موضوعی مثنوی معنوی
| میناگر عشق، شرح موضوعی مثنوی معنوی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | زمانی، کریم (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | شرح موضوعی مثنوی معنوی مولانا جلال‌الدین محمد بلخی |
| ناشر | نشر نی |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1382 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 7ق.
مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - فهرست مطالب مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - کشف الابیات |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR 5304 /آ2ز8 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
میناگر عشق، شرح موضوعی مثنوی معنوی، از آثار كريم زمانى (متولد تهران 1330ش)، به زبان فارسى و در شرح و توضيح مطالب مثنوى جلال‌الدين محمد بلخى، معروف به مولوى (604 - 672ق) است. مؤلف، نخست، كتاب مفصلى به نام «شرح جامع مثنوى معنوى» در هفت جلد نوشته و منتشر كرده و بعد اين اثر را پديد آورده است. شرح آقاى زمانى از سويى بسيار مختصر است و از سويى ديگر بيشتر جنبه ادبى و لفظى - نه عرفانى - دارد.
اين كتاب از نظر روشى، سخت پريشان و مشوش است و در آن، صدها موضوع بدون هيچ نظمى در صد و هفتاد و چهار محور مطرح شده است! محورها نيز سامانى ندارد و از «خداشناسى»[۱] شروع مى‌شود و با «تجلى»[۲]، و «ظهور و خفاى حق»[۳] و... ادامه مى‌يابد و با «فضيلت‌هاى اخلاقى حضرت على(ع) در مثنوى»[۴] خاتمه مى‌پذيرد. شايسته بود نویسنده محترم موضوعات را به‌صورت منظم عرضه مى‌كرد و مثلاًمباحث را به ترتيب الفبايى و يا دسته‌بندى موضوعى بر اساس ساختار علوم مانند فقه، كلام، اخلاق، عرفان و... سامان مى‌داد.
البته مؤلف فقط در 11 مورد از محورهاى صد و هفتاد و چهارگانه، به شرح ذيل براى طبقه‌بندى مطالب كوشيده است:
- «انسان‌شناسى»؛[۵]
- «خودشناسى»؛[۶]
- «نكته‌هاى روان‌شناختى»؛[۷]
- «موسيقى و سماع»؛[۸]
- «زيبايى‌شناسى»؛[۹]
- «مباحث اخلاقى و اجتماعى»؛[۱۰]
- «بيمارى‌هاى اخلاقى»؛[۱۱]
- «نكته‌هاى گوناگون اخلاقى»؛[۱۲]
- «موضوعات فقهى در مثنوى»؛[۱۳]
- «موضوعات گوناگون كلامى و فلسفى»؛[۱۴]
- «فضيلت‌هاى اخلاقى حضرت على(ع) در مثنوى».[۱۵]
نكته انتقادى: اين طبقه‌بندى يازده‌گانه در رديف ساير موضوعات قرار گرفته است؛ در حالى كه چنين تقسيمى از نظر منطقى معتبر نيست و سبب تداخل و آشفتگى مباحث مى‌شود؛ به طور مثال، مورد ششم (فضيلت‌هاى اخلاقى حضرت على(ع) در مثنوى)، از مصاديق مورد اول (نكته‌هاى گوناگون اخلاقى) است و در هر حال، رده‌بندى‌هاى كتاب، بر اساس معيار واحدى صورت نگرفته و همين اشكال، سبب اختلال و ناهم‌آهنگى شده است.
پانویس
منابع مقاله
ميناگر عشق، شرح موضوعى مثنوى معنوى جلال‌الدين محمد بلخى، كريم زمانى، نشر نى، چاپ دوم، تهران 1383ش (پنجاه + 1005 ص).
شرح جامع مثنوى معنوى، كريم زمانى، انتشارات اطلاعات، چاپ دوم، تهران 1381ش.